O sabah erkenden kalkıp hazırlanmaya başladım. Giyindikten sonra azıcık makyaj yaptım. Hani makyaj yapmıyormuş gibi yapıyorlar ya bazı kızlar, aslında yapıyorlar ama belli olmuyor. Hah, işte ben de yokmuş gibi makyaj yaptım. Gören makyajsızım sanıcaktı ama makyajlı olucaktım. Salona girdiğimde annem masada çizim yapıyordu. "Ben gidiyorum anneciğim." dedim."
"Aç gitme kahvaltı yap." dedi.
"Kahvaltıda ne var?" dedim. "Ebenin körü var. Hazırla da ye." dedi. Çok üzülmüştüm. Annem işkolik bir kadındı. Bu arada, mimardı. Babam iş seyahatindeydi. Orijinal 200 liralık Nike spor ayakkabılarımı giydim ve yola çıktım. Ara sokağa saptım orası okula kestirmeden gidiyordu. Bir grup çocuk beni kesiyordu. Onlara bakıp "dönün önünüze." diye bağırdım daha sonra hızlıca yürümeye başladım. O esnada önümü bir çocuk kesti. Siyah atletliydi. Pek de atletikti. Kasları yakıyordu. Gözlerinin karası beni epey bir etkilemişti. Bakma kız Asel bu çocuğa, sapık mıdır nedir?
"Önüme neden çıktın?" dedim. "Seni beğendim." dedi. "Ben seni beğenmedim defol." dedim. "Yalan söyleme, sen de beni beğendin." dedi. Evet beğenmiştim ama belli etmemeliydim. Sapıklık yapar filan, uğraşamazdım. "Salak şey." diyip yoluma devam ettim. Kaslı çocuk arkamdan bağırdı.
"Bir gün benim olacaksın."
Çok korktum. O kadar çok korktum ki okula doğru koşmaya başladım. Bir anda tökezleyip yere düştüm. Biri bana elini uzattı. Başımı kaldırdığımda kimi göreyim?
Sizce Asel kimi gördü?
a) O kaslı çocuğu gördü.
b) Başka birini gördü.
c) Ebenin körünü gördü.
Bilin bakayım psikopat ailesi :) :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PSİKOPAT (+18)
De TodoCüneyt, o gece koyusu gözleriyle gözlerimin içine bakarken nefesini yüzümde hissedebiliyordum. Bir anda kulağıma yaklaşarak fısıldadı. "Seni, bırakmaya hiç niyetim yok. Sen bana aitsin, ve daima benim olacaksın."
