P.O.V Amber
ik stap vermoeit het school te rein op.een ding heb ik wel door voor vandaag.het is koud.ik heb naar het weer bericht ge keken en ze zijden dat het koud ging zijn.maar niet zo koud.ik probeer me zelf waker te houden.ik heb gisteren avond niet kunnen slapen. Weeral. het is niet door Jack,Emma of stres.ik bleef gewoon waker.alsof het dag was. Ik denk niet of het slim was om met de auto te komen. Wie weet had ik iemand over ge reden ofzo. Misschien heb ik dat wel ge Daan Maar herinner ik het me niet. Een stres gevoel omringt me. Mijn ogen worden groot en ik draai me om kijken naar mijn auto. Ik zie geen bloed of kras. Ik zucht even. Dit gaat een moeilijke dag worden.
Waarom is de deur zo ver? Of ben ik gewoon ver ge parkeert? Het is alsof de deur verder en verder gaat met elke stap die ik maak. Ik stop met stappen als ik een hand op mijn schouder voel. Ik draai me om en kijk naar het glade gezicht van Jack. "ik roepte je maar je hoorde me niet" zegt hij dan lachend. Zijn lach. Zo mooi. Ja ik weet wat hij deed was found op onze 'date' maar hij blijft de knape man die hij is. Ik droom even weg. Ik kijk hem aan met dromerige ogen. "Wouw" zeg ik dromerig. Hij kijkt me vragend aan. "gaat het wel?" weer schrik ik waker "hu wat?" zeg ik dan. "je droomt telkens weg" zegt hij grinnikend. Ik voel mijn wangen rood worden "sorry, ik heb niet echt ge slapen" zeg ik dan. Hij maakt een o gezicht en knikt. "door Emma?" ik schut mijn hooft "ik had gewoon geen slaap" zeg ik dan. Hij knikt. "wel ik kan je misschien blij maken" zegt hij dan. "vertel". "ik heb Haruo ge belt en Emma is helemaal oké, ze Wouw gewoon langer bij hem blijven" zegt hij. Mijn ogen worden groot en een brede glimlach is zien baar. "echt?!" hij knikt blij. Ik begin te springen van blijheid en maak snel een dansje. "ooo dank je dank je dank je" zeg ik en hou zijn bovenarmen stevig vast. Hij bevriest even maar al snel zij ik hem lagen. Mijn nagels groeven door de stof en ik voel zijn spier. Wouw, hij heeft pas spieren. We kijken elkaar gwn aan. Ik ruik zijn zoete parfum die me kalmeert. Ik kom tot realiteit en laat hem snel los. Hij kijkt me aan. "laat me haar bellen" zeg ik dan. "wat ?" zegt hij "laat me haar bellen" zeg ik weer. 5 minuten laten staan we naast elkaar met zijn gsm tegen zijn oorop luid spreker. "hallo?'' ik bevries van de spanning."ja Amber wild je spreken" hij geeft me de gsm die ik snel aan pak. "Emma ?" "Amber" "waarom neem je niet op als ik je bel ?!" zeg ik dan boos. "ik heb je zo wat 1000 keer ge beld en ge smst maar je negeert me !" schreeuw ik door de gsm "mijn gsm is kapot, daarom kon ik niet opnemen of terug sms'en" lecht ze uit. Ik blijf even stil "waneer kom je terug" vraag ik. "binnen een week" zegt ze aan. Wel dat is lang. Ik zucht dan "ik zie je dan binnen een week" ik hoor haar praten via de andere lijn. "uuuhh ja, tot dan schat, daag!" en voor ik nog iets kan zeggen heeft ze al af ge hangt. Ik kijk naar het scherm van de gsm. De naam van Haruo is zien baar. Een week. Nog een week zonder Emma. "en?" hoor ik dan Jack zegen. Ik kijk op naar hem. "ze komt binnen een week" zeg ik en geef hem zijn gsm terug. "bedankt" zeg ik nog snel. Hij haalt zijn schouders op met een glimlach. "geeft niet hoor". Ik glimlach zachtjes.
Nog 1 een.
(sorry voor het korte deel xxxx)
![](https://img.wattpad.com/cover/131920223-288-k281151.jpg)
JE LEEST
Psychopath
Fiksi Remajamaak kennis met Amber.een 23 jarige vrouw die eindelijk leraar word.ze leeft in een klein appartementje in een stadje in America.ze leeft een normaal leven tot dat ze haar collega ontmoet en ze te weten krijgt dat hij meer is dan mysterieus.en al sn...