Κάθε που αναπολώ, η ανάμνηση της σαν πυκνός καπνός με τυλίγει και θυμάμαι τότε, που ήμουν ακόμα ένας πιτσιρικάς. Το Κορίτσι των Μπλουζ αποτελούσε μόνιμο στέκι τα βράδια. Χανόμουν στην απαλή μουσική της τζαζ και παρακολουθούσα σιωπηρά τις αδιάφορες παρουσίες να γελούν και να φλυαρούν. Ανάμεσα σε αυτές, μία ξεχώριζε. Την έλεγαν Μάριαν και είχε τα πιο όμορφα πράσινα μάτια. Καθόταν πάντα στην άκρη του μπαρ, με ένα ποτήρι σκωτσέζο, χαμένη στους ωκεανούς των σκέψεών της. Ήσυχη, αμίλητη... μια νύχτα με πλησίασε και ζήτησε φωτιά. Η φλόγα τρεμόπαιξε και τύλιξε το τσιγάρο της, όπως ακριβώς και εμένα. Έπειτα χάθηκε˙ το ίδιο απρόσμενα όπως είχε εισβάλει στην ανιαρή μου ζωή, έτσι και η μορφή της χάθηκε στους άδειους δρόμους του Σικάγο...κάποιο βράδυ.
YOU ARE READING
Μικρά Αγκάθια
Short StoryΣυλλογή διηγημάτων έκτασης 121 λέξεων. Κάποιες ιστορίες βγαλμένες από την καθημερινότητα και άλλες που πηγάζουν από κόσμους μακρινούς και φανταστικούς. Μα η κάθε μια τους αποτελεί μοναδικό ταξίδι στο άγνωστο.
