Yazar* iamsilan
Anlatılacak bir şey değildi bu. Zihnin buğulaşır, dilin tutulurdu.Silik silik hatırladığım bir şarkı gibiydi. Ne unutmuş ne de tam telaffuz edebiliyor gibiydim. O nasıl bir ateş ise suyu bile tutuşturmayı başarabiliyordu. Onun yanında durmak sanki dünyalara bedel gibiydi! Bana karşı kullandığı her bir kelime beni daha da baştan yaratıyordu. Nazik dokunuşları tenime değdiğinde dokunduğu yer alev alev yanıyordu, yanıyordum. Nedenini bilmedem sırıttım, canımın bu denli yanmasını sevmiştim. " Ciğerlerimiz nefes alabiliyor diye yaşamış sayılmıyoruz. Bu yüzden bana ölmekten bahsetmeyin. Ben Duru Sönmez, zaten yıllar önce ruhundan birçok kez kayıp vermiş bir kızım. "
*Hikayede kırılmış bir kızımız var.
*Umutlar var umutları yıkan yalanlar var.
*Güzel dostluklar var.
*Güzel kırılmış lıklar var.
*Kitap daha bitmedi ama okuyun derim nolur nolmaz.
*Bu hikayeyi ilk okuduğumda çok etkilenmiştim.
*Okuyun derim...:))....
