Feminen | Yoonmin

benden başkası gerçek beni göremez

- gelmek istemediğine emin misin tatlım?

Derin bir nefes alarak sanki 17 değil de 7 yaşındaymışım gibi endişelenen anneme baktım. Cidden evde yalnız kalmayı bu kadar büyütmeleri sinirimi bozuyordu . Yine de onu evden göndermeliydim bu yüzden zoraki de olsa yüzüme bir gülümseme kondurarak sorusunu cevapladım .

- anne biliyorsun çok ödevim var, ayrıca kuzenimin ilkokuldan mezun olması o kadar da büyük bir olay sayılmaz .

- hah , o kadar da büyük olay sayılmazmış , ben gidiyorum ama .

ablam ji woo'ya milyonuncu kez bıkkınlık dolu bakışımı göndererek tekrar anneme döndüm. Ablamın bu kadar sinirli ve agresif olması beni çoğunlukla yorsa da bazen hak veriyordum. Düşünsenize üniversiteden evinize tatil amaçlı geliyorsunuz ama aileniz size gram ilgi göstermeyip bir de oradan oraya sürüklüyor.

- kızım kardeşinle senin durumun bir mi ? Sınava hazırlanıyor bu çocuk.

- tamam hadi gidelim geç kalacağız!

Babam , annemle ablamın geçen yıl hakkında bir tartışma çıkarmasına fırsat vermeden konuya el atmıştı.

Şükürler olsun !

Hepsi bir bir bana nasihat verip dırdır ederek evi terk ettiler .

Annemle konuştuğum için odamın yarı aralık olan kapısını kapattığım da , yüzüm de sinsi bir gülümseme oluşmuştu .

"Sonunda , sonunda yalnızım."

|yaklaşık 20 dakika sonra |

En sevdiğim aksesuar olan bordo rujumu sürmeyi bitirdiğim de , dağıtma amaçlı dudaklarını birbirine bastırdım.

Aynada hafifçe kendimi süzüyordum ve gördüğüm şey hoşuma gitmişti .

Annemler gittiği gibi üzerim de ki bol sweat ve eşofmandan kurtulup değerli giysilerimden biri olan pembe elbisemi giymiştim .

Açık renk bacaklarımı ortaya çıkaran oldukça kısa bir elbiseydi .

Kalça kısmı dardı ve belden sonrası bollaşıp kalın askılarla boynumda birleşiyordu .

Siyah ipek bir çorap dizimin biraz üstüne kadar geliyordu ve kalın topuklu pembe ayakkabılarım onlarla uyum sağlıyordu.

Gözüme rimel sürüp karamel rengi farla biraz renklendirmiştim .

Kontür makyajım resmen taptığım çene hatlarımı ön plana çıkarıyordu .

Açık kahve - gri karışımı saçlarımı dikleştirip sprey sıkmıştım, kahkülümün ucu hala alnıma değiyordu .

Gözlerimi büyük gösterecek gri-mavi karışımı lenslerimi taktığım da renkli gözlü doğmadığım için lanetler yağdırıyordum .

Hayır,asıl lanet etmem gereken şey kız olarak doğmamaktı .

Güzeldim ve güzel olmak hoşuma gidiyordu .

Elbiseler herkesten çok bana yakışıyordu ve fiziğim çoğu kızdan daha iyiydi.

Bir makyözden daha iyi makyaj yapabilirdim.

Kokular konusun da hassastım ve tatlı kokulu parfümler hoşuma giderdi.

Aegyo yaptığım da insanlar tatlılığım karşısında erirdi .

Ama erkek olarak doğmuştum işte .

Erkekler makyaj yapamaz , elbise giyemez , tatlı olamazdı topluma göre.

Bu yüzden evde yalnızken bunları yapıp kendime ne kadar zarif göründüğümü söyleyip duruyordum .

Benden başkası gerçek beni göremezdi,asla .

.

.

.

Gece 2 de fic yazmayı severim .