dying inside 2 » m.s

Part 30

Rein's POV.

Ik plof naast Manale neer. " Hoe ging het bij jou? " vraag ik. Ze haalt d'r schouders op. " Morgen weten we of ze worden opgepakt of niet. " zegt Manale. Ik knik. " Wist je dat Bo met Daan heeft gezoend? " zeg ik om van onderwerp te veranderen. " Ze heeft wat?! Nee, dat kan echt niet. " zegt Manale. " Toch wel.. " zeg ik. " Het is zo zielig voor Owen... Hij heeft het nu echt zwaar.. " zeg ik. " Maar waarom was Bo bij Daan? " vraagt Manale. Ik haal m'n schouders op. Opeens gaat de telefoon. " Ik neem hem wel. " zegt Manale en pakt de telefoon en loopt dan de keuken in.

Na vijf minuten komt ze met betraande ogen terug de woonkamer in. Meteen grijp ik in en omhels d'r. Ze begint te snikken. " Stil maar.. " fluister ik en streelt d'r haar. " M'n ouders moeten twee dagen in de gevangenis en daarna direct terug naar Turkije.. " zegt ze snikkend.

Bo's POV.

Als ik er ben stap ik uit de trein. Hoelaat is het.. Half twee. Ik heb geen zin in school dus ik loop richting huis. M'n fiets staat nogsteeds op school.. Ik zucht en loop verder naar huis. Ik denk nogsteeds aan Daan. Ik kan niet anders! Die kus van gister was gewoon perfect.. Ik denk dat ik hem leuk vindt.. Ookal verpest liefde m'n leven.. Ik open de deur van m'n huis en stap naar binnen. Het is brandschoon.. " Mam? " roep ik. Ze komt de trap af. " Is het niet schoon? " zegt ze. " Ja.. Je bent dus uit bed gekomen. " zeg ik en gooi m'n tas neer. " Klopt, ik moet je vader vergeten. Daarom heb ik heel het huis schoon gemaakt, van de kelder tot zolder! " zegt ze trots. Ik ben een dag weg en opeens veranderd alles hier.. Ach, beter dan alcohol. Ik loop de trap op en zie dat m'n kamer helemaal netjes is. Wauw.. Ik laat me op bed vallen. Opeens trilt m'n mobiel kort. Een appje van Daan.. Ik open hem en lees hem. " Kan ik zondag langs komen? Ik moet je spreken xx. " staat er. Hij wilt dus afspreken. " Is goed, zie je dan xx " antwoord ik en leg m'n mobiel weer weg.