fanfic การตั้งครรภ์ที่คาดไม่ถึง (guardian镇魂)

การตั้งครรภ์ที่คาดไม่ถึง 9 (100%)

[9]

"นายหมายถึง มีสองสิ่งควบคุมร่างเขาในเวลาเดียวกันอย่างนั้นเหรอ?"
"สถานการณ์แบบนี้ว่าอะไรใครไม่ได้หรอก" จ้าวอวิ่นหลานนั่งอยู่บนเก้าอี้ที่นักโทษนั้นเคยถูกมัดไว้ เมื่อเขาพลิกฝ่ามือก็มีวงเวทปรากฎขึ้นระหว่างสองนิ้วของเขา เขาส่งวงเวทนั้นไปที่ด้านหลังของเก้าอี้ ก่อนจะเห็นรอยสีแดงปรอทเริ่มปรากฎขึ้นเองบนกระดาษสีเหลืองพร้อมมีเปลวไฟไร้สีปรากฎห่อหุ้มปลายนิ้วของเขาไว้ จ้าวอวิ่นหลานรับรู้ได้ถึงอุณหภูมิของเปลวไฟนั้นแต่นิ้วของเขาไม่สั่นเลยแม้แต่น้อยรวมถึงกระดาษที่อยู่ระหว่างปลายนิ้วของเขาก็ยังคงสภาพดีอย่างน่าอัศจรรย์ จนเมื่อไฟนั้นดับลง ตัวอักษรบนกระดาษที่เดิมเป็นสีแดงก็กลายเป็นสีดำ
จ้าวอวิ่นหลานลุกขึ้นอย่างสง่างาม
"มันคือวิญญาณร้าย เจ้านี้หลบหนีมาจากตี้ชิงได้ยังไงกัน?"
"แถมยังหลุดรอดรอดจากเครื่องรางตรวจจับได้ เมื่อวานจริงๆพวกเราน่าจับมันติดยันต์จนเป็นชิ้นงานศิลปะซะ....."ต้าชิงตะปบกรงเล็บระบายอารมณ์ไปที่ปลาตัวเล็กในจานซ้ำ
"โดยปกติของวิญญาณร้ายเพราะมันพึ่งจะย้ายร่างมายังร่างใหม่มันน่าจะพยายามสะกดกลิ่นอายของมันไว้"จ้าวอวิ่นหลานตบไปที่หัวของต้าชิง"ดูเหมือนว่าครั้งนี้คงจะจัดการต้นตอยาก ฉันคงต้องออกโรงเอง——"
"ไม่ได้"
จูหงและต้าชิงพูดขัดจ้าวอวิ่นหลานเป็นเสียงเดียวกัน
"เด็กในท้องจะห้าเดือนอยู่แล้ว นายไม่ควรออกไปอยู่ที่ภาคสนามนานๆ เร็วๆนี้ยังไงพวกเราก็จะทำเอกสารลาคลอดให้อยู่แล้ว"
"เหล่าจ้าว นายไม่ใช่แท่งเหล็กนะ นายไม่ควร—"
"หยุด หยุดทุกคนเลย" จ้าวอวิ่นหลานขมวดคิ้ว"ฉันรู้หน่า แต่ด้วยสถานการณ์ตอนนี้ถ้าฉันไม่ออกไปพวกนายจัดการกันเองได้รึไง? ถ้าเจ้าวิญญาณร้ายนั้นยังหนีไปได้เรื่อยๆแบบนี้เมืองหลงเฉิงจะเป็นยังไง? ฉันรู้สภาพตัวเองดี ฉันยังขยับกล้ามเนื้อและกระดูกของฉันทุกชิ้นได้ปกติดีอยู่และการขยับตัวก็ดีต่อการพัฒนาของทารกในครรภ์ด้วย"
ไม่ว่าจะพูดอะไรยังไงสักกี่ครั้งก็ยังยืนยันแบบเดิม
"ครั้งนี้ครั้งสุดท้าย"ออกไปหน้างาน จัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อยแล้วเขาจะกลับมาทีสำนักงานทันทีและจะประจำการเป็นหัวหน้าอยู่ที่สำนักงาน
ขณะนั้นเองหน้าจอคอมของหลินจิงก็สว่างขึ้น ตำแหน่งของนักโทษปรากฎขึ้นเป็นจุดสีแดงบนหน้าจอ
"ไปกันมั้ย?" จ้าวอวิ่นหลานคว้าอาวุธทั้งหลายมาไว้กับตัวแล้วผิวปากออกมาเล็กน้อย
"หลินจิ้งนายสแตนบายอยู่ดูแลที่นี้ แล้วเหล่าฉู่กับเสี่ยวกัวล่ะ? "
"ทั้งสองคนกำลังรับมือกับญาติพี่น้องของนักโทษอยู่ทางนั้น"
"ดีให้สองคนนั้นจัดการไป ยังไงก็ต้องตรวจสอบคนพวกนั้นที่ไปสัมผัสกับพลังมืดพวกนั้นอยู่แล้ว"
"เดี๋ยวก่อนเหล่าจ้าว ก่อนหน้านี้เราติดตามตำแหน่งสัญญาณไม่ได้เลยแต่อยู่ๆมันก็โพล่มาแบบนี้ มันอาจจะเป็นกับดัก......"
จ้าวอวิ่นหลานหัวเราะออกมาเล็กน้อย ลักยิ้มปรากฎขึ้นที่สองข้างของใบหน้าแต่ดวงตากลับไม่ยิ้มเลยสักนิดตาของเขาทั้งเยือกเย็นและแหลมคมราวกับดาบที่เต็มไปด้วยรอยเลือด เขาตบบ่าจูหงเบาๆ
"แน่นอนว่ามันเป็นกับดัก ไม่งั้นเราจะไปทำไมล่ะ?"