ODA ARKADAŞIM / TAMAMLANDI

BÖLÜM 21

İlgar arkadaşının evinde yaşanan tatsız olayları konuşmak için Menesse' yi aradı.

- Alo  Menesse ?

- Efendim İlgar.

- Mahalledeki parka gelsene seninle konuşmak istediğim bir şey var.

- Tamam geliyorum.

Menesse Güneş' e de haber verip evden çıktı. Parka geldiğinde İlgar' ı yeşilliklerin içinde  otururken gördü. Gidip yanına oturdu.

- Hoşgeldin Menesse.

- Hoşbulduk.

- Menesse ben o gün çok düşündüm sen haklıydın o evden çıkmamalıydık.  Ama sinirden düşünemedim işte özür dilerim Menesse.

- Ben de senden özür dilerim o gün biraz sert konuşmuş olabilirim.

- Konuşarak sorunlarımızı hallede biliyoruz illa ki boşanmaya gerek yok yani.

- İlgar yapma.

- Tamam Menesse merak etme ısrar etmeyeceğim bazı şeyler zorla olmaz.

- İlgar yarın sözden sonra herşey bitecek zaman ne kadar hızlı geçiyor değil mi ?

- Zaman kavramı çok görecelidir. Elektrik faturasını hemen gelir. Ama özlediğin birisinin gelmesi yıllar gibi gelir.

- İlgar benimle evlendiğine pişman mısın ?
Menesse gözlerini İlgar' ın gözlerine sabitleyip sordu.

- Neden böyle bir şey sormak istedin? Vicdanını rahatlatmak için mi ? Ben evet diyeceğim sende kendi kendine diyeceksin ki " Haklıyım işte şimdiden pişman oldu. " Ama üzgünüm Menesse vicdanını rahatlatamayacağım bugün yine olsa yine o masaya otururum.

- Haksızlık yapıyorsun İlgar böyle bir şey düşünerek sormadım. Eskiden beni anlardın, bana hak verirdin.

- Çünkü zamanla kalbindeki duvarları yıkarım sandım bize bir şans verirsin sandım. Ben seni yine anlıyorum korkularına hak veriyorum. Ama bize bir şans Menesse tak bir şans bile vermedin. İşte benim bütün kızgınlığım buna.

-.....

- Sus Menesse yine sus en iyi yaptığın şe.....

Menesse parmağını İlgar' ın dudağına bastırıp " sus ne olur kalbim acıyor" dedi. Başını İlgar' ın göğsüne yaslayıp gözlerini kapattı. İlgar bir an tereddüt etse de sıkıca sarıldı Menesse' ye çok kızgındı ama yüreğinde ki yaranın tek ilacı da Menesse' ydi. Kokusunu içine çekti öyle sıkı sarmıştı ki tüm dünya gelse onları ayıramazdı.

Fırat çağırdığı taksiye binip İlgar evine gitmek için yola çıktı. Yarın erken gidecekleri için herkesin orada kalmasını istemişti İlgar. Fırat kapıyı bir kez çalmıştı ki Zehra Hanım açtı kapıyı. Güneş salonda otururken birden içeriye Fırat girince yüzünde kocaman bir gülümseme belirdi herşey rağmen gelmişti işte.

- Fırat hoşgeldin.  dedi Güneş sesindeki mutluluğu gizlemeye çalışarak.

- İlgar herkesin burda olmasını istedi yarın yola erken çıkacakmışız. Dedi Fırat ama aslında kısaca senin için gelmedim demek istiyordu.

- Fırat iyi gözükmüyorsun.

- İyi gözükmüyor muyum ? Küçücük umudum bana iyi bakamadı demek ki hani bizi başbaşa bırakmıştın ya.

- Neden beni birkez olsun  aramadın? Eğer bir kez olsun arasaydın

- Özür dilerim Güneş ben sevdiğim kadın tarafından yarı yolda bırakıldım. Burada hiçbir şey çekmiyor telefon çekmiyor mutluluk çekmiyor, huzur çekmiyor.