Η εικόνα που είχε μπροστά του ο νεαρός τυχοδιώκτης δεν μπορούσε να συγκριθεί με τις κρυστάλλινες πόλεις της Τσάου – Σού, ούτε με τους κήπους της μάγισσας Μότσου στον Βορρά. Η πεδιάδα ήταν μια απέραντη θάλασσα πράσινου που επεκτεινόταν πέρα από τον ορίζοντα. Το γρασίδι έλαμπε με την εκτυφλωτική λάμψη του ηλίου και με την πρωινή δροσιά που το στόλιζε. Τα λευκά άνθη διασκορπισμένα με τελειότητα, φάνταζαν πινελιές σε έναν πίνακα αστείρευτης ομορφιάς˙ σε έναν πίνακα που ο ίδιος ο δημιουργός δεν θα άντεχε να αποχωριστεί. Καμία συμφορά δεν το είχε αγγίξει: καμία καταστροφή δεν το είχε πλήξει. Οι θεοί προστάτευαν τα πιο θαυμαστά τους έργα και για αυτό δεν ήταν τυχαία η ονομασία του: Ζιονκ Σανζισεν: ο λόφος των θεών.
YOU ARE READING
Μικρά Αγκάθια
Short StoryΣυλλογή διηγημάτων έκτασης 121 λέξεων. Κάποιες ιστορίες βγαλμένες από την καθημερινότητα και άλλες που πηγάζουν από κόσμους μακρινούς και φανταστικούς. Μα η κάθε μια τους αποτελεί μοναδικό ταξίδι στο άγνωστο.
