Habang nasa daan kami tahimik lang namin at walang kumikibo.
Tinuro ko lang sa kanya kong saan dereksyon papunta samin tapos hanggang don lang wala nang imikan.
Parang ang liit-liit ng sasakyang ito para samin ni paghinga ko parang ayaw ko nga ilabas baka ako pa ang maglikha ng ingay sa sobrang tahimik.
"Don't hold your breath, let it out!" Basag nito sa katahimikan na siyang ikinagitla ko muntik ko nang maibuga lahat ng naipong hangin sa baga ko.
Hyss thanks namn kala ko bawal pa rin..kastigo ko sa isip ko kasi parang mamatay na ko kung dipa ako makakahinga.
"So, can you tell me about yourself keila?" tanong nito na ikinabaling ko sa kanya ang atensyon ko.
"huh?" maang kong tanong diko naman kasi alm kong bakit interesado siya sa buhay ko.
"I said tell me about yourself like, Where's is your parents?How old are you?" Sabi nito at binaling saglit sakin ang paningin at ibinalik din sa daan.
"Ahmm..about me?..Im Keila Andal, im 20 years old studying by course of accountant!" Sabi ko dito "hmm" sambit lang nito so it means ipagpatuloy ko.
"Ang mama at papa ko namatay dahil sa aksidente labing dalawang taon palng ako non" Diko mapigilang malungkot pag naaalala ko yon kulang nalang mamatay ako ng mga oras na yon kung wala alng ang tita ko.
"Sorry to hear that!" Narinig kong sabi nito na ikinalingon ko sa kanya ngumiti nalang ako.
"Ok. lang ayoko lang kinakaawaan ako," Sabi ko sa knya at ngumiti ng malungkot.
"But where did you live right now? Do you have a brother or sister live on?" Ngumiti nalang ako sa kanya at sumagot.
"Wala, Sa tita ko ako ngayon nakatira dahil magisang anak lang naman ako, Alam mo bang thankful ako at siya ang naging tita ko, dahil sa kanya naimulat ko ang mga mata ko sa mga panahong iniwan ako parehas ng magulang ko. Nandyan siya lagi para sakin upang iparealize kung gaano kagandang mabuhay pa sa mundo,siguro kong hindi dahil sa kanya wala na ako ngayon dahil sa depress ko non ng mawala ang magulang ko iyak lang ako ng iyak halos di ako kumain di rin ako pumapasok sa school, pero dumating siya at tinulungan akong bumangon." Madamdaming pahayag ko siguro kong wala ang tita ko wla din ako ngayon.
"Thanks to your tita at nandito kapa,"Sabi niya at nginitian ko nalang siya..
"At the same time im so thankful at nakikilala kita" Dagdag nito na kinatanga ko.
"ha? May sinasabi ka?" tanong ko pero ang totoo nyan narinig ko naman talaga pinagsawalang bahala ko nalang baka di naman importante.
"Nothing i just said nandito na tayo!" Sabi nito na ikinalingon din ng isa sa labas..
Oo nandito na nga kami di ko namalayan siguro sa dami ding nakwento ko.
Inun-block ko na yong seatbelt ko at akmang bubuksan ko na yong pinto sa side ko ng pigilan ako nito.
"A-hmm Kiela C-an we b-e fr-ien-ds?" Utal utal na tanong nito habang nagkakamot ng batok nya kaya diko masyadong naintindihan may kuto ata toh eh haha.
"ha? Ano yon diko naintindihan, pffttt.."Pigil kong matawa kasi ang cute niya at ang gwapo pag nahihiya.
Huh? May sinabi ba kong gwapo no,no,no erase, erase wala akong sinabi noh.
"I said Can we be friends but it's fine if you doesn't want."makukuha parin naman kita"." sabi nito pero may ibi ulong nanamn pero diko narinig hilig magbulong nito hndi yata naaabot ng dila ang sasabihin.
"Kung ayaw ko ano?" mapanghamon kong tanong.
"Nothing if you doesn't want, you can be mine" Sabi nito pero hindi na nakatingin sakin.
Hmm..mabait naman si Austin mukhang mapagkakatiwalaan naman pero matanong nga apelyido nito bukas ako naman mangiinterview haha.
Wala naman siguro tong gagawing masama mas mukahang mayaman din to sakin hndi naman siguro to mangnanakaw..aist ano kaba namn keila as if naman may mananakaw sayo maliban sa katawan mo, wag kang praning, sabi naman ng kailaliman ng utak ko oo nga no..
Mas maganda na din yon at may kaibigan na ako diba.
"Ahm..ok simula ngayon magkaibigan na tayo!" Nakangiting anjnsyo ko.
Nakita ko naman kong pano lumaki ang mata nito cute niya talaga ang gwapo pa hihihi
"Really!!! Thanks keila di mo pagsisisihang naging kaibigan mo ako" At dahil sa pagkabigla di namin namalayan na magkayakap na pala kami bibitaw na sana ako ng humigpit pa ang yakap niya.
"Aus-tin di na a-ko makahinga!" putol putol kong sabi grabe naman kasing higpit ng yakap eh. Gusto mo naman..tumigil ka nga dyan hindi noh sabi ko sa utak ko.
"Oh! Sorry im just carried away!" Sabi nito pero nakita ko pang pangiti ngiti itong parang nanalo sa lotto saan nga ba dahil tinanggap ko pagkakaibigan namin or dahil sa yakap haha wag kang assuming keila.
"ok.cge baba na ako baka hinahanap na ko ni tita, Salamat sa paghatid Austin" Bahagya pa akong ngumiti dito bago buksan ang pinto.
"it's ok that's nothing take care..good night!" Sabi nito habang nakangiti parin anong nangyari sa lalaking toh baliw na ata hahah..
"Ok.Ikaw din ingat sa pagmamaneho, Good night sau Austin!" paalam ko din dito.
"Oo magiingat ako para sayo lalo pa ngayong malapit na ako sayo keila, Im gonna make sure na akin ka lang!"
Diko na masyadong narinig pa sinasabi niya kasi naisara ko na ang pinto kung ano man yon wala na kong pakialam don..
#ChansingAustin😍
Nagluluko si wattpad🙁
BINABASA MO ANG
His Dark Obsession
Ficción General'Kaya mo pa bang ibalik ang tiwala ng isang tao, hindi lang isang tao kundi tiwala ng taong mahal mo para lang sa iyong pansariling sekreto' 'Do you want to hear an explanation that you know in the first place that it's a pure lies' Can you survive...
