​ေတာ္​၀င္​ ခ်စ္​သူ ....

// ၅ //

>>> အား! !! ဂ်န္ ႐ွန္႔ကံုး...<<<

ကြၽန္ေတာ္လက္ထဲကအပ္ကိုပစ္ခ်လိုက္ၿပီး
စိတ္မ႐ွည္စြာေခၚလိုက္ေတာ့ ျပာျပာသလဲ
အေျပးေရာက္လာေသာ  ဂ်န္ ႐ွန္႔ကံုးက
ကြၽန္ေတာ့္ လက္ကိုဆြဲယူလိုက္ရင္း...

>>> နန္းတြင္းသမားေတာ္ႀကီးကို....အျမန္သြား
ပင့္ၾကစမ္း...ၾကင္ယာေတာ္ထိခိုက္ထားတယ္...<<<

>>> ခဏ.. ခဏ.... ခဏေနပါဦး.... <<<

ဂ်န္ ႐ွန္႔ကံုးအမိန္႔ေၾကာင့္ အေျပးအလႊား
သမားေတာ္သြားပင့္ရန္ေျခလွမ္းျပင္ေနေသာ
အပ်ိဳေတာ္ကို လက္ကာတားလိုက္ရင္း ဂ်န္
႐ွန္႔ကံုးကိုပါ ၾကည့္လိုက္ၿပီး.....

>>> ဒီေလာက္ေလးထိခိုက္တာ.... သမားေတာ္ျပ
ဖို႔အထိ မလိုပါဘူး.... ဒါကို ဆက္မလုပ္လို႔မရဘူး
လား ဂ်န္ ႐ွန္႔ကံုး........ <<<

>>>  မျဖစ္ပါဘူး ၾကင္ယာေတာ္..... မၾကာခင္မွာ
ၾကင္ယာေတာ္က မင္းႀကီးရဲ႕ တရားဝင္ ၾကင္
ယာေတာ္ အျဖစ္ ခန္႔အပ္ခ်င္းခံရမွာမို႔ နန္းတြင္း
ဓေလ့ထံုးတမ္းေတြနဲ႔ သိသင့္သိအပ္တဲ့ပညာေတြ
ကို အျမန္ဆံုးသင္ၾကားရမယ္လို႔ မင္းႀကီးက အမိန္႔
ေတာ္မွတ္ထားပါတယ္...... <<<

႐ုပ္တည္တည္နဲ႔ အေလးအနက္ေျပာလာေသာ
ဂ်န္ ႐ွန္႔ကံုးစကားေၾကာင့္ကြၽန္ေတာ္ကပဲအ႐ႈံးေပး
လိုက္ရေတာ့တယ္...။နန္းတြင္းသမားေတာ္ႀကီး
ကိုယ္တိုင္ အပ္စူးတဲ့ ဒဏ္ရာပိစိေလးကို ႏွစ္နာရီ
ေလာက္ၾကာေအာင္ စစ္ေဆးၾကည့္႐ႈသြားၿပီး မ်ား
စြာေသာ ေဆးၫႊန္းေတြကို အားမနာပါးမနာေပးသြား
ခဲ့ေသးတယ္...။

အရင္က ကြၽန္ေတာ့္ကို အနားကေနအျမဲအရိပ္
အကဲျကည့္ကာ ျဖည့္ဆည္းေပးေနတတ္တဲ့ မား
ဆီကဆူပူသံေလးေတြကိုသတိရမိသြားေသးတယ္
အခု နန္းတြင္းမွာေတာ့ မင္းႀကီးရဲ႕ ၾကင္ယာေတာ္
ေလာင္းဆိုတဲ့ ဂုဏ္႐ွိန္ေၾကာင့္ ဘယ္သူကမွ မဆူ
ရဲ မေအာ္ရဲၾကဘူးေလ...။ အခုလိုသက္ေသာင့္သက္
သာ ေနရတဲ့ဘဝကို ႏွစ္သက္မိေပမယ့္ ကိုယ့္ေနရာ
မဟုတ္လို႔လားမသိ ေအးခ်မ္းစြာ မေနႏိုင္ေပ...။ တစ္
ေန႔တစ္ေန႔ မနက္အိပ္ယာ ႏိုးလာတိုင္း ဒီအိမ္မက္႐ွည္
ႀကီးက ႏိုးၿပီလားလို႔ အျမဲအထိတ္တလန္႔ျဖစ္ေနရတာလဲ
တစ္ရက္ ႏွစ္ရက္ပင္ မကေတာ့ေပ...။