fanfic การตั้งครรภ์ที่คาดไม่ถึง (guardian镇魂)

การตั้งครรภ์ที่คาดไม่ถึง 6 (100%)

[6]

"ฉันไม่ไปโรงพยาบาล"จ้าวอวิ่นหลานปฏิเสธตั้งแต่ประโยคแรกที่ได้ยินพลางส่ายหัวรัวๆ"มันแค่กินอะไรผิดสำแดงเข้าไปไม่ใช่หรอ ทำไมต้องกังวลกันขนาดนั้นด้วย? นี้ใครนี้จ้าวอวิ่นหลานที่เดินด้วยมือได้เลยนะ...."
จูหงกรอกตาไปด้านหลัง
"นายอย่าทำเหมือนร่างกายตัวเองเป็นแค่ขนมได้มั้ย จ้าวอวิ่นหลาน นายเป็นโอเมก้า—"
"ใช่"จ้าวอวิ่นพูดขัดเธออีกครั้ง "ดังนั้นในฐานะที่เป็นโอเมก้า ฉันรู้จักร่างกายของตัวเองดีที่สุด เบต้าครึ่งสัตว์อย่างเธอ อย่าเอามาตรฐานของเธอมาตัดสินร่างกายฉัน ว่าไง ชัดเจนพอมั้ย?"
"นาย"ช่วงแรกที่จ้าวอวิ่นหลานสารภาพว่าชอบเสิ่นเวย จูหงรู้สึกช๊อคและอึดอัดนิดหน่อย แต่ตอนนี้จูหงอยากจะจับเจ้าตัวป่วนนี้ไปโยนใส่บ้านเสิ่นเวยแล้วจับมัดทิ้งไว้ด้านในจริงๆ เจ้าสองตัวป่วนนี้จะได้ทำอะไรที่อยากอยู่ด้านในไปไม่ออกมาสร้างความวุ่นวายด้านนอก "ช่างเถอะ นายดูสภาพตัวเองบ้าง ฉันติดต่อไปที่โรงพยาบาลให้เรียบร้อยแล้ว"
จูหงนวดขมับพลางเดินกลับไปที่โต๊ะของเธอ ต้าชิงกระดิกหูได้ยินเธอบ่นพึมพำด้วยความโกรธว่า "ฉันป่วยใจกับนายชะมัด"
"อะไร" จ้าวอวิ่นหลานถามกลับต้าชิงด้วยท่าทางไม่รู้ไม่ชี้เมื่อเห็นสายตาประนามที่มองมา "ฉันพูดจริงนะ ทุกคน—"
เขาผ่อนลมหายใจออกมาก่อนประกาศว่า:"เห็นแก่ผลของการทำงานอย่างหนักของทุกคนในช่วงนี้ที่เคลียร์เคสจนหมดใน2วันฉันเลยตัดสินใจว่า!คืนนี้ทุกคนออกไปกินบาร์บีคิวกัน!" เสียงเฮดังขึ้นในหน่วยพิเศษ ต้าชิงที่ถูกจูหงมองอย่างอาฆาตเอาหัวไปคลอเคลียที่แขนจ้าวอวิ่นหลาน
"เมื่อวานนายพึ่งอ้วกไปขนาดนั้นแล้วจะกินบาร์บีคิวเนี้ยนะ? จะไม่เป็นไรจริงเหรอ?"
"มันแค่อุบัติเหตุนิดหน่อยไม่มีอะไรหรอกหน่า นายยังไม่รู้อีกเหรอว่าฉันเป็นคนยังไง?แม้แต่หลังจากต้องขยับไปมาอย่างบ้าคลั่งไปมาราวกับสัตว์ก็สามารถเนียนไหลลื่นราวเต้นไปบนลานน้ำแข็งได้ จริงมั้ย?"จ้าวอวิ่นหลานกระพริบส่งสายตาแบบ"นายก็รู้นิ"ไปให้ต้าชิง
หลังจากนั้นต้าชิงก็เข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดเมื่อเห็นศาสตราจารย์เสิ่นในงานปาร์ตี้บาร์บีคิวตอนเย็น
"มีการเชิญพิเศษอะไรหรอ ศาสตราจารย์เสิ่นมาทำอะไรที่นี้ด้วย?"
จูหงพูดด้วยน้ำเสียงเคืองๆเมื่อมองไปที่จ้าวอวิ่นหลานที่ตัวแทบจะติดอยู่กับเสิ่นเวย
"ผิดแล้ว"จ้าวหลานตบไหล่เสิ่นเวยเบาๆแล้วยกขวดไวน์พลางลุกขึ้นยืน
"ทุกคนในหน่วยพิเศษ ฉันมีข่าวดีจะประกาศ— ตั้งแต่วันนี้ศาสตราจารย์เสิ่นเวยจากภาควิชาวิศวกรรมชีวเวชมหาวิทยาลัยหลงเฉิงจะมาอยู่กับหน่วยพิเศษของเราอย่างเป็นทางการในฐานะที่ปรึกษากิตติมศักดิ์ของพวกเรา!"
"เขานี้หาทางเข้าใกล้ศาสตราจารย์เสิ่นตลอดเวลาจริงๆเลยน้า....."
เสิ่นเวยยิ้มให้ทุกคนด้วยท่าทางขัดเขินเล็กน้อยแล้วหันไปกระซิบกับจ้าวอวิ่นหลาน
"กระเพาะนายไม่ค่อยดี อย่าดื่มเยอะนะ"
จ้าวอวิ่นหลานหันหน้าไปชิดกับหูเสิ่นเวยแต่ไม่ได้พูดอะไรจนเห็นเสิ่นเวยแก้มระบายไปด้วยสีแดงขึ้นมาทันทีพลางขยับปากคล้ายจะบอกว่า"อย่าก่อเรื่องสิ
"แม่งโคตรเกย์ จนรับไม่ได้เลย........" หลินจิงทำหน้าราวกับกินยาขม "ศาสตราจารย์เสิ่น คุณหลงเข้ามาในรังหมาป่าแล้วล่ะ....."
แต่ความจริงหลังจากนั้นก็พิสูจน์ว่าทุกคนดูเหมือนจะเข้าใจผิดว่าใครกันแน่ที่หลงเข้ามาในรังหมาป่า