Seni uyandırmamaya gayret ederek kalkıyorum yerimden
Mutfağa geçiyorum
Ve
Dün hiç yaşanmamış gibi
Hiç hastenede serum yememek için kaçmamışsın ve sinir krizi geçirmemişsin gibi...
En sevdiğin yiyecekleri hazırlamaya başlıyorum
Bir umut sana yardım edebilirim
diye...
İşim bittikten sonra masayı kurmaya başlıyorum ve de şarkı söylüyorum
Her zaman dediğin gibi sesim 'kargaları kıskandıracak derecede güzel!' Olsa da
Söylemeye devam ediyorum
Çünkü amacım seni uyandırmak :)
Ardından beklediğim gibi arkamda bir ses duyuyorum
Sesine bıkmış ve alaycı bir hava katarak söyleniyorsun
"Hayır anlamıyorum ki
Her gün bu sese uyanıp benden nasıl normal davranmamı bekliyorlar? "
Diyorsun ve ağlamaklı bir ifade takınıyorsun
Aldırış etmiyorum nasıl olsa dün ki hastane-ev arası zamanı unutmuşsun ve masaya gelmeni en sevdiğin yemekleri yaptığımı söylüyorum
Bir süre yemeklere bakınıyorsun ardından
Koşmaya başlıyorsun
Arkandan bağırıyorum ama duymuyorsun
Banyoya yönelince anlıyorum nedenini
Yemek görünce dayanamıyorsun Yoongi
Senin için var olan ama hiç bir işe yaramayan ben yine arkandan koşmaya başlıyorum
.........
