ədısopə ouə.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-
bir bildirim sesi.
ardından telefon ekranın uğursuz ışığı.
23.55
neredesin?
1 saniyelik bir bekleyişin ardından siyah usulca ışığı emer ve eski yerini geri alır.
saniyeler hızla ilerler.
usul usul yaklaşan gerçekler.
umut ile birlikte yakılan mumları tek tek söndürür.
karanlığı yaran ışık tekrar belirir.
23.56
senin için çok endişeleniyorum.
lütfen, nerede olduğunu söyle.
kaderin arsız kahkahası, rüzgar ile ölmek üzere olan ruhların kulaklarına çalınır.
ruhlar son nefeslerini tanrının şahitliğinde verirken, kaderin uğursuz kahkahaları daha da artar.
çünkü kader biliyordur ki.
ruhlar ne kadar çırpınırlarsa çırpınsınlar onları bekleyen acınası sonlarından asla kaçamayacaklardır.
23.57
bana cevap ver ne olursun.
23.58
hey.
olamaz değil mi?
bunu yapmış olamazsın.
HAYIR.
kader arkasına yaslanmış olanları izlerken.
bir ruh daha son nefesini veriyor.
23.59
yalan de.
lütfen yoongi.
senin de kaybedemem.
bunu kaldıramam.
özür dilerim.
benden ne kadar nefret etsen de.
00.00
seni seviyorum.
mutlu bir son olmayacak.
çünkü karanlık tekrar geceye hâkim oldu.
-
emin olun bu iki güzel adamı hakkını verecek bir şekilde yazacağım.
çoğu kez bir ff yazmaya korkuyordum.
çünkü hayranları olduğum bu iki insanı nasıl ifade edeceğim konusunda emin değildim.
onların kişiliklerini baza almak istedim.
kendileri olsun istedim.
ve inanın korkuyorum.
bu iki adamı kendi karakterim gibi değil de.
yanlış yansıtmaktan korkuyorum.
umarım güzel bir ff olur.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
dσи'т αѕк мє• ᵀᴬᴱᴳᴵ
Hayran Kurgui̶ wαs αlwαys lῖkϵ thῖs. S̶o̶r̶r̶y̶ b̶a̶b̶y̶. tükçe. 🔇
