Met luid gegeeuw word ik wakker op mijn oncomfortabele plek onder de boom. Snel neem ik wat te eten en te drinken, ik sta op en begin aan mijn tocht naar de stad. Gelukkig staan er hier en daar bordjes die de weg naar de stad wijzen, anders had ik nooit de weg gevonden.
Ik moest namelijk altijd op het terrein van het weeshuis blijven, ik mocht nergens heen. Maar nu ben ik vrij, vrij om te gaan en staan waar ik wil. De wind blaast zachtjes door mijn haar en de zon schijnt boven mijn hoofd. Het perfecte weer om te beginnen aan mijn tocht.
En dan ben ik er eindelijk. Ik kijk mijn ogen uit, zo veel mensen heb ik nog nooit bij elkaar gezien. Het is zo ontzettende druk, en dan die geur. Heel anders dan op het afgelegen terrein waar ik lange tijd heb gewoont. Je ruikt benzine, en hier en daar pik ik de geur op van vis- en patatkraampjes. Ik sluit kort mijn ogen, neem diep adem en zet mijn eerste stap in de stad.
Hoe dieper ik in de stad kom hoe stiller het wordt. Ik begrijp het niet, meestal is het midden op een drukke plek toch het rumoerigste? Ik begin steeds langzamer te lopen en voel me steeds minder op mijn gemak. De mensen wijken uit voor mij en sommige staren me aan. En dan zijn er ook nog de mensen die verschrikt naar me kijken, en druk lopen te smoezen met elkaar.
Ik wil hier het liefst zo snel mogelijk weg, waarom doen de mensen zo? Ik ben toch gewoon een modern normaal meisje? Oke ik kom van het platteland maar ik draag gewoon moderne kleren, een spijkerbroek met een leuk hempje en voor de zekerheid een vest om mijn middel.
Als schoenen draag ik all stars, zou het dan aan mijn haar ofzo liggen? Nee dat kan ook niet, ik heb uitgebreid gewassen de avond voor mijn ontsnapping en mijn haren heb ik vanochtend nog geborsteld.
Ik versnel mijn pas, trek mijn capuchon omhoog en loop met bonkend hart verder. Als ik achterom kijk zie ik de mensen nog steeds afstand houden en smoezen met elkaar. Doordat ik niet oplet botst ik tegen iemand op, ik slaak een klein gilletje en zie dan tegen wie ik ben opgebotst.
Holy crap, zijn ogen, zijn haar, zijn afgetrainde lichaam. Wow! hij is echt mega knap!! Dan zie ik de stapel boeken die hij door mij heeft laten vallen. 's-s-sorry, ik had je niet gezien' weet ik nog net uit te brengen. Ik buk en begin met het oprapen van zijn boeken.
Hij bukt ook en ik durf hem niet aan te kijken. 'Jij bent het hè' 'Wat, waar heb je het over?' 'Pak dalijk je telefoon en doe net of je de route niet weet. Loop dan achter me aan, niet te dichtbij. Bewaar wat afstand. Vertrouw me oke?'
What the.. waar heeft hij het in godsnaam over. Ik besluit te doen wat hij zegt, zodra hij opgestaan is pak ik mijn telefoon. Ik klik Google maps aan en doe net alsof ik de route bestudeer. Zoekend kijk ik om me heen en loop dan achter de jongen aan.
Mijn capuchon trek ik iets verder over mijn hoofd, maar alsnog wijken de mensen uit als ik aankom. Duizenden gedachten razen door mijn hoofd heen. Wat is er aan de hand? Wie is hij? Zijn de mensen bang van mij ofzo?
De jongen leidt me naar een steegje toe, het is er donker en verlaten. Schichtig kijk ik om me heen, maar iets zegt me dat ik hem kan vertrouwen. 'Wie ben jij?' weet ik eruit te piepen. 'Ik ben Jake, en jij moet Lily zijn. Klopt dat? 'W-wat? Hoe weet jij mijn naam?' Jake grinnikt en schud zijn hoofd. 'Jij weet echt niet wat er is gebeurd hier in de stad hè? Ik denk dat het tijd is om je op de hoogte te brengen. Maar eerst wil ik een aantal dingen van je weten. jou naam is Lily, Dat klopt toch?'
"Ja, ja dat klopt. Lily Hemsford.' 'Goed, hoe oud ben je Lily?' 'Ik ben nu 16.' 'Hoeveel jaar heb je in dat weeshuis gezeten?' "uhmmm, tjaa. Is even denken.. Ik denk rond de 3 jaar.' 'Oke, en jij beschikt over een 3 gaven toch?' hè, hoe kan hij dat weten?! Alleen ik en Logan wisten dat!
'Hoe weet je dat?' Gelijk onstaat er wantrouwen bij mij. Hij weet wel erg veel over mij, terwijl ik hem niet eens ken! Schichtig kijk ik om me heen. Mijn zintuigen verscherpen zich en ik ben totaal op mijn hoede.
Weer schudt Jake zijn hoofd. 'tsjonge, jij weet wel erg weinig hè? Maar het klopt dus dat je over gaven beschikt. Dan is mijn vermoeden juist. Jij bent DE Lily. Ik heb nog een vraag, even voor de zekerheid. Jouw IQ test? Op hoeveel kwam die uit?' '
129. Maar nu is het mijn beurt. Hoe kan het dat jij zo absurpt veel over mij weet? wat bedoel je met DE Lily? En wat is er in godsnaam aan de hand in deze stad?!' Mijn laatste woorden spuug ik in zijn gezicht uit.
'Ssst! Niet zo hard! Ze mogen niet weten dat ik met jouw praat, dat jij hier bent!' 'Wat bedoel je?! Waarom mogen ze dat niet weten?! En wie zijn ze?!" sis ik. Jake haalt een hand door zijn haar - wat er by the way echt heeeel sexy uitziet - en gaat dan voor me staan.
'Oke ik ga je nu alles vertellen, maar beloof me 1 ding. Houdt je mond over mij. Zorg dat niemand weet dat ik met je heb gepraat. O, en nog 1 ding. Wees voorzichtig! Ze zoeken je, je moet oppassen. Wees altijd op je hoede. 'Wat?! Oke, ik begrijp er nu echt niks meer van.' Met dringende stem vraagt Jake of ik het beloof. 'Jaja, ik beloof het. En vertel nu wat er aan de hand is!'
'Misschien kunnen we beter even zitten, het is een lang verhaal Lily Hemsford...' zijn stem klinkt mysterieus en sexy tegelijk. ik ben er nu nog meer op gebrand om te weten te komen wat er in hemelsnaam allemaal aan de hand is hier. En dan eindelijk begint hij te vertellen...
[A/N]
pampampammm, wat is er aan de hand denken jullie? het volgende hoofdstuk komen jullie erachter :) :P
pleass vote, comment, tips zijn welkom, zeg wat jullie er van vinden etcccc...
xoxo Nadia
![](https://img.wattpad.com/cover/21251178-288-k295557.jpg)
JE LEEST
Nooit meer veilig (gestopt)
AventureNooit zal ik ergens veilig zijn, nooit zal ik Logan terugvinden. Nooit zal ik kunnen ontsnappen aan hem. Hij die me gevangen houd. Hij die me martelt, héél langzaam, net zo lang totdat ik dood neer val. Mijn laatste sprankje hoop brokkelt af in hele...