Kapıyı açıyorum
Ama üstünde yorganın yok
Neden yer kırmızı yoongi ?
oracıkta dikiliyorum
Bana bakıyorsun ve
"Lütfen beni seviyorsan sus ve anneme bağırma"diye fısıldıyorsun
O an ne yaptığını idrak edebiliyorum
gözlerindeki suçluluk duygusunu saklayamadığın için ağlamaya başlamanı anlıyorum.
zar zor aldığım nefeslerden sonra korkuyla çığlık atıyorum
"Yoongi bu halin ne!
sen delirdin mi? ölebilirdin!"
Ama sen sustun yine...
"Ketçap dimi korkutma beni
şaka yapıyorsun yine dimi yoongi?
susmasana konuş cevap ver"
Diyebilmiştim dizlerimin üstüne çökerek
ve yerde duran eline baktığımda bir jilet gördüm
En çokta kendini öldürmeye yeltenmiştin Yoongi
Çoktan dolan gözlerim ağlamaya hazırdı bile
"Söylesene kaç gün daha
böyle yaşarım... sence aç bir insan üç ay yaşayabilir mi ?"
"Yapma böyle yoongi-
yalvarırım bana bunu yapma
biliyorsun üç ay veya üç yıl ben o üç rakamının sonuna kaç sıfır gelirse gelsin hep seninleyim"
Zorla da olsa söyleyebilmiştim yoongi
sırf sen de dik dur diye ağlamamıştım
kandan korktuğum halde susmuş senin için anneni bile çağırmamıştım
"Ölmem gerekiyor bir an önce ölmem ve kurtulmam gerekiyor değil mi ? Böylece o üç rakamının sonu da kalabalık yapmamış olur hm?"
İşte o an kafamdan kurşun yemiş gibi hissettim.
Ben? O giderse ben ne olacaktım?
O gitmeye bu kadar istekliyken ben onu hayata tutunmaya nasıl ikna edecektim?
"yani beni b-bırakıp gitmek mi istiyorsun?
bu mu kaçış yolun?
ben burda d-deli gibi senin için çabalarken sen gitmek mi istiyorsun?"
Yine susmuştun yoongi çünkü susman gerekiyordu
eğer susmazsan ben ağlardım ve yardım çağıramazdım sen de kan kaybederdin
Zaten zayıflıktan solan gözlerin iyice kapanırdı
Bir kaç dakika öylece durduk
sonra gözlerin dolu dolu bana döndün ve isyan eder gibi bağırmaya başladın
"Neden bir kerecik olsun sormadın Nora
neden yiyemediğimi tahmin bile edemedin
Sen kahvaltı yaparken beni yanına çağırıp neden ağzıma zorla lokma sokmaya kalkışmadın?
B-ben ölüyordum okula bile gelemiyordum ama sen anlamak bile istememiştin
Otobüste, takside, markette her yerde bayıldığımda bile anlamak istemedin."
Haklıydın yoongi
Ben seni anlamamış ve görmezden gelmiştim.
aylardan beri sürekli spor yapmanı
kas oranına bağlamıştım.
Sadece yeşillik yemeni sağlığına bağlamıştım.
Sonradan tuvalete gidip onları kusman umrumda bile olmamıştı.
Okulda seninle dalga geçtiklerinde
seni koruma ihtiyacı duymamıştım.
Seni o karanlık kuyuda tek başına bırakmış ve öylece ölmeni izlemeye razı olmuştum.
Bunların hepsini şimdi fark etmek beni çok derinden yaralanmış ve kaçar gibi yanından ayrılmama sebep olmuştu.
Belki de hastalığın bu kadar ilerlemeseydi seninle doktora gelirdim.
Psikiyatra giderdik ve seni iyileştirebilirdik.
Fakat ben seni fark ettiğimde artık çok geçti.
Ben sana geldiğimde sen ölmeyi kabullenmiştin.
Ama bunun nedeni sen değildin
Ben sana çok geç gelmiştim.
