Chapter 43- She's Back

394 9 0
                                    

Janella's POV

Long time no see, Long Island, Newyork! Nice to see you. How are you?.. Oh I'm going crazy. Talking to it? It's nonsense. Haha

Pagkababa namin sa eroplano, kasama ko si mamita, natanaw ko agad ang aking dearest, suuuupeeer bait na family. Emphasize the 'suuuupeeer bait' word. Haha

"Mamitaa!" -Julia. Oh come on, as expected, sipsip nanaman. I dont care if sabihin niyong bad ako. Bad na kung bad, I dont care. I'm good, but not to everybody. Swerte mo kung mabait ako sayo, it means na mahalaga ka sakin.

"Hello my little sissy! Miss me?" *insert sweet evil smile here*

She responded, gave me also a sweet smile. I know there's no evil on that smile.

"Ofcourse ate! I miiiiissed you!" -Julia. Is that so?

I was about to hug her but, "Well I didn't miss you! Over my hot sexy body! Duuh!?" Dinaanan ko nalang siya. Haha.

"Ella, you're so rude!" -Karylle. Sabi niya nung linapitan ko silang dalawa ni Mr. Yuzon.

"And? Is that how you welcome me back? Getting mad at me again? That's cool." Eh ano naman kung may ginawa akong bad? Eh nung nasa Philippines ako, wala pa nga akong ginagawa galit na sila agad. Nothing's new.

Hindi na sila nakasagot, I dont know why. Dumiretso na ako sa kotse, tinuro naman nung maid kung saan eh.

Sa biyahe, ewan ko kung anong pinag uusapan nila, hindi ko naman naririnig eh, at hindi ako masyadong interesado, naka headphones lang ako, playing music.

(play: Say Something)

Nung nag stop yung car akala ko nasa house na kami, yun pala magle-late breakfast na kami. Siguro brunch na din yun.

"Oh guys, look, facetime with Ysab?" -ZsaZsa. Oooh. Titaaa!! *accept*

"Titaaa TinkerBelleeee! Wah tita! I so so so so so so miss you!"

"Oooh. I miss you too, ofcourse! We'll visit you there some time." -Ysabel.

"When?"

"Probably on... Uhh... I dont know. Maybe if me have time." -Ysabel. Pout.

"But dontcha worry, I'll see you real soon!" -Ysabel. Change expression into =D.

"Ehem." -Yael.

"Ow. Hi kuya! You miss me? No calls, no texts,

No facetimes and no seeing for almost a year?" -Ysabel.

"Probably?" -Yael. Aw. "Haha. Just kidding. Ofcourse sistoi! I missed you!" -Yael. Huwaaaw! Kahit text man lang or hi hindi pa magawa? Ganon na ba sila kasaya nung nawala ako? Okay fine.

"Busy ka? Eh lagi kong nakikita sa Instagram yung mga bondings niyo with Julia and sistoi. Why just leave a smiley and send it to me? Eh halos nalibot niyi na ata ang buong universe!" -Ysabel. Universe agad? Hindi ba pwedeng mundo muna tita?

"Okay, okay, sorry na. Atleast diba, nagkausap na tayo." -Yael. So yun na yun? Sorry? Mapapalitan ba ng sorry ang lahat ng mga oras na dapat magkausap sila?

Ang dami pang talks na nangyari. Hindi nalang ako umimik. Bakit? Eh ayoko eh, pake ba nila? Buhay ko kaya 'to. Alangan namang sila ang masunod? No way highway! Magugunaw muna ang mundo bago mangyari yun.

Afteeeer ilang oras, umuwi na kami sa wakas.

Dun lang ako sa kuwarto ko, nakakatamad kayang lumabas. Tsaka ayokong sumali sa ^grilling time^ nila. Madumihan pa ang napakamahal kong damit. Yun daw eh for lunch, akala ko brunch na yung kinain namin kanina.

*knock knock*

HE went in. Alam niyo naman na siguro yung he diba? Iisa lang naman ang kilala niyong lalaki na kaanu-ano ko na nakatira sa bahay na to.

"Lunch is ready." -Yael. Pagkatapos niyang sabihih sakin yun, lumabas na siya agad. Para ngang bula na ang bilis mawala. Mawala sa puso at buhay ko. Tss. Drama ko na.

Lumabas na ako sa kuwarto ko at dumiretso sa dining. Ayun, ang saya nila.

Bakit ako? Bakit hindi ako masaya? Sana kasali din ako sa kasiyahan nila. Waah! Nababaliw na yata yung isang bahagi ng isip ko.

"Ate, you'll surely la la la love the food this lunch! And the secret ingredient is... Pure and true looooove!" -Julia. Oh edi siya na magaling, siya na yung nabibigyan ng PURE love eh. So wala nang natira sakin? K fine, dont care.

"Am I asking you what is the secret ingredient? Tss." I sat down on the chair, the next chair where Julia's sitting on.

"Is it good?" -Karylle.

"Sorry to say but no. It isnt."

"Eeh? Mom you know I love it! And dad too." -Julia. I'm just telling the truth. And her? She's a liar.

I dont really like the food. So I stood up and sana aalis na pero "Are you done eating?" -Yael. Stupid question.

"Isnt it obvious? Why would I go if I'm not yet done eating? You can use your common sense you know," I rolled my eyes.

"You need to wait for us to finish eating first. You cant go yet." -Julia. Eh ayoko nga.

"When I said no, it means no."

"Wait--" -Julia. What again?

"Cant you understand the word no? Two letters, Julia, N-O." She cant do anything about MY decisions. Kapal niya, tuturuan pa niya ako kung anong gagawin.. I know what to do, cause I have my own mind.

Author's Note

Baka hindi ako maka update bukas. I'll be telling you valid reasons. (1) cause I have to do a powerpoint for our report in History (2) On Sunday is my sister's birthday and I'm planning to buy her a gift. Still deciding what to buy. (3) Need to memorize a looooooong poem for our presentation on Monday. (4) I am a Part of the school's Drum & Lyre and we have a practice tomorrow.

That's all. So yeah, stress. Konti nga pero ang daming gagawin. I'll try to ud bukas. Try.

Broken Strings (YaRylle FanFic)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon