Ο κόσμος γύρω του θόλωνε. Τα αυτιά του βούιζαν, οι κραυγές των ανδρών του σώπαιναν καθώς περνούσαν τα λεπτά. Έριξε το κεφάλι του στο πλάι. Μια αχνή φιγούρα έχασε την ισορροπία της, έπεσε κάτω και δέχτηκε το τελευταίο χτύπημα στα πνευμόνια από κάποια σκουριασμένη λεπίδα.. Το αίμα πετάχτηκε και έβαψε το χώμα, η ανάσα του κόπηκε και το στήθος του τραντάχτηκε από τον βήχα για μια τελευταία απεγνωσμένη, άναρθρη κραυγή. Έπειτα, τα μάτια του άνδρα έπεσαν στην ανοιχτή πληγή του, μερικά εκατοστά μονάχα μακριά από την καρδιά του.
«Εμπρός, απόλαυσε το θέαμα όσο απομένει ζωή στα σωθικά σου. Εσύ τους οδήγησες ως εδώ˙ εσύ μπήγεις το ξίφος στα σωθικά τους. Δεν βαστούν οι βάρβαροι την λεπίδα, διοικητά, μα εσύ ο ίδιος».
DU LIEST GERADE
Μικρά Αγκάθια
KurzgeschichtenΣυλλογή διηγημάτων έκτασης 121 λέξεων. Κάποιες ιστορίες βγαλμένες από την καθημερινότητα και άλλες που πηγάζουν από κόσμους μακρινούς και φανταστικούς. Μα η κάθε μια τους αποτελεί μοναδικό ταξίδι στο άγνωστο.
