Κόκκινη Μπλούζα

58 17 8
                                    

Έχει γίνει ένα με το δέρμα μου. Αισθάνομαι το τραχύ αυτό ύφασμα να τυλίγεται γύρω από το κάθε μου μέλος και να σφίγγεται πάνω στο κορμί μου. Με πνίγει˙ με χαράζει.
Γραπώνεται σαν άγριο θηρίο, χωρίς σκοπό να με ελευθερώσει από τα δεσμά του. Η καρδιά μου σπάει κάθε δεύτερο που περνάει. Γρατζουνάω την καταραμένη φορεσιά μα τα νύχια γδέρνουν μόνο σάρκα.
Αυτή η καταραμένη κόκκινη μπλούζα παραμένει πάνω μου και με τραβάει σε μια εφιαλτική πραγματικότητα. Φωνάζω, ουρλιάζω με όλη μου την ψυχή, μα με τυλίγει. Κλωστές μικρές και κοφτερές τυλίγονται ολόγυρα στο κορμί μου και καλύπτουν εκείνα τα απελπισμένα ουρλιαχτά. Ουρλιαχτά δίχως φωνή γεμίζουν τον αέρα, γδέρνουν το λαρύγγι. Και η κόκκινη μπλούζα εκεί, τυλίγεται μέχρι την απόλυτη σιωπή.

Μικρά ΑγκάθιαWhere stories live. Discover now