Είχα σηκωθεί όρθιος με την Kyra στα χέρια μου πριν καν χαθεί όλο το χρώμα από το πρόσωπό μου. Έπρεπε να την πάρω μακριά από εδώ ακόμα και αν δεν μπορούσα να το κάνω. Με το ζόρι πρόλαβα να πω σε όλους να τρέξουν πριν σπάσει η πόρτα και το έπιπλο που είχα από πίσω της. Πίσω από το σημείο που ήταν η πόρτα στεκόταν o Ialdeen με το δεξί του χέρι απλωμένο μπροστά του και το χαμόγελο που είχα δει τόσες φορές μέχρι τώρα πριν τελειώσουν όλα. Αμέσως έφερα την Kyra πίσω μου και άπλωσα τα φτερά μου για να την καλύψω από τα μάτια του ενώ κρατούσα σφιχτά το χέρι της. Και οι δύο σχεδόν τρεμαμε από το φόβο, το χέρι της ιδρωμένο γύρω από το δικό μου που δεν ήταν σε καλύτερη κατάσταση. Ημουν σίγουρος πως είχε όλους όσους ήταν εδώ μέσα εκτός από την αδερφή του Magnus που ήταν μέσα στο δωμάτιο ακόμα, ίσως αυτή να μπορούσε να τη γλιτώσει αν δεν την πρόσεχε.
Δεν μιλισε καθόλου και απλά μπήκε μέσα στο σπίτι με αργά βήματα και κοιτούσε γύρω του εξετάζοντας το σπίτι. Όση ώρα εμείς τον κοιτούσαμε το χαμόγελο του δεν έφυγε καθόλου ούτε καν όταν τα μάτια του έπεσαν πάνω σε όλα τα άτομα που ήταν μαζί μας. "Βλέπω πως κάνατε και άλλους φίλους. Από όσο θυμάμαι δεν είστε και πολύ κοινωνικοί". Το απολάμβανε υπερβολικά όλο αυτό όπως πάντα. Το χαμόγελο όμως εξαφανίστηκε όταν τα μάτια του προσγειώθηκαν επάνω μου και κατά συνέπεια στην Kyra την οποία προσπαθούσα να κρύψω με τα φτερά μου όσο καλύτερα μπορούσα. Μπορούσα να νιώσω τον θυμό του σαν να τον έβλεπα μπροστά μου. Τα μάτια του έμοιαζαν να λάμπουν καθώς μας κοιτούσε και όλοι οι μύες του που μπορούσα να δω αφού δεν φορούσε μπλούζα σφιχτήκαν όπως οι γροθιές του, τα λευκά φτερά του πίσω στην πλάτη του όσο πιο απλωμένα μπορούσε να τα έχει κατω από τα μακριά μαλλιά του, σαν να έδειχνε την δύναμη του.
Μπορεί στην πρώτη μας ζωή να ήμουν πιο δυνατός από εκείνον, πιο έμπειρος στην μάχη και να του έμαθα πολλά, αλλά τώρα δεν ήταν το ίδιο. Σε αντίθεση με εκείνον πλέον ήμουν νέος, αδύναμος και το μόνο που είχα ήταν η γνώση μου για να τον πολεμήσω. Και σαν να μην έφτανε αυτό είχα να βγάλω τα φτερά μου για πολύ καιρό. Είχα ήδη αρχίσει να νιώθω καλύτερα αλλά για να βρω όλη μου τη δύναμη θα έπρεπε να περάσουν ώρες, και δεν είχα τόσο χρόνο τώρα.
Καθώς περνούσαν οι στιγμές έψαχνα για το οποίο σχέδιο δράσης θα τον έπαιρνε μακριά από τους άλλους, εκεί που θα είμαστε μόνο εγώ και εκείνος, στον αέρα κατά προτίμηση. Μπορούσα να τον σπρωξω έξω από το σπίτι με λίγη τύχη αλλά θα του έδειχνα άνοιγμα για να χτυπήσει έτσι. Μπορούσα να ξεκινήσω εδώ και να μας πάω προς το παράθυρο πριν τον πετάξω έξω και τον ακολουθήσω. Μπορούσα να του αποσπάσω την προσοχή και να πω στους άλλους να τρέξουν αλλά αυτό θα τους έκανε στόχο. Καμία επιλογή δεν ήταν αρκετά καλή αλλά σε αυτήν την κατάσταση η πιο ασφαλής ήταν η πρώτη.
BINABASA MO ANG
Wings Of Midnight (Now Completed)
Science FictionΣε μια εποχή ξεχασμένη από καιρό, όπου η ύπαρξη της μαγείας και των μαθητών πλασμάτων ήταν κοινή γνώση, Ο κόσμος είναι ένα σκληρό μέρος για το υπερφυσικό. Μάγισσες και μάγοι καίγονται στην πυρά κάθε μέρα, βρικόλακες καρφώνονται στην καρδιά απλά επει...