Chapter-18
ညသန္းေခါင္မွာ ထြက္ေပၚလာတဲ့ ပုေလြသံလဲ့ေယာင္းေယာင္းဟာ အခန္းထဲကေနထြက္လာကာ သူမရဲ႕ပတ္ဝန္းက်င္ကို လေရာင္ကိုအသံုးျပဳၿပီး သတိထားၿပီး ေသခ်ာၾကည့္ေနတယ္။
သူမအတန္းလိုက္ျဖစ္ေနတဲ့ အေဆာင္ေတြကို သူမျမင္ခဲ့တယ္။အဲဒါေတြက ဘန္ဂလိုေတြျဖစ္ၿပီးေတာ့ အခန္းေတြရဲ႕ေ့႐ွမွာေတာ့ ကြင္းျပင္က်ယ္တစ္ခု႐ွိေနတယ္။ကြင္းျပင္ရဲ႕ ဘယ္ဘက္အျခမ္းမွာေတာ့ မိန္းမစိုးဝတ္ရံုေတြနဲ႔ျပည့္ေနတဲ့ အခန္းပြင့္တစ္ခုကို ေတြ႕ရတယ္။
ညာဘက္အျခမ္းမွာေတာ့ ေက်ာက္တံုးေတြနဲ႔ လုပ္ထားတဲ့ ထိုင္ခံုေတြအတန္းလိုက္႐ွိတယ္။
ဒါက ေန႔ခင္းက မင္းသားယြီေနထိုင္တဲ့ေနရာရဲ႕ ေန႔နဲ႔ညအခ်ိန္ ကြဲျပားတဲ့ပံုကို ႏိႈင္းယွဥ္ထားတာပဲ။
ခ်မ္းသာမႈနဲ႔ ဆင္းရဲမႈၾကားက ကြဲျပားမႈက တကယ့္ကို မယံုႏိုင္စရာပဲ။
လဲ့ေယာင္းေယာင္းက အဲလိုေတြးလိုက္တာနဲ႔ သူမရဲ႕လြတ္ေျမာက္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵက ပိုတိုးလာတယ္။
ဒါေပမယ့္ သူမရဲ႕လက္႐ွိအေျခအေနေတြအရ သူမလြတ္ေျမာက္ဖို႔ဆိုတာ ဘယ္လိုမွမျဖစ္ႏိုင္မွန္းသိတယ္။
ပထမဆံုးအခ်က္အေနနဲ႔ သူမမွာ ပိုက္ဆံမ႐ွိဘူး။ဒီနန္းေတာ္ထဲကေနၿပီး သူမလြတ္ေျမာက္ၿပီပဲ ထား....သူမ ဘယ္ေနရာကို သြားရမွာလဲ....?
ဒုတိယအခ်က္ ဒီေနရာမွာ နန္းတြင္းအေစာင့္ေတြ အမ်ားႀကီးက လွည့္လည္စစ္ေဆးေနတာ။သူမကို သတိမျပဳမိဘဲ အေဝးကိုသြားႏိုင္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ဖို႔က အေတာ္ေလးရီဖို႔ေကာင္းေနတယ္။
ဒါေၾကာင့္ အခုအခ်ိန္မွာ သူမလုပ္ႏိုင္တဲ့ တစ္ခုတည္းေသားအရာက ေစာင့္ဖို႔ပဲ!
သူမ မထြက္ႏိုင္ေသးခင္အထိ ပိုက္ဆံအခ်ိဳးစုေဆာင္းဖို႔နဲ႔ ဒီေနရာရဲ႕ ပံုစံကို မွတ္မိသြားတဲ့ အခ်ိန္ထိ သူမေစာင့္ေနဖို႔လိုတယ္။
YOU ARE READING
ကိုယ္ဝန္နဲ႔မိန္းမစိုးေလး(Myanmar Translation)
Fiksi SejarahThis story is translation fiction....... I don't own this story...... I'm just a translator...... Collaboration with @Mono-Chal.....