Chapter-16
ရင္းႏွီးေသာ ခံစားမႈ (သို႔) သူငယ္ခ်င္းလဲ့ေယာင္းေယာင္း သူမအိမ္မက္မက္ေနသလိုပဲ ခံစားရတယ္။
ဒါေပမယ့္ အဲ့အိမ္မက္ထဲက အရာအားလံုးက တကယ့္အျဖစ္အပ်က္ေတြ လိုမ်ိဳး ခံစားရတယ္။
သူ႔ရဲ႕စိတ္ကို ခန္႔မွန္းလို႔မရတဲ့ ေယာကၤ်ားတစ္ေယာက္၊လက္စားေခ်လိုတဲ့ လုပ္ၾကံသူေတြ ၿပီးေတာ့ ေနာက္ဆံုးမွာ ႏွလံုးသားမ႐ွိတဲ့ ျမႇား......ေၾကာင့္ သူမေနရာတိုင္းမွာ ေသြးေတြျပန္႔က်ဲေနတာကို မွတ္မိတယ္။
အျဖစ္အပ်က္ေတြဟာ ဆက္တိုက္ဆိုသလိုပဲ လဲ့ေယာင္းေယာင္း အသိစိတ္ထဲမွာ ျပန္ေပၚလာတယ္။အိမ္မက္ကေန သူမလန္႔ႏိုးလာတဲ့အခါမွာေတာ့ သူမအရမ္းေၾကာက္ရြံ႕ေနခဲ့တယ္။
သူမ အိပ္ယာေပၚကေန ခုန္ထလိုက္ၿပီး သူမရဲ႕ႏွလံုးက ဆက္ၿပီးေတာ့ ျပင္းထန္စြယ ခုန္ေနေသးတယ္။သူမျမင္ခဲ့တာေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး စိတ္ထိခိုက္သလို ခံစားေနရတယ္။
သူမရဲ႕ႏွဖူးကေန ေခြၽးေတြစီးက်လာေနတယ္။လက္တစ္ဖက္နဲ႔ သူမရဲ႕ခုန္ေနတဲ့ ႏွလံုးကို ဖိထားရတယ္။လဲ့ေယာင္းေယာင္း သူမရဲ႕စိတ္ေတြ မတည္ၿငိမ္သြားေသးခင္အထိကို အသက္ကိုႀကီးစြာ႐ွဴေနရတယ္။အဲ့ေနာက္ သူမကိုယ္သူမ ခပ္တိုးတိုးေျပာလိုက္တယ္။
"ဝူး......ကံေကာင္းလို႔ အဲ့ဒါကအိမ္မက္ျဖစ္ေနလို႔သာပဲ.......ငါေလး ေသလုနီးပါး ေၾကာက္......အ........"
အစကေတာ့ သူမလြတ္ေျမာက္သြားၿပီ ထင္ၿပီး ဝမ္းသာေနတာ။သူမရဲ႕ပတ္ဝန္းက်င္ကို လွည့္ပတ္ၾကည့္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ လဲ့ေယာင္းေယာင္းဟာ သူမကို မိုးႀကိဳးကတည့္တည့္ႀကီး ပစ္ခ်လိုက္သလိုပဲ။သူမဟာ ေက်ာက္ျဖစ္႐ုပ္ႂကြင္းတစ္ခုလိုပဲ မာေတာင့္သြားေတာ့တယ္။
အျဖဴေရာင္နံရံေတြနဲ႔ ႐ိုး႐ွင္းတဲ့အခန္းတစ္ခုျဖစ္ေနၿပီး ထိုင္ခံုေလးခုနဲ႔ သစ္သားစားပြဲတစ္ခုလည္း ႐ွိေနတယ္။တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ရံုနဲ႔ ဒီပစၥည္းေတြက ေ႐ွးေခတ္က အသံုးအေဆာင္ေတြ ဆိုတာကို သိႏိုင္တယ္။
YOU ARE READING
ကိုယ္ဝန္နဲ႔မိန္းမစိုးေလး(Myanmar Translation)
Tarihi KurguThis story is translation fiction....... I don't own this story...... I'm just a translator...... Collaboration with @Mono-Chal.....