Yazar* UlkuJR
Gözleri zehirin en yeşil tonuna bürünmüş, avuçladığı kar topu kadar soğuk, keskin ve kırağıydı. Ruhu gözleri gibiydi, zehirin en koyu tonuna yüz tutmuş, kokusu genzini talan ediyordu. Beyaz teninin üzerine işlenmiş, kaburgalarını yaran merhametsiz kırbaç izleri ona çocukluğunun hatırasıydı. Onun için müzik, kaburgasını yırtan ilk kırbaç darbesini yediği gün bitmiş, ruhu parmak uçlarını dokundurduğu piyanonun notalarına karışmıştı.O herkesten nefret ederdi. O herkesten tiksinirdi. O, bir bakışıyla dağları yakar, bedenleri küle çevirirdi. O aşkı bilmezdi, merhametsizdi. Sessizliğini almış, yalnızlığına sarmış bir adamdı o. Zemheri gözlerinin yeşilini intikam hırsı bürümüş bir adamdı. O, Asır Karan YILDIRAN' dı.Piyanonun notalarının arasındaki o küçücük oğlan çocuğunun ruhunu biri avuçlayacaktı. Soğuk, iş bilmez, toy parmaklarıyla merhem sürecekti adamın kaburgalarının üzerine. Saracaktı onu, hiç sarılmamış gibi. Tekrar ruhunu diriltip, zehrini üzerine akıtacak, müziğe karışacaktı. O, adamın öğretmeni Karaca idi. Adam, ona vurulacaktı. Adam küçük kadınına yanacaktı. Adam herkesten nefret ederken, sadece ona şefaat edecekti. O, adama ilaç olacaktı. Adam onu her sabah öldürecek, her gece öldürdüğü yerden diriltecekti. Adamın aşkı zehirdi, Adamın aşkı ölümdü, Adamın aşkı hastalıktı. Ölümü olacaktı hastalıklı hissinin zaferi, intihar gibi sevecekti...
*Gerçekten dikkatle ve heyecanla okuduğum bir kitap.
*Okunmaya değer bir kitap.
*Olayların akışı ve akıcılığı çok güzel.
*Karakterleri ve çok seviyorum:)
*Şiddetle tavsiye ederim.
