İntikamın Güzel Yüzü ♥️

Bölüm 25= FİNAL

Kumsal'dan Devam

"Evet. Öyle de yapacam zaten." dedim Deniz'e. Sonra da silahı hazır duruma getirdim. Ve konuşmaya devam ettim.

"1 haftadır bütün yakınlaşmalarımız sahteydi tamam mı. Tek amacım senin beni kıskanman. Geçen parkta ki o serseriler hariç diğer bütün erkekler oyundu aslında. Sonra sana o iki kelimeyi söyletmeyi amaçladım. Ve bunda başarılı oldumda. Çünkü sen o iki kelimeyi söyledin bana. Ama şimdi ise intikamımın son aşamasına geldim ve bu aşama da tamamlanırsa intikamımı almış oluyorum."

"Kızım nolur yapma. Tamam o çok hata yapmış olabilir. Hatta en büyük hatası babanı öldürmek olabilir. Ama o da benim oğlum. Ve o gerçekten de seni çok sevdi. Yapma. Noluuur."

"Esin abla. Sen de beni anla lütfen. O benim babamı öldürdü hem de hiç suçu yokken üstelik annemin önünde yaptı bunu. Eğer onun yerinde sen olsan napardın. Kocan senin gözlerinin önünde başka biri tarafından öldürülüyor. Bu nasıl bir duygu. Senin haberin var mı."

"Ama kızım."

"Tamam anne. Kumsal çok haklı. Yapsın. Anne. Elveda."

"Ben senin yüzünden hâlâ o rüyaları görüyorum. Sabahları o sayıklamayla uyandırılıyorum. Uyanıyorum. Bunların hepsi senin yüzünden. Ben sana sürekli gördüğüm o rüyaları anlattım dimi. O zaman söyleyebilirdin. Ben sana bana bütün gerçekleri söylemen için bir fırsat verdim ama sen o fırsatı da kendi ellerinle kaçırdın. Hatırlıyor musun. Ben sana o parkta sen hiç cinayet işledin mi, katil oldun mu diye sordum. Ama sen ne dedin. Hayır dedin. Ben sana fırsat verdim Deniz. Neyse bu kadar konuşmak Yeter. Şimdi ölüm vakti." dedim ve yavaşça tetiğe basmaya başladım. Deniz gözlerini kapattı. Ben de göz yaşlarımı dökmeye başladım. Ve birden tetiğe bastım. Fakat elimdeki silahı Deniz'in üstünden çekip başka bir yere doğrultarak bastım tetiğe. Sonra da ağlayarak;

"Olmuyor... Yapamıyorum. Yapamıyorum Allah kahretsin ki yapamıyorum. Ben. Yapamıyorum. Seni öldüremiyorum. Çünkü hâlâ seni seviyorum. Hâlâ seviyorum. Hâlââ." dedim. Ve kendimi toparlayarak ayağa kalktım ve boynumdaki kolyeleri çıkartıp onun yüzüne doğru fırlattım.

"Ama hayır. Yapacam. Al bunları da. Bunların artık ben de işleri yok." dedim ve hemen tekrar silahı ona doğrultup tetiğe bastım ama bu sefer de yine elimdeki silahı bacağına doğrultup tetiğe bastım. Bacağından vurdum. Sonra da

"Olmuyor. Yapamıyorum. Öldüremiyorum. Seni öldüremiyorum. Allah kahretsin ki hâlâ seni çok seviyorum. Seviyorum işte." dedim ağlayarak. O sırada Esin abla oğlunun yanına gitti. Ben bacağından vurduğum için. Sonra ben de Tuna ve Ezgi'ye "gidelim burdan." dedim. Tuna'da "ama Kumsal." dedi.

"Gitmek istiyorum Tuna." dedim ve 3'ümüz kapıya doğru ilerlerken Deniz de "Kumsal." diye seslenince, ben arkamı dönmeden olduğum yer de durdum. Sonra devam ederken benim birden telefonum çaldı ben de açtım.

"Alo buyrun?"

"Melek hanımın kızı Kumsal hanım siz misiniz acaba??"

"Evet benim. Buyurun."

"Kumsal hanım."

"Evet. Söyler misiniz artık. Noluyooo. Anneme bir şey mi oldu. Söyleyin."