♧♧♧
Το επόμενο πρωί, άργησε να ξημερώσει. Το νεαρό ζευγάρι δεν μπόρεσε εύκολα να κοιμηθεί στο καινούργιο αυτό σπίτι, παρόλη την κούρασή τους. Ένα παράξενο προαίσθημα, ένα άσχημο προαίσθημα, είχε απλωθεί στο στήθος της Ισμήνης. Σαν εκείνα που αισθάνονται τα περισσότερα ζώα λίγο πριν μια φυσική καταστροφή, όπως ένας σεισμός, ή ένα τσουνάμι.
Δεν μπόρεσε να κοιμηθεί σχεδόν καθόλου, αν και μόνη της παρηγοριά ήταν το χέρι του Άλντεν που βρισκόταν τυλιγμένο γύρω από το δικό της, όσο εκείνος κοιμόταν γαλήνια στο καινούργιο κρεβάτι τους. Άφησε μια βαθιά ανάσα να ξεφύγει από τα χείλη της, θαρρείς πως θα διώξει ένα μεγάλο βάρος από μέσα της, και συνέχιζε να παρατηρεί τα χαρακτηριστικά του συντρόφου της καθώς εκείνος κοιμόταν. Πρώτη φορά κοιμόταν τόσο γαλήνια.
Έμοιαζε αψεγάδιαστος σχεδόν. Τα μακριά βλέφαρά του, έκαναν κύκλους όπου αγκάλιαζαν τα κλειστά του μάτια. Το στόμα του μισάνοιχτο, τα χείλη του ροδοκόκκινα και ελαφρώς ξερά από τον ύπνο.
Έσκυψε πάνω σε αυτά και άφησε ένα απαλό φιλί, χωρίς να θέλει να τον ξυπνήσει. Χαμογέλασε καθώς χάιδεψε για λίγο τα μακριά και λυμένα του μαλλιά. Λάτρευε το γεγονός ότι επιτέλους τα άφηνε να μακρύνουν, και ακόμη περισσότερο λάτρευε το γεγονός ότι το μελαχρινό χρώμα των μαλλιών του έκανε πλήρης αντίθεση με το κατάλευκο δέρμα του.
Σκέπασε καλύτερα το γυμνό στέρνο του, αφού για λίγο τα μάτια της επεξεργάστηκαν και το μαύρο μελάνι όπου είχε απλωθεί πάνω σε αυτό, εξαιτίας των τατουάζ του. Η ανάμνηση από μια παλιά τους συζήτηση, ήρθε και πάλι στο μυαλό της.
«Θες να κάνεις τατουάζ στο πρόσωπο; Όχι μωρό μου, θα χαλάσεις τις υπέροχες γωνίες σου.. » παραπονέθηκε κατσουφιάζοντας και χάιδεψε αργά το πηγούνι του, καθώς και ολόκληρο το πρόσωπό του.
«Θα κάνω τατουάζ στο πρόσωπο, μόνο όταν συμβεί κάτι δυνατό, μόνο όταν νιώσω κάτι δυνατό. Είτε χαρά, είτε λύπη. Θέλω πολύ να αντιπροσωπεύσει την ψυχική κατάσταση όπου θα βιώνω.. Αυτό θέλω.» απάντησε εκείνος με ειλικρίνεια όσο την κοίταξε στα μάτια. Ένα χαμόγελο απλώθηκε στα πρόσωπα και των δύο τους, η Ισμήνη έγνεψε απαλά και άρχισε να φιλάει κάθε μέρος του προσώπου του, ώστε που μερικά γελάκια να ξεφύγουν από τα χείλη του συντρόφου της.
YOU ARE READING
The Boy
Fanfiction❝Μία τελευταία επιθυμία;❞ η ειρωνική και αρρωστημένη χροιά της φωνής του Μπράμς, χτυπάει σαν σειρήνα στα αφτιά του Άλντεν. Μόνο που οι αισθήσεις του είναι πλέον πιό έντονες, πιό ζωντανές. Έτσι αισθάνεται κάθε άνθρωπος, όταν πλησιάζει τον θάνατο, λέ...