Bestfriend. Yan ang tawag sa malapit mong kaibigan. Tinuturing na kapatid. Pero ano nga bang kaya mong gawin kapag ikaw ay tinulak nya papalayo at higit sa lahat, paano kung kakalimutan ka na nyang maging matalik na kaibigan?
Author's Note:
Please k...
Nakasuot ang lahat ng bumibisita sa kaniya ng puti. Bawal magsuot ng kulay itim dahil pinagbawalan sila ng mga kapatid ni Raxie.
Pagkapasok mo pa lang burol niya,agad-agad mo makikita ang mga nakangiti niyang mga litrato.
Mayroong din balloons sa mga pader. Paborito ni Raxie ang balloon at ang paborito nitong kulay ay Pink. Wala kang makikitang ibang Kulay kundi Kulay Pink.
Lahat ng mga tao na bumibisita sa kaniya ay nakapin ng Pink na Ribbon na nagsisimbolo na maaalala nila habangbuhay si Raxie.
Sa gitna,nandoon ang kabaong niya at sa kaliwang bahagi nito ay ang malaking litrato nito na sobrang laki ang ngiti sa labi.
May mga bulaklak rin na mga rosas na kulay puti. Nagdadalamhati ang bawat isa sa pagkawala ng isang miyembro ng pamilyang Zaqueyo. Tanging mga kilalang tao lamang ang nakakapunta sa burol niya.
May mga Bodyguards rin sa loob at labas para maiwasan ang gulo.
Hanggang sa nagpatutog na ang banda na nasa harap. Bawat gabi ay tumutugtog ang banda pero ngayon ang pinaka-espesyal dahil huling gabi na nito. Mahilig kasi si Raxie na makinig ng mga kanta.
Nah nah, nah nah nah, nah nah I miss you, miss you so bad I don't forget you, oh, it's so sad I hope you can hear me I remember it clearly The day you slipped away Was the day I found it won't be the same, oh
Nah nah, la la la, nah nah
I didn't get around to kiss you Goodbye on the hand I wish that I could see you again I know that I can't Oh, I hope you can hear me 'cause I remember it clearly
The day you slipped away Was the day I found it won't be the same, oh
I had my wake up Won't you wake up I keep asking why And I can't take it It wasn't fake It happened you passed by
Now you're gone, now you're gone There you go, there you go Somewhere I can't bring you back Now you're gone, now you're gone There you go, there you go Somewhere you're not coming back
The day you slipped away Was the day I found it won't be the same, no The day you slipped away Was the day that I found it won't be the same, oh
Nah nah, nah nah nah, nah nah I miss you
Nakisabay na rin ang mga tao na nasa kanyang burol na kumanta. Kasama na dito sina Keah,Pia,Drice,Yici,Cassie,Paolo,Nicole,Trivo,Tallia at iba pang estudyante ng Star Academy.
Umiiyak sila habang nakikisabay sa kanta. Napuno ng iyakan ang burol ni Raxie. Ang pinakahihintay nilang mangyari ay ang pagsasalita ng mga kuya niya tungkol sa sakit ni Raxie. Pero ngayon ay magaganap na.
Natahimik ang lahat ng nasa harap na nang mike ang kuya ni Raxie na si Rex na namamaga ang mata.
"A pleasant night to all. I know that nandito kayo para makiramay sa pamilya namin. 3 years ago lang nung mamatay ang magulang namin at heto kamin ngayon sa burol ng aking kapatid,Raquisse Vinxie Zaqueyo. As you heard,may sakit siyang leukemia. It is Acute Myeloid Leukemia. Hindi basta-bastang sakit ang leukemia. My sister suffered this from her Grade 7 until to Grade 10. We tried to cure her illness but ayaw niya. Nagdesisyon ang mga magulang ko noon na ipadala siya sa States at magpagamot pero ayaw niya. Iniisip niya kasi ang mga kaibigan niya. Until our Mom and Dad involve in a Car Accident. They have critical conditions so we fly to States. Pero hindi rin nagtagal,binawian sila ng buhay. We feel so empty that time at ngayon mararamdaman ulit namin iyon. Our Little Sister is the Angel of our Family. She make us smile,laugh and even giggle. In short,siya ang nagpapasaya sa buong pamilya. Hindi kami makapaniwala na may ganoon siyang klaseng sakit. Bakit siya pa? Pwede naman diyang yung mga adik,yung mga may masasamang loob at may mga bisyo. So bakit pa siya? Kung tutuusin ang bait bait niya. Until we realize that maybe God had plan for her." Hindi na niya naipagpatuloy pa ang sasabihin niya ng bumunghalit ito