ÖLÜMÜN DANSI (+18)

3. bölüm

3. Bölüm

Sıramda oturmuş saçma sapan bir coğrafya sorusunu çözmeye çalışıyordum.

Çözülmüyor abi ya buraya bir profesörü getirseler o da çözemez suç bende değil. Böyle bir soru yapmasalarmış.

Eğer kimse çözmezse hoca eve ödev verecekmiş. Hocam siz bu problemi eve verseniz ben yine çözemem.

Soruyu çözdü mü diye göz ucuyla gamzeye baktım. Soru ile alakası yoktu mal mal emre'yi izliyordu.

Ya arkadaşım sen meslek sahibi olurken emre mi verecek sana mesleği çalışsana ya.

Zilin çalmasıyla matematik defterimi çantama koydum ve bahçeye çıktım.

Herkes yavaştan bahçeye çıkmaya başlamıştı. İnsanlar bahçeye yayılırken. Bende arka bahçeye doğru yöneldim. Kalabalık yerleri sevmezdim bu yüzden sadece birtane arkadaşım vardı o da Gamze'idi ondan başka bir arkadaşa ihtiyacım olduğunu da sanmıyordum.

4'lü arkadaş grubu olur 5'li olur 6'lı olur. kaç tane olursa olur ama 3'lü arkadaş grubu olmaz. Çünkü 3'lü arkadaş grubunda her zaman tekerlek birisi olur.

Arka behçeye geldiğim zaman yere yattım ve gökyüzünü incelemeye başladım. Neden bilmiyorum ama gökyüzünü incelemek hep hoşuma gitmiştir.

Yanıma birisi geldi ve benim yanıma yattı.

Kafamı çevirip ona baktım ama o bana bakmıyordu. Gökyüzünü inceliyordu. Yüzü çok hoştu gözleri yeşil ve mavi tonları arasında gidip geliyordu saçları siyahtı hoş bir çocuktu açıkçası.

"Gökyüzü çok hoş değil mi?" dedi ismini bilmediğim çocuk

"Öyle" dedim

"İsmim Batuhan" dedi bana bakarak

"Bende Açelya"dedim

"Sana açi diyeceğim" dedi gülümseyerek

"Çok yaratıcı bir şey buldun seni alkışlıyorum"dedim

"Senin tarafından alkışlanmak benim için bir onurdur" dedi

Gülümsedim

"Gülümsemek sana çok yakışıyor" dedi Batuhan

"Teşekkür ederim" dedim

"Rica ederim" dedi batuhan

Bir süre boyunca sessizce gökyüzünü inceledik. Sessizliği ilk bozan ben oldum

"Her neyse benim gitmem gerekiyor sonra görüşürüz"dedim

"Görüşürüz kendine dikkat et" dedi batuhan

Yattığım yerden kalktım ve sınıfıma doğru ilerledim. Ders yine coğrafya olduğu için derse girmek istemiyordum. Sınıfa girip çantamı aldım ve okuldan çıkıp eve doğru yürüdümeye başladım.

Eve gelince çantamdan anahtarımı çıkardım kapıyı açıp içeriye girdim. Girdikten sonra kapımı kapattım.

Çantamı odama attım. Biraz dinlendikten sonra ödevlerimi yapmaya başladım. Ödevlerim bittikten sonra akşam olmuştu.

Telefonumu elime aldım ve mesajlarıma bakmaya başladım. Tanımadığım birisinden mesaj geldiğini gördüm.

0548 488 3551:Hemen dışarıya çık ve yoldaki arabaya bin eğer binmezsen olucaklardan ben sorumlu değilim.

Ne diyor bu ya ne arabası neden tanımadığım birisinin arabasına bineyim ki?

Açelya:Arabaya falan binmeyeceğim.

0548 488 3551:binmezsen aileni öldürürüm. Ellinde ne varsa her şeyi yakarım tamam mı

Açelya:Senden korktuğumu falan mı zannediyorsun seni polise verebilirim.

0548 488 3551:polisin bana bir şey yapabileceğini zannetmen zavallıca. Neyse bu son uyarım ya şimdi hemen yoldaki arabaya binersin yada ben oraya gelirim. Ama ben oraya gelirsem hiç iyi şeyler olmaz.

0548 488 3551:Bu arada baban şuan eve geliyor ve arabasının içinde bir bomba var gelmezsen patlayabilir ;)

Açelya:sana nerden inanacağım

0548 488 3551:haberler de görebilirsin babanın nasıl öldüğünü.

Açelya:tamam bir saniye hemen geliyorum.

Beğenmeniz dileğiyle...