Part 47.

553 40 3
                                    

Rein's POV.

Het is inmiddels al een week later. Eindelijk herfstvakantie.. Ik plof op de bank neer. Twee dagen geleden was de begrafenis van Owen. Nils, Daan en ik hebben gezongen. Alleen bij mij ging dat niet echt.. Ik barstte in tranen uit. Ik kijk op m'n telefoon. Een berichtje van Manale. " Kan ik je spreken? " staat er. Ik stuur dat het goed is. Ik sta op. " Mam, ik ga even naar Manale. " zeg ik. Geen antwoord. Jammer dan.. Ik loop naar de gang en trek m'n schoenen en jas aan. M'n telefoon trilt. ' Kom naar het parkje x ' staat er van Manale. Ik stop m'n telefoon weer in m'n zak en loop de deur uit richting het park.

Manale's POV.

Ik ben bang. Bang dat hij boos wordt, verdrietig. Of dat hij me dumpt. Ik wil het niet zeggen. Maar het moet. Ik kan niet anders, m'n tante komt morgen al. En volgende week ben ik dan weg.. Weg uit Nederland. Misschien is het maar beter zo. Terug bij m'n eigen familie. " Manale! " roept Rein. Ik draai me om en Rein staat recht tegen over me. Hij drukt een kus op m'n mond. Ik geef hem een knuffel en ga dan zitten. Hij komt naast me zitten. " Wat is er? " vraagt Rein. Ik kijk naar m'n handen en kijk Rein dan aan. " J.. Je maakt het toch niet uit? " vraagt Rein geschrokken. " Nee! Nee, ik hou te veel van je om dat te doen. " zeg ik. " Mooizo. " zegt hij met een glimlach. Ik word hier zenuwachtig van.. " Rein... Ik.. Ik ga waarschijnlijk in Turkije wonen.. " zeg ik. M'n stem wordt steeds zachter. Ik kijk Rein aan. Zijn glimlach gaan van een big smile naar een verdrietig gezicht. " Echt waar?  " vraagt hij zacht. Ik doe m'n gezicht in m'n handen. Ik wil huilen. Heel hard. Ik heb een foute keus gemaakt. Ik voel twee armen om me heen. Rein trekt me tegen hem aan. " Het spijt me zo erg.. " fluister ik. Hij zegt niks terug. Ik haal m'n handen weg en kijk naar hem. Hij staart wat vooruit. " Het geeft niet. Als jij er gelukkig van word, word ik dat ook. " zegt hij zo kalm mogelijk. " We kunnen altijd bellen, skypen enzovoort. " zegt hij. Ik voel de tranen opkomen.  " Wanneer ga je weg? " vraagt hij. " Volgende week.. " zeg ik zacht. Hij zegt niks. Ik leg m'n hoofd tegen Rein aan. " Rein, kom elke vakantie naar Nederland toe. " zeg ik. Z'n mondhoeken gaan lichtjes omhoog. " Ik hou van je. " zegt hij. " Ik hou ook van jou. " zeg ik.

dying inside 2 » m.sWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu