Yine uyuyamıyorum işte. İlaç sanki yatağıma girdiğim anı bekliyor öyle etkisi gösteriyor. Babamın odası yan oda olduğu için pek fazla ses çıkaramıyordum. Yere çöküp iç çekerek ağlamaya başladım. Yarın büyük gün. Ölüyorum. Çok garip değil mi? Saatine kadar ne zaman öleceğimi biliyorum.
10 dakika sonra yatağıma girdim ve gözlerimi kapattım. Birden beynime sanki bıçak saplanınca derin bir şekilde inledim. Sancıya aldırmayarak kendimi uykunun huzurlu kollarına bıraktım
******
Yine o iğrenç sesle gözlerimi sıkı-sıkı kapadım. Yan odada oğlum acılar içinde kıvaranıyor ve ağlıyordu. Yarın bitiyordu. Benim içinde onun içinde.Yavaşça ayaklandım ve odamda çıktım. Peranın odasına girdim ve iki büklüm olmuş oğlumun yanına gittim. Saçını okşamaya başlayınca derin bir nefes alıp zıplayarak kalktı. Bana uykulu gözlerle baktı. Birden bana sarılıp ağlamaya başlayınca sarılışına karşılık verdim.
Yarın bunların hiçbirini hatırlamayacak ve bana yine o kocaman mavi gözlerle, korku dolu bakacaktı. Çok acıtıyordu. Oğlunuz size korku dolu gözlerle bakıyorsa, sizden korkuyorsa, hayat size çok koyuyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bu Nasıl Sevda?
Short Story"Olurda gelmezsem, Ölürde karşılaşmazsak... Bil. Sevdim.... 537******: Bahara söyle güneş toplasın, Sabaha kalmaz yanındayım ...