The Walking Dead Carl X Alice

Bölüm 7: 'Sana Bağlanıyorum.'

Medya :Carl

Sabah Carl'dan

Hâlâ gece olanların etkisindeydim. Önce Alice'e bizden uzak dur dedim, sonra ağladığını görünce de dayanamayıp ona camdan gülümsedim. Neden böyleydim ben, insanları önce kendimden soğutup sonra hiçbir şey olmamış gibi kendime yaklaştırıyordum. Bu hallerimden kendimde soğumuştum. Ama Alice, Alice galiba bana karşı hassas davrandı. Belki de benim bencil olduğumu düşünmüştü. Ama böyle bir şey düşünmüş olsaydı beni camda ona bakarken gördüğünde yüzü kızarmaz ve bana gülümsemezdi. Sanırım bazı şeyleri çözmeliyim. Çünkü Alice farklı birisiydi...

Alice'ten

Josh ve Rick bir yanda sohbet ediyordu. Diğer bir yanda Glenn ve Maggie birbirlerine bakıp bakıp gülüyorlardı bu ikiliyi anlamak zor gerçekten.

Ben yeni geldiğim için sadece Carl'ı gördüm yaşıtım olarak. Ama galiba benden 1 2 yaş büyük ya da yaşıt bazı kişiler varmış. İleride Bir genç kızı ve bir çocuğu otururken gördüm. Carl bana gülümsemişti ama benimle konuşmak istemediğini hâlâ içimden geçiriyordum.
Bu yüzden yeni kişilerle kaynaşmak istiyordum. Yanlarına gittim 'Selam ben Alice, sizinle tanışmak istiyorum.' dedim. O genç kız sanırım çok kaba olacak ki 'Biz tanışmak istemeyiz.' diyip yanında ki çocuğu döndü ve sırıttı. Ben yine de kibarlığımı bozmayarak, 'Ama burda konuşacağım kimse yok sizinle konuşmak iyi gelebilir.' dedim. Kız bana 'Gece birbirinize el sallayıp gülüyordunuz ama.' dedi. 'Anlamadım.' diyince. 'Carl diyorum onunla iyi anlaşmışsınız onunla konuşabilirsin.' diyerek kalkıp gitti. Acaba Carl'ı mı seviyordu yoksa benden mi hoşlanmamıştı. Orda oturan çocuk 'Gel Alice onunla anlaşmak çok zor. Biraz sinirlidir ama alışacaksın.' dedi. Ben de yanına oturdum ve adını sordum. Adı Ron'muş. Memnun olduğumu dile getirip o kızın adını sordum Onun adı da Enid imiş. Hareketleri çok kötüydü. Carl, Enid'in yanında melek gibi kalır.

Neyse biraz zaman geçtikten sonra bize izin verildi ve yanımızda Glenn ve Maggie ile erzak aramaya çıktık. Bu aslında bizim için çok iyi oldu. Çünkü orada kalmak benim nefes almamı zorlaştırıyordu. Her yerde duvarlar olması da canımı sıkıyordu.

Biraz devam ettik, ben Carl ile yan yanaydım. Carl bana bakıp bişeyler söyleyecek gibi oluyordu ve sonra vazgeçiyordu. Beni sinir ediyorsun Carl..
Sonra ikimizde aynı anda yavaşladık herkes hızlıydı çünkü. İkimizde yavaşlayınca birbirimize bakıp ne oluyor der gibi baktık ve ben, salak ben boş yere kıkırdadım. O anda Enid bize dönüp baktı ve "Bu kız ne kadar gerizekalı" der gibi baktı. Umarım dememiştir fakat bakışları kesinlikle öyleydi. Ben aslında Enid'le yakınlaşmak istiyordum. Çünkü o kızdı ve kızlar birbirini daha iyi anlar. Ama o istemiyordu.

Enid bize bakarken, tabi ben yürürken önüme bakmayıp Carl'ın bana olan o saçma bakışına gülüyordum. Tam yürürken ayağım dala takıldı ve tam düşerken ileri gittim, Carl beni kolumdan yakaladı ve hızlı bir şekilde kendine çekti. O an çok yakın olmuştuk nefesi nefesime değiyordu. Gözleriyle tekrar karşılaşmıştım. Saçları... Saçları yine harikaydı. Eğer şuan Carl kollarımdan tutmamış olsaydı saçlarına ellerimi sürebilirdim.

Şuan da Carl'dan

Alice'in ayağı dala takılmıştı. Düşmesin diye kollarından kavradım ve kendime hızlıca çektim. Çok yakındık. Aman tanrım bu nasıl bir kızdı. Gözleri inanılmaz güzeldi. Kaşları, yanakları, dudakları. Bir de şu hafif bi rüzgar değince dalgalanan saçlarına içim gitti o an. Eğer tek olsaydık. O saçlarıyla oynamak isterdim.
Şu inanılmaz an Enid'in 'Siz gerizekalı mısınız?' lafıyla son buldu. Bu kıza olan nefretim, benim aylaklara karşı olan nefretimden bin kat daha fazlaydı. Alice ve ben bir anda geri çekildik ve napacağımızı şaşırdık. Ben galiba o kadar tuhaf hissettim ki geri dönüyordum. Ne komik bi an.