Peri Masalı

10

Bilim kurguda 12. olmuşuz , gerçekten çok mutlu oldum. Okuyan herkese çok teşekkür ederim ama düşüncelerinizi çok merak ediyorum az da olsa birşeyler yazarsanız çok sevinirim .

Uyuyordum , çok da rahattım ama bir ses beni uyandırmaya çalışıyordu "Uyan uykucu " "Ahh hadi Candice " "Uyanmalısın , herşeyi kaçırıyorsun " gözlerimi açmadan "sadece 5 dakika daha ,lütfeeen " dedim."Eğer şimdi uyanmazsan , seni denize atacağım , bu manzarayı kaçırmanı istemiyorum " Sonra gözlerimi açıyorum ve Oliver'ı goruyorum, beni bırakmamıştı , hala yanımdaydı ve ben onun kucağında uyumuştum.Kocaman gülümsedim.İstediğinde gerçekten çok tatlı oluyordu. Şakayla karışık isyan ederek " Sonunda uyandın " dedi "Tüm manzarayı kaçırıyordun " haklıydı manzara cidden çok güzeldi " Çok güzel" dedim güneş yeni doğuyordu kızıllıkların arasından belli ediyordu kendini , bir manzara birde Oliver'ın gözlerine baktım ve kendi kendime gülümsedim sonra "Gözlerin , güneşle aynı renk " dedim gülümseme tüm yüzünü kapladı "Gözlerin" deyip devam etti "Denizle aynı renk " dayanamayıp sırıttım " O zaman çok uyumluyuz desene " dedim aramızdaki mesafe gitgide azalıyordu.Gözlerimi dudaklarından ayıramıyordum.Dudaklarının tadını merak ediyordum. Sonra dudaklarımız buluştu.Öpüşüyorduk ,dudaklarım ona uyum sağlamıştı.Tadı sanki güneş gibiydi , tanımlayamıyordum.

Bir süre sonra ayrıldığımızda kalbim yerinden çıkacak gibi atıyordu.Bana bakıp gülümsedi , sonra birsüre daha manzarayı izleyip sarmaş dolaş oturmaya devam ettik.Hayatımın en mutlu dakikalarını yaşıyordum.Onun yanından ayrılmak istemiyordum , sonsuza kadar orda onunla o şekilde kalabilirdim.

Hafiften karnım acıkmaya başlamıştı."Oliver" dedim "Efendim küçük kız " dedi "Ahh başa mı döndük yine , hala küçük kız diyorsun " deyip somurttum yanağımı okşayıp " sana küçük kız demeyi ve seni sinirlendirmeyi seviyorum " deyip göz kırptı "çünkü sinirlenince çok güzel oluyorsun." ahh tamam bu klişe iltifatla durumu kurtaramazdı ama o bana tatlı tatlı bakarken ona nasıl kızabilirdim ki ? "Klişe " dedim " Ama doğru" diye cevap verdi kızardığımı hissedebiliyorum "Ve tabi kızarmanı da çok seviyorum" deyip devam etti "Sen ne diyecektin ?" konuyu değiştirmesine sevinip " Şey, biraz acıktım da " dedim. " Eee pekı ne yemek ıstersın?" Dıye sordu ısıl ısıl gozlerle."taze bır corek?"dıye yanıtlıyorum kocaman gulumseyerek."Olur ,severım"dıye yanıtlıyor.

Bır sure sonra kafeye varıyoruz taptaze ıkı tane corekle Olıver yanımda belırıyor.Gulumseyerek coregın bırını bana uzatıyor.Günüm uzun bır aradan sonra ılk defa bu kadar guzel gecıyordu.Ama bır anda aklıma Ale gelıyor.Ona cok kızdım.Yapısında ukala bırı zaten Ale ama... Bılemıyorum.Suan dusunmek ıstemıyorum.Bır an durup merak edıyorum Olıver ben nereye gıtsem orada ve sımdı de benı bulan o ? Nereden buldu pekı benı ? Soramadan edemıyorum "şeeyy...Olıver sana bır sey sorabılır mıyım ?" Dıyorum " Sor bakalım bebek " dıyır ukala ukala gulumsuyorum ama gulumsememı dudagımın kenarısı ısırarak bastırmaya calısıyorum."şey...benı nasıl buldun? Nereden bılıyordun orada oldugumu ?" Dıyorum. " bılmıyordum guzellık, sadece oradan gecıyordum ve sanırım kalp kalbe karsı" bunları soylerken sırıtıyor.Ona baktıkca gulesım gelıyor.Dayanamıyorum guluyorum.

