♧♧♧
«Το μπουκάλι με το ημίγλυκο κόκκινο κρασί, ήρθε για να απογειώσει το φαγητό. Υπέροχη επιλογή, Μπράμς!» το σχόλιο του Άλντεν, έχει ως αποτέλεσμα ένα μεγάλο χαμόγελο να απλωθεί στα χείλη του νεαρού γείτονά τους.
Το να τον επιβραβεύουν, το να τον κολακεύουν με αυτόν το τρόπο, πάντα του προκαλεί μια ανεξήγητη χαρά. Ένα συναίσθημα ευτυχίας, που σπάνια ο Μπράμς εισπράττει από τους συνανθρώπους του.
«Συμφωνώ απόλυτα! Σε ευχαριστούμε πολύ Μπράμς.» συμπληρώνει τώρα και η Ισμήνη, καθώς καταπίνει μια μικρή μπουκιά που μόλις τσίμπησε από το πιάτο της. Συγκεκριμένα, το μενού περιλαμβάνει ρόλο κοτόπουλο, όπου η ίδια έχει μαγειρέψει για το αποψινό δείπνο.
«Αλίμονο παιδιά, εγώ και η κοπέλα μου δεν θα ερχόμασταν με άδεια χέρια απόψε.. Πρώτη φορά στο σπίτι σας κι όλας!» απαντάει εκείνος χαμογελώντας τους και ύστερα ρίχνει ένα στιγμιαίο βλέμμα στην.. αγαπημένη του.
Η κοπέλα που απόψε βρίσκεται στο πλάι του, δίπλα από εκείνον, αφήνει μια μικρή ανάσα και προσπαθεί να χαμογελάσει, γνέφοντας αργά.
«Νομίζω πως η πρώτη μας γνωριμία κυλάει πολύ όμορφα.. Ας πιούμε σε αυτό.» προσθέτει ο Άλντεν καθώς σηκώνει αργά το ποτήρι του και ύστερα ακολουθούν και όλοι οι υπόλοιποι, τσουγκρίζοντας τα ποτήρια τους στην πρόποση αυτή.
«Αναστασία, μπορείς να με βοηθήσεις λιγάκι με το σερβίρισμα των γλυκών;» ρωτάει ευγενικά η Ισμήνη καθώς κοιτάει γλυκά την κοπέλα που συνοδεύει απόψε τον Μπράμς.
Εκείνος ανασηκώνει αμέσως τα φρύδια του και γυρίζει να την κοιτάξει, άγχος τον κατακλύζει και δαγκώνει το εσωτερικό από το μάγουλο του, μια κακή συνήθεια για αυτόν απ' ότι φαίνεται.
«Ε.. εγώ, εμ.. Ναι. Ευχαρίστως.» τραυλίζει εκείνη δίνοντάς της αυτή την απάντηση, όσο αποφεύγει με κάθε τρόπο το βλέμμα του Μπράμς που είναι καρφωμένο πάνω της.
Εκείνος γέρνει αργά το κεφάλι του στο πλάι, σέρνει τα χείλη του στο αφτί της, και όσο η Ισμήνη μαζεύει τα πιάτα από το τραπέζι και γελάει με τον Άλντεν -προφανώς ως απάντηση σε κάποιο πονηρό του σχόλιο- ανοίγει αργά τα χείλη του.
«Μην σου περάσει καν από το μυαλό ότι θα μπορέσεις να ζητήσεις την παραμικρή βοήθεια. Δεν θα βγάλεις άχνα.» της ψιθυρίζει με έναν απειλητικό τρόπο, εκείνη τρέμει κάτω από τα λόγια του όσο αυτός χαμογελάει αχνά ενάντια στο δέρμα της.
YOU ARE READING
The Boy
Fanfiction❝Μία τελευταία επιθυμία;❞ η ειρωνική και αρρωστημένη χροιά της φωνής του Μπράμς, χτυπάει σαν σειρήνα στα αφτιά του Άλντεν. Μόνο που οι αισθήσεις του είναι πλέον πιό έντονες, πιό ζωντανές. Έτσι αισθάνεται κάθε άνθρωπος, όταν πλησιάζει τον θάνατο, λέ...
