dying inside 2 » m.s

Part 25

Melissa's POV.

Ik fiets richting huis, met hoop dat m'n ouders thuis zijn. Ik fiets de oprit op, maar er staat geen auto. Weer home alone, zoals altijd. Het is vreselijk om eenigskind te zijn. Ik zet m'n fiets in de garage en loop door naar binnen. Gelijk komt Snappie op me afgerend. " Hey, zal ik je even uitlaten? " zeg ik tegen hem. Hij begint wild heen en weer te lopen. Ik lach en pak een glas en schenk wat water in. Ik drink het op en leid Snappie naar de gang. Ik doe z'n riem om en stap naar buiten. Gelukkig woon ik dichtbij het parkje. Ik loop er met Snappie naar toe en laat hem bij het begin los. Ik mis Nils super erg.. Zal ik hem appen? Nee, m'n telefoon zit nog in m'n tas. Ik zucht en loop een stukje verder. " Melissa? " hoor ik achter me. Ik draai me om  " Hey, Owen. Is er iets? " vraag ik voorzichtig. Hij komt op me af gelopen en haalt diep adem. " Ik weet niet meer wat ik moet doen.. " zegt hij. Ik gebaar dat hij moet zitten en we gaan op het bankje zitten. " Ik zei tegen Bo dat ik d'r wil vergeten, maar dat kan ik niet.. Ik mis d'r super erg en ik hou zoveel van d'r.. " zegt hij zacht.

Daan's POV.

" We moeten nu wel gaan slapen, anders word ik morgen nooit wakker. " zeg ik lachend. Bo knikt begrijpend. " Ik heb alleen geen andere kleding. " zegt ze. Ik sta op en geef haar een voetbalbroekje. " Dankje. " zegt ze met een glimlach. Ze verlaat de kamer en ik kleed me snel om. Na een paar minuten komt ze terug. " Ik kan een matras voor je pakken, maar je kan ook bij.. Mij komen liggen? " vraag ik verlegen. " Ik kom wel bij jou. " zegt ze en gaat op m'n bed zitten. Ik glimlach en plof naast haar neer.

Bo's POV.

Zo zitten we wel een tijdje. " Bedankt, Daan. " zeg ik dan. Hij kijkt me aan. " Voor wat? " zegt hij met een glimlach. " Door jou ben ik Owen vergeten, als ik nooit was gekomen dan.. Dan zat ik nu nog te huilen. " zeg ik. Hij kijkt me aan. Ik kijk recht in z'n blauwe ogen. Ze zijn zo mooi. Onze gezichten komen dichterbij en voordat ik het weet voel ik zijn zachte lippen op de mijne. Ik ga d'r op in. " Ahum.. " hoor ik achter me. Daan trekt zich terug. " Verdomme, Jorn ga weg. " roept hij en gooit een kussen naar hem. Ik begin te lachen. " Zullen we dan maar slapen? " vraag ik. Hij knikt en we kruipen in bed. Hij komt tegen me aan liggen. Er rolt opeens een traan over m'n wang heen. " Is er iets? " fluistert Daan in m'n oor. Ik veeg m'n traan snel weg. " Niks hoor. " zeg ik. " Goodnight. " zegt hij. " Weltruste. " zeg ik zacht. Ik mis Owen alleen maar.. Ik zucht en sluit m'n ogen.