ng iyak. Pinigilan naman niya agad ito at nagpatuloy sa pagsasalita. "Sorry. Nakipaglaban siya sa sakit niya 3 years ago. Nalaman na lang namin na may sakit siya nang may pantal ang lahat ng parte ng katawan niya. We hired some specialists to check on her at doon namin nalaman na may sakit na siya. Stage 3 na. Pero pagkaraan ng mga araw,nawala ang mga pantal niya so we assumed na nagkakamali lang ang mga doctor. Pero gusto pa rin naming makasiguro so we plan to go US. Habang nasa US kami,nagpantal ulit yung balat niya at masakit daw lahat ng parte ng katawan niya. Nagsimula na rin siyang magseizure. Yun na yung time na nalaman naming Stage 4 na pala Leukemia niya. So she request na bumalik na lang kami sa Pilipinas dahil hindi na siya gagaling pa. Yun ang sabi niya pero syempre hindi kami pumayag. Hanggang sa unti-unti rin kaming bumibigay kaya pinagbigyan namin siya. Siguro ito na yung time na pagbigyan ang request niya. So we came back here. Ini-enroll namin siya sa dati niyang school at para namin makapiling ulit ang mga dati niyang mga kaibigan. Akala namin,mamomotivate siyang magpagaling pero hindi pala dahil huli na ang lahat. Wherever you are Princess,always remember that we love you and we miss you." Sabi nito at napaiyak na ng tuluyan.
Si Keah naman ang sunod na nagsalita.
"Good evening. Raxie is my bestfriend since nung Grade 4 pa kami. We are like sisters. Parang hindi namin kayang maghiwalay. We stick together kasama na yung dalawa pa naming kaibigan. But we end our friendship when we are in Grade 7. And I hate about it. Nagsisisi ako na ini-end ko ang friendship namin without her explanation. Yun ang pagkakamali ko. We didn't expect na may sakit na pala siya dahil wala naman siyang naikukwento sa amin. Lately lang kami nagkaayos,but now siya naman ang nawala. Binuo ulit namin ang pagkakaibigan namin pero huli na ang lahat dahil wala na siya. Sayang ang mga taon na lumipas para sana makasama siya. And I'm sorry for that Raxie. Pls. Forgive me on my mistakes and I love you always." Sabi nito. Tulad ni Rex ay napaiyak din to. Nang matapos magsalita sa harap ang mga malalapit kay Raxie,oras naman para tignan ang mga pictures niya na inilagay sa isang video clip. Papanuodin nila ito ngayon. Simula pagkabata hanggang sa paglaki nito.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Marami pa silang natuklasan kay Raxie katulad ng sakitin siya,maalaga at mahilig sa mga hayop. Kung minsan,napapatawa sila sa mga pictures nito ng bata pa siya dahil makulit ito.
~
"Miss na miss na kita Raxie. Hanggang ngayon,hindi pa rin ako makapaniwala na wala ka na." Sabi ni Keah.
"Keah! Halika na! Hindi na tayo makakaabot sa flight ni Pia!" Sigaw ni Drice. Mahigit dalawang buwan nang wala si Raxie. Nasa sementeryo sila ngayon at binibisita ang matalik na kaibigan.
"Heto na!" Sigaw niya pabalik.
Babalik na si Pia sa US at ihahatid nila ito sa airport. Naging maayos naman ang buhay nila nang mawala si Raxie pero hindi pa rin nila maiwasan na malungkot dahil may mga nakikita silang mga bagay na nagpapaalala kay Raxie.
Sa school naman,marami-rami na rin silang kaibigan. Nakaclose na rin nila ang Campus Role Models. Hindi na rin sila binubully ang mga ito dahil sa pagrespeto nila sa huling sinabi ni Raxie sa kanila. Nagkatuluyan rin sina Cassie at Trivo.
Si Drice naman ay madaldal pa rin. Walang pinagbago. Pero may boyfriend na ito at yun ay ang claasmate nilang katulad niya ring madaldal. Sa kanilang magbabarkada,si Drice lang ang may boyfriend.
Si Yici naman ay balak na mag-aral sa France. Fasiyonista kasi ito. Tataposin na lang niya ang pag-aaral niya dito ng Senior High School at mag-aaral na siya ng kolehiyo sa France.
At si Keah,hindi na siya naghanap pa nang bagong kaibigan. Naging tahimik na rin ito. Hindi siya masiyadong nakikipagkaibigan sa iba. Para sa kaniya walang makapapantay kay Raxie.
Author's Note: Magsilbi sanang aral sa atin ang istoryang ito. Hanggat nabubuhay sila,wag tayong magsayang ng oras para makasama sila.
