hoofdstuk 5

28 0 0
                                    

P.O.V Amber

Daar zit ik dan. Zaterdag avond. Op de bank met een groene masker als een zombie kijkend naat het tv scherm waar Southpark zien baar is. Ineens gaat Kenny dood. Wel, dat is niet nieuw. Ik grinnik even en stop mijn hand in de exstra grote chips zak en prop dan alles in mijn mond. De helft valt er uit.

Ik kijk naar de grote ronde klok op de muur en zie dat het 19:00 is. Op dit moment zijn meeste mensen zich klaar aan het maken voor een nacht uit. En dan heb je mij. Zittend op de bank als een aardappel zak. Me, myself and I. Dan gaat mijn gsm af.

Ik ga recht zitten en veeg mijn hand af aan mijn broek. Ik pak mijn gsm. Emma. Ik duw het groene telefoontje omhoog en druk het scherm tegen mijn oor.
"hallo daar" "hey schat hoe gaat het" "goed met jou" "wat ben je aan het doen?" "o gewoon, aan het chillen" "alleen?" "ja"
Even is het stil.

"oké" voor ik nog iets kan zegen heeft ze al af ge haakt. Ik kijk vragend naar mijn gsm. Wat moest dat voor stellen. Ik haal uit eindelijk mijn schouders op en ga weer 'normaal' zitten.

5 minuten later hoor ik ge klop op de deur. Ik kijk vragend naar de deur. Ik sta op en stap er voorzichtig naar toe. "wie is daar?". Geen antwoord.

Ik kijk uit het klijne deur gaatje maar zie niemand. Oké dit is eng. IK WIST WEL DAT DIT AAPPERTEMENT!!!

Ik stap snel naar de keuken en pak de doos zout en een pan. Ik strooi het zout over heel de deur. Gewoon voor de zekerheid dat het geen geest of boze demon is.

Ik bid even. Pleas god laat dit geen demon zijn of zo. Rustig doe ik een heel klijn stuk van de deur open en kijk er uit. Ik zie ineens Emma staan. Ik voel mijn hart terug normaal werken en mijn longen nemen terug lucht in.

Ik doe de deur helemaal open "hey schat" zegt ze blij en stapt de deur in. Ik zucht even en sluit de deur. Ze gaat op de bank zitten en kijkt naar mijn handen. "ik begrijp de pan maar niet de zout" zegt ze en wijst naar mijn hande.

"voor als het een geest of demon was" zeg ik dan en Lech alles neer. "op dit moment ben jij de gene die op een kwade demon lijkt" zegt ze dan en grinnik. Mijn masker. Ik lag even.

" kan niet het zelfde zegen over jou" zeg ik dan en wijs naar haar. Ze heeft een mooie zwarte jurk aan, zwarte haken en een grote harige jasje er boven op.

"waarom zo mooi?" vraag ik dan. Ze staat op "want we gaan een girls night hebben, verassing" zegt ze dan blij. "en daarom moest je me bang maken en kon je het niet via de telefoon zegen" ze ik dan.

Ze rolt haar ogen "het is een verassing oké" ik grinnik even "dat is het wel ja"
zeg ik dan. Ik kijk dan naar de grote witte zak naast haar. "wat is dat?" vraag ik en wijs naar de witte zak. "ow ja, hier" zegt ze en geeft het aan. Ik kijk in de zak en haal de kleding stuks er uit om het better te zien.

Een zwart strak truitje waar je je schouders goed kan zien en een rosé beige rokje. "voor jou" zegt ze dan. "mij?" vraag ik dan. Ze knikt. "jij hebt geld te veel" zeg ik dan grinnikent. Ze lacht even. "ga het aan doen" zegt ze dan.

Even Ben ik stil. Het is wel mooi. Iets te naakt. Maar wel mooi. "ik weet het niet" zeg ik dan. "kom op,het gaat je zo goed staan. En al helemaal door je lichaam" zegt ze dan. Ik zucht even "oké dan" ze klapt blij in haar handen.

"maar haal eerst dat masker van je gezicht" zegt ze dan streng. Ik stap de badkamer in en bekijk me gezicht. De masker is helemaal ge droogt. Als er egt een geest was zal die wel geschrokken zijn als die mijn gezicht heeft gezien.

Ik was het dan af. Ik droog mijn gezicht en kijk weer in de spiegel. Veel beter.

Ik stap de badkamer uit en stap mijn kamer in. Snel kleed ik me aan. Ik bekijk me zelf in de spiegel. Het staat wel heeeel goed.

PsychopathWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu