BİG GAME

UNKNOW (BİLİNMEYEN) 9.BÖLÜM

Gözlerinden kurtulduğum ilk fırsatta son kalan basamağı da çıkıp yanından geçerek odama ilerledim.

'Uyumalısın, uyu, uyumalısın.'

Kendi kendime söyleniyorum, yine.

Hep özenmişimdir, kafalarını yastığa koyar koymaz uyuyan insanlara.

Bense saatlerce düşünür uyuyamam, uykusuzluktan ölsem bile.

Beynimi, delercesine saran ağrı ile gözlerimi araladım.

Bu neydi şimdi?

Niye ağrıyor ki, geceden kalmada değilim.

Kaldı ki sabah bile değil..

Saat kaç cidden?

03:49.

Sabaha az kalmış, ama henüz değil.

Ağrı kesici almak için mutfağa giderken, çoktan uyuduğunu düşündüğüm Tae'nin odasından gelen konuşma seslerine yöneldim.

Ağlamaklı bir sesle konuşuyordu.

Ağlıyordu konuşurken, hıçkırıklarla..

Kapısını araladığımda, birbirine sarmalanmış Baek ve Tae görüş alanıma girdi.

İkisi de fark etmeden sessizce kapattım kapıyı.

Arkamı döndüğümde karşılaştığım silüet ile donakaldım.

Tam karşımda, yaslanmış olduğu duvardan doğrularak yanıma geliyor.

Hiçbir tepki vermeden sadece izliyorum gelişini.

Olabildiğince yaklaştı, tam kulak hizama eğilip fısıldadı;

''Kapımı dinliyorsun?''

Kafamı ondan tarafa çevirdiğimde, tombul yanağı ile karşılaştığım Chan'ı ittirip, beni korkuttuğu için ayrı, ima ettiği şey için ayrı sitemler ederek ardımda bıraktım.

Peşimden geliyordu, yere sürttüğü ayaklarının sesinden anladım.

Mutfağa girdiğimde, üsteki dolaptan ağrı kesiciyi bana vermesini söyledim.

''Ev benim ama üst dolaplara yetişemiyorum, standartmış güya, en az 1,70'lik insan için yapılmışlar.''

Boydan muzdarip olan bana genişçe gülümseyerek, ilacı rahatlıkla alıp bana uzattı.

Teşekkür edip, elimdeki su bardağını kafama diktim.

Boşalan bardağı tezgaha bırakıp, geniş masanın sandalyesini çekip oturdum.

Bana eşlik eden Chan'a, az önceki durumu açıklamak istedim.

Beni yanlış anlamasını istemem çünkü.

''Kapı dinlemiyorum, ya da insan dikizlemiyorum. Öyle saçma şeyler yapmıyorum. Sadece sesler duydum, Tae ağlıyordu, endişelendim ve kontrol etmek istediğim.''

Kafasını iki elinin arsasına almış, dirseklerini masaya yaslamış beni dinliyordu.

Dağılmış saçları, her kafa sallayışında hareketlenirken, konuşmayı bırakıp onu izlemek istedim.