Dumaan ang mga araw non,linggo, hanggang diko namalayang isang buwan na pala simula ng maging malapit kami ni Austin na halos parang siya na nga kaibigan ko, para sa iba may malisya yon pero saakin wala dahil para sakin pure friendship lang yon at walang mutual feelengs na nagaganap.
Pero minsan may time na parati kong naririnig na parating may ibinubulong si Austin gaya ng "Akin ka lang" "Walang sinuman lumapit saiyo kundi ako lang" "Your mine since you give birth in this world".
Mga ganyang salita pero di ko nalang pinapansin kasi parang sanay na ko di naman siguro para saakin yon eh or baka sadyang may sinasaulo lang siyang ganong salita.
Dahil sa daming napagusapan namin di ko namalayang ganon na pala kami kalapit nalaman ko din non kong anong totoong pangalan at apelyido niya.
Flashback:
Kinaumagahan non papasok na ko sa loob ng university ng makasalubong ko siya.
"Uyy Austin Morning!" Magiliw kong bati non habang nakangiti.
Tinanguan nya lang ako at ngumiti rin.
Wow ang cute nya talaga grabe hihihi.
"Morning too, mi amoure!" Nakangiti niya paring bati pero nagtataka ako bat may mi amour parang ngayon ko lang narinig yon.Makapagsearch nga haha.
Habang naglalakad kami kung ano ano nakukwento ko ng may biglang naalala ako, ahuh!!
Pano ko nga ba sasabibin nkakahiya eh, pero kaya ko to. Hoooh
"Ahmm..Austin p-wedi k-o bang malaman kong ano totoong name mo?" tanong ko pero hindi ako makatingin sa kanya nakakahiya kasi.
"My true name is Austin? Why?" Sagot niya at tingnan ko ang mukha niya nakangisi siya.
"No, hindi, ang ibig kong sabihin buong pangalan mo at apelyido, ganon?" Naiilang kong tanong grabe naman kasi makangisi nakatingin pa sa mukha ko, Kong di ko lang kaibigan to iisipin kong may gusto to sakin, pero wag kang assuming keila asa ka! Di ikaw ang tipo niyan. Parang na disappoint naman ako sa na isip kong yon.
Hyyss bat nga ba ako madidis-appoint diko naman mahal yong tao at hindi pwedi mangyaring mahalin ko yan study first bago landi.
Siguro nadisappoint lang ako kasi hindi ako ang tipo ng mga lalaki, oo nga at mabait ako pero di naman ako kagandahan,di rin ako mayaman, at wala ako ng mga bagay na papangarapin ng lalaki sa babae kaya siguro im disappointed.
"ahemm.." doon na ko nabalik sa reyalidad ng may tumikhim na katabi ko.
Tumingin lang ako sa kanya ng makita kong nagaalala ang mga mata niya? Nagaalala nga ba? Di ko nalang binnigyang pansin yon.
"So ano na? Nasan na yong tinatanong ko?" tanong ko dito para di na saakin ang atensyon nito.
"Ok. Fine Im Austin Oliver Montevedra, im already 21, my course is B-administration. My mom is housewife while my dad is managing our company, pero pag nakapag graduate na ko ako na ang papalit but now my dad is the one who manage it yet!" mahabang litanya niya so it means mayaman siya parang walang wala ako para sa kanya, Parang bumaba ang tingin ko para sa sarili ko dahil sa estado niya kung sa daga at pusa parang ako yong daga at siyaang pusa na ang liit liit niya la g para sakin.
Napabuntong hininga nalang ako.
Do i deserve to be friendship with him? Pero diba nga sabi nila wala naman sa estado ng buhay yan.
Parang gusto ko nalang tuloy umiwas sa kanya, pero bat parang nalulungkot ako pag iisipin ko palang na iiwasan ko siya. Pero diba nkakahiya para sa iba na makitang malapit ako sa kanya pero ang layo ng es---.
"I know what your thinking? Di mo kailanganng umiwas saakin para sa masasabi ng iba, dont mind them!" naputol ang pagiisip ko ng bigla nalang siya magsalita at ano daw nahulaan niya kong ano nasa isip ko.
Nang tingnan ko ang mukha niya may nakita akong galit sa mata niya, galit? Saan naman siya galit parang natakot tuloy ako.
"I can see in your face kong ano iniisip mo, and im not a mind reader ang bilis mo lang talagang mabasa." Sabi nito habang di parin linulubay ang tingin sa akin.
"Pero ano nalang iisipin nila Austin na nagkaibigan ako ng mayaman dahil mahirap ako di natin alam ang mga tumatakbo sa utak nila, nanghubusga na agad ng dipa nila alam ang totoo."
Na kahit naman ako nalulungkot kong iiwas ako sa kanya siya na nga lang kaibigan ko.
"And, You have no choice para iwasan ako keila ganon ba? Dahil naapektuhan ka sa sasabihin nila! Don't mind them cause all of are sh*t walang magawa sa buhay nila" Natakot naman ako sa diin ng boses niya kaya napayuko nalang ako grbe siya nakakatakot.
"I don't want to let that happen na iwasan mo ako, becouse of that nonsense issue hindi ka sila kaya wala silang pakialam" Gustong sabihing hindi nga ako sila kaya nga di nila maramdaman ang nararamdaman ko pag may sinasabi silang masama sakin,gusto kong sabihin yan pero nanatiling tikom nalang ang bibig ko dahil natatakot parin ako sa kanya.
..
.
.
And hindi ko kayang iwasan mo ko dahil akin ka"
Sabi nito pero diko na masayadong narinig dahil hinigit nalang ako basta basta nito.
End of flashback...
#langyah😂 #lameflashback
Kung nalilito kayo flashback yan nong time na naging magkaibigan sila, next chapter is past parin nila, pero darating din tayo sa present, pakiabangan nalang ang bus baka makalampas😂😂«muahh»»
BINABASA MO ANG
His Dark Obsession
General Fiction'Kaya mo pa bang ibalik ang tiwala ng isang tao, hindi lang isang tao kundi tiwala ng taong mahal mo para lang sa iyong pansariling sekreto' 'Do you want to hear an explanation that you know in the first place that it's a pure lies' Can you survive...