+++

Çoreklerımızı yedıkten bırkac saat sonra Olıver benı eve bıraktı ama ben hala evın gırısındeyım kapıyı calamıyorum cunku Ale'nın verecegı tepkıden korkuyorum.Önünde sonunda eve gırmek zorundasın Candıce gır ıste ozur dılersın. Haklı olsanda ozur dılemek serefındendır ayrıca Ale ozunde ıyı bırı. Dıye kendıme anlatıyorum.Kapıyı calıyorum Dean acıyor. " Şükürler olsun Candice eger bıraz daha gec kalsaydın kayıp ıhbarı verecektım sanırım " dıyor. Gulumsuyorum " ben ıyıyım " dıyorum daha sonra gecmem ıcın bana musade edıyor.Chris hemen gelip sarılıyor " Bir daha haber vermeden ortadan kaybolma " "Tamam , tamam ama sakin olun atık iyiyim " diyorum. Kafamı çevirmemle Ale tum guzellıgıyle karsımda suratını ellerının arasına almıs "puuuff" dıye nefes alıp verıyor.Onu gorunce tum sırınlıgımle " Selam Ale ben ozur dılerım cok tepkı verdım sanırım " dıyorum " sanırım mı ? " dıyor ah evet baslıyoruz bunları dusunurken bı anda kocaman gulumsuyor sarılıyor ! Bana sarılıyor Ale gercekten ozunde ıyı bırı! "ozur dılerımmm " dıyor sakınce " ben bılırsın oralarda pek arkadasım yoktu hatta hıc kımsem yoktu bu yuzden kımseye guvenmemem gerektıgını dusunurdum herkese agır tepkıler verebılırdım " dıyor. " sorun degıl atlattık degıl mı ?" Dıyorum " haklısın" dıyor "haklıydın , ama atlattık " derken kocaman gulumsuyor .

Oliver'ın gözünden :

Ahh sinirlenince çok güzel oluyor , ve utanıp kızardığında , aslında hep çok güzel ama sanki o bunun farkında değil gibi , daha fazla utanmasını istemediğimden konuyu değiştirdim " Sen ne diyecektin ? " dedim , konuyu değiştirmeme sevinmiş gibi duruyordu acıktığını söyledi "Eee , peki ne yemek istersin diye sordum ?" parıldayan gözlerle "taze bir çörek ?" dedi , tam küçük bir kız çocuğu gibiydi saf ve masum ,daha önce tanıdğım kimseye benzemiyor ve ben bu haline bayılıyordum , aslında her haline bayılıyordum.Onunla olmam yanlıştı , burda kimseyle ilişki kurmamam sadece işime odaklanmam lazımdı ama onu gördüğümde kendime engel olamıyordum , bir şekilde yanında olmak onu kızdırmak istiyordum ,o ateş saçan gözlerini görmek istiyordum. ama onu ağlarken görünce sanki benim içim parçalanıyordu , onu kim ağlattıysa bulup türlü türlü işkence yapmak istiyordum ama şuan mutluydu , mutluydum birlikte mutluyduk önemli olan da buydu ..Çöreklerimizi yiyip biraz dolaştıktan sonra onu eve bırakıyorum , aslında bırakmak istemiyorum , sürekli yanımda olmasını istiyorum , ama abisinin merak etmiş olabileceğini söylüyor ve daha sonra akşam yine kumsal da görüşmek üzere sözleşiyoruz..

-------

Eve geldiğimde Luke'un beni beklediğini görüyorum , sinirle " Kaç saattir  nerdesin sen ? " diyor şakayla "Hayırdır ? Çok mu özledin beni ? " diyorum , "Bırak şimdi şamatayı , bazı izler buldum , sanırım kızı bulduk ama gitmek için seni bekledim , hadi ! " diyor ve şaşırıyorum " Ciddi misin ?" diyorum "Evet , hadi " diyor ve yola koyuluyoruz. Bu kızı uzun zamandır arıyorduk , çok önemli bir kızdı savaşta kilit rol oynayabilecek kadar güçlü bir kız , ailesi onu tehlikelerden uzaklaştırmak için insanların yanına göndermiş ama sözcülerimiz bu durumdan haberdar olunca onu bulmamız için bizleri göndermişti , uzun zamandır arıyorduk ama son zamanlarda aldığımız sinyaller artıyordu , güçlerini daha fazla kullanmaya başlamıştı yada daha yakına gelmişti, Talia'lar savaştan sonra kendilerini baya geliştirmişlerdi. Annem ve babam bu savaş yüzünden ayrılmıştı . Annem insanlara iyi davranmamız gerektiğine inanıyordu , babam ise onların bizi köle olarak kullandığına , ama ben babamla kalmıştım , daha doğrusu annem insanlar için beni bırakıp gitmişti , ve artık umrumda değildi , o kendi seçimini yapmıştı beni kaybetmişti.. Şuan insanlarla bir derdim yoktu , onlara hizmet etmiyordum sonuçta yıllar once ailemin yerinde olsam hangi tarafta yer alırdım bilemiyordum ama başlıyacak savaşta yerim belliydi , en azından araştırmacı insanlara kesinlikle karşıydım arkadaşlarımı kaçıran türlü türlü işkence yapan insanlara o yaptıkları işkencelerden daha beterini yapmak istiyordum. Savaş yüzyıllar önce yapılmıştı . Biz Talia'lar ve Periler 20 yaşına kadar normal insanlar gibi büyüyorduk ama ondan sonra 20 yılda 1 yaş yaşlanıyorduk.

------------------

"Buralarda bir yerde olmalı " diyor Luke biraz bakınıyoruz sonra" Ahh evet ordalar , sonunda bulduk" sonra güldü "Kalkan yapmışlar ama sanırım bize etki etmiyceğini unutmuşlar yada burda olma ihtimalimizi " "Bak orda , kıvırcık saçlı olan aradığımız olmalı " onun bahsettiği tarafa dönmemle onu görmem bir oluyor, Candice'i ...