AŞK KURAL TANIMAZ

Bölüm 1

- Sayın Yolcularımız uçağımız inişe geçmiştir.Lutfen yerlerinize geçip kemerinizi bağlayınız.

Genç kadın sıkıntıyla nefes verdi.4 sene önce annesi onun Emir ' e karşı hislerini anlamış ve eğitim adı altinda resmen onu Amerikaya sürgün etmişti.Daha dün gibi aklındaydı genç kadının yaşanılanlar..

Geçmiş

- Anne lütfen beni gönderme hem ben orda tek başıma ne yaparım?

Genç kadın şefkatle kızının yanına yaklaşıp  gözyaşlarını sildi.

-Aselim canım kızım ağlama artık hem abartıyorsun amcaların yanına yolluyoruz seni.

- Bir kere bile görmediğim amcalara mı? Kalsın ben gitmek istemiyorum.

- Asel saçmalamayı kes artık ne olucağını düşünüyorsun Emir senin abin sayılır baban bunları öğrense ne olur bir fikrin var mı?

Genç kadın şaşkınlıkla dudaklarını araladı ve tekrar geri kapattı gözlerini bir kaç kez kırpıştırıp bütün bunların kötü bir rüya olmasını diledi.

-Biliyordun

Emine hanım kapıya doğru yaklaşıp çıkmadan önce son sözlerini söyledi.

- Sen benim kızımsın seni senden iyi tanıyorum.Basta masum çocuksu biseydir zamanla geçer dedim ama yanıldım gittikçe daha da asilestin bu konuda.Simdi topla eşyalarını böylesi herkes için daha iyi...

Şimdiki zaman

Ne zaman aktığının farkında olmadığı gözyaşlarını sildi genç kadın.Ucaktan inip haleye doğru yürümeye başladı bavulunuda aldıktan sonra çıkış kapısına yöneldi kimse geldiğini bilmediği için bir karşılama beklemiyordu zaten.4 sene once hesap vermeyi kesmisti.Amcasina her ne kadar basta gitmek istemesede bu hayatta kararlarina saygı duyan tek insandı hic bir zaman kısıtlamamıştı genç kadını 4 senede babasi gibi görmüştü onu.Taksiye binip lise arkadaşı Rabia' nın evinin adresini verdi.Kafasını cama yaslayıp boş gözlerle yolu izledi.

30 dk sonra

- Geldik hanımefendi

Genç kadın şoförün sesiyle kafasını kaldırdı  tamm manasında kafasını salladıktan sonra çantasından çıkardığı kağıt parayı şoföre verip arabadan indi bavulunuda bagajdan alıp binaya doğru yürümeye başladı.Binaya girdikten sonra kapıyı çalıp beklemeye başladı.

Aselin ağzından

Bir süre sonra Bade'nın kapıyı açmasıyla rahatladım.Bir hafta sonra geleceğimi sanıyordu ve doğal olarak evde olmayabilirdi.Bu kadar yorgunken kapıda beklemeye dayanamazdım.

- Süpriz

Sırıtarak ona kollarımı açtım saniyesinde bana sarılırken konuşmaya başladı.

-Manyak niye haber vermiyorsun karşılamaya gelirdim.

-O zaman süpriz olmazdı.

Bade genişce gülümserken yerimde kıpırdadım beni içeri davet etmeyeceksin galiba Bade kapının önünden çekilirken eliyle işaret verdi.

- Tabiki Asel hanım buyrun

Gülümseyerek içeri girdim saatlerdir salonda oturmuş dedikodu yapıyorduk birikmiş ne kadar çok şey varmış.Her şeyi bu kadar çok özlediğimin yeni farkına varıyordum.Derin düşüncelerimden beni Rabia ayırdı .

- Asel aileni ziyaret etmeyi düşünmüyormuşun?

- Hayır

-Ama A..