Chapter-13
ငရဲမင္းရဲ႕ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္မႈေလာင္ကြ်င္းယြီိဆုိတဲ့သူက ေကာလဟာလေျပာတာေတြထက္ ပိုၿပီးေတာ့ ေၾကာက္ဖို့ေကာင္းတယ္ဆိုတာ ဘယ္သူကေတြးမိမွာလဲ......
သူ႔ရဲ႕အကန္႔အသတ္မ႐ွိတဲ့ သိုင္းပညာေတြက မယံုႏိုင္ဖြယ္ပဲ.....သူက သူရဲ႕လက္ကို လက္နက္တစ္ခုအေနနဲ႔ အသံုးျပဳၿပီး သူ႔ရဲ႕ညီအစ္ကိုေတြအားလံုးကို ဖယ္႐ွားဖို႔ ႀကိဳးပမ္းသြားတယ္......
သူ မင္းသားယြီကို အထင္ေသးလိုက္မိၿပီလို႔ ပါးဟူ သိလိုက္တယ္.....ဒီပံုအတိုင္းသာဆိုရင္ သူေသရဖို႔ပဲ ႐ွိေတာ့တယ္.....အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ သူ ဒီအေျခအေနကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး လဲ့ေယာင္းေယာင္းကို ဓားစာခံအျဖစ္ဖမ္းထားလိုက္တယ္.......
ေလာင္ကြၽင္းယြီကို သူ႔အတြက္ တန္ဖိုး႐ွိလွတဲ့ မိန္းမစိုးကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ဖို႔ ပါးဟူး ေျပာလိုက္တယ္.....အခု သူ႔မွာ အပြင့္ႀကီးတဲ့ဖဲခ်ပ္တစ္ခု႐ွိေနၿပီး သူ ဘာကိုမွ ေၾကာက္ေနစရာမလိုေတာ့ဘူးေလ......
(အယ္ကိုရယ္......အခုမွစေတာ့မွာေလ...😊😊)ပါးဟူးရဲ႕ ေၾကာက္ေနတဲ့ ႏွလံုးသားအစံုက စတင္ၿပီး သက္သာရာရသြားတယ္......
ေလာင္ကြၽင္းယြီက ေနာက္ဆံုးေတာ့ ရပ္တန္႔လိုက္တယ္....ဒါေပမယ့္ အဲဒါက ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သူ႔ေဘးမွာ႐ွိတဲ့ ေနာက္ဆံုးလုပ္ၾကံသူတစ္ေယာက္ကို သတ္ၿပီးသြားလို႔ပဲ........
သူ႔လက္ဖဝါးကို အလင္းကဲ့သို႔ ျမန္ဆန္စြာေရြ႕လ်ားလိုက္ၿပီး ႐ိုက္ခ်က္တစ္ခုတည္းနဲ႔တင္ လုပ္ၾကံသူဟာ မေသခင္ ညည္းညဴခြင့္ေလးပဲ ရလိုက္တယ္.....
လုပ္ၾကံသူရဲ႕ မ်က္လံုးအစံုက အဆမတန္ျပဴးက်ယ္ေနၿပီး အဲဒါက သူေသသြားတာကို လံုးဝမယံုႏိုင္ျဖစ္ေနသလိုပဲ........
ပါးဟူးက သူ႔ပါးစပ္ကို တင္းတင္းေစ့လိုက္တယ္.....သူနဲ႔အတူ ေခၚေဆာင္လာခဲ့တဲ့ ညီအစ္ကိုေတြအားလံုးဟာ ေလာင္ကြၽင္းယြီလက္ခ်က္နဲ႔ အကုန္ေသကုန္ၿပီ.....သူ႔ရဲ႕မ်က္လံုးကေနတဆင့္ ေၾကာက္ရြံ႕မႈေတြကို ျမင္ေနရတယ္.....
YOU ARE READING
ကိုယ္ဝန္နဲ႔မိန္းမစိုးေလး(Myanmar Translation)
Ficción históricaThis story is translation fiction....... I don't own this story...... I'm just a translator...... Collaboration with @Mono-Chal.....