​ေတာ္​၀င္​ ခ်စ္​သူ ....

// ၁၂ //

'လုဟန္​ မင္​းရဲ႕ စာအုပ္​ '

မင္​​ေဆာ့ လာ​ေပးတဲ့စာအုပ္​​ေလးကို အသက္​မပါစြာ
ယူရင္​း ကြၽန္​​ေတာ္​ ​ေကာ္​ဖီဆိုင္​ထဲက ထြက္​လာခဲ့
လိုက္​မိသည္​....

ပိတ္​ရက္​မို႔ လူအတန္​ငယ္​႐ွင္​း​ေန​ေပမယ္​့ စာလာ
လုပ္​ၾကတဲ့ ​ေက်ာင္​းသား​ေတြအျပင္​ ပြဲ​ေန႔အတြက္​
အ​ေကာင္​းဆံုးႀကိဳးစား ျပင္​ဆင္​​ေနၾကတဲ့သူ​ေတြက
လဲမနည္​းလွတာမို႔ ​ေက်ာင္​း၀န္​းထဲလူအတန္​အသင္​့
႐ွိ​ေနခဲ့သည္​ ....

​' မင္​းဒီ​ေန႔ ​ေလ့က်င္​့ဖို႔႐ွိလို႔လား လုဟန္​ ... ´

' မ႐ွိပါဘူး ...´

' ဒါဆို ​ေက်ာင္​းကိုဘာလို႔ ... ´

လုဟန္​ စိတ္​႐ႈပ္​ရင္​လုပ္​​ေနက်အတိုင္​း ဆံပင္​​ေတြကို
လက္​ထိုးဖြလိုက္​ကာ  မင္​​ေဆာ့ အ​ေမးကို မ​ေျဖပဲ ​အ​ေ႐ွ႕ကထြက္​လာခဲ့လိုက္​​ေတာ့သည္​ ....

အ​ေၾကာင္​းရင္​းမ႐ွိပဲ အ႐ူးတစ္​​ေယာက္​လို နာက်င္​
ခံစားငို​ေႂကြး​ေနရတာ​ေတြ ​ေျပာျပ​ေတာ့​ေရာ ဘယ္​
သူက နားလည္​​ေပးႏိုင္​မွာတဲ့လဲ ......

လူ​ေတြအားလံုးက ကြၽန္​​ေတာ့္​ကို ႐ူး​ေနၾကတယ္​လို႔ ထင္​​ေနၾကမွာ​ေပါ့ .... ဒါကလဲ သူတို႔အလြန္​မွ
မဟုတ္​ပဲ​ေလ ကြၽန္​​ေတာ္​ ခံစားၾကံဳ​ေတြ႕​ခဲ့ရတာ​ေတြကို သူတို႔​ေတြ မသိႏိုင္​ မျမင္​ႏိုင္​သလို ကြၽန္​​ေတာ္​ကလဲသက္​​ေသမျပႏိုင္​ဘူး မဟုတ္​လား .....

' ဟူး .... မင္​းႀကီး ..... ´

' ဘယ္​ကမင္​းႀကီးလဲ ... ´

' ဟင္​ .... မင္​​ေဆာ့ ... ´

ကြၽန္​​ေတာ္​့ပခံုး​ေပၚလက္​တင္​ရင္​း​ေမးလာတာ​ေၾကာင္​့
အထိတ္​တလန္​႔ လွည္​့ၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့ သြား​ေတြအကုန္​​ေပၚ​ေအာင္​ ျပံဳးျပ​ေနတဲ့ မင္​​ေဆာ့ ရဲ႕ ပံုစံက ခ်စ္​စရာက​ေလးတစ္​​ေယာက္​နဲ႔ တူ​ေနတာမို႔ စိတ္​
ညစ္​​ေနတဲ့ၾကားက သ​ေဘာက်စြာ ျပံဳးလိုက္​မိ​ေသး
သည္​ ......

မင္​​ေဆာ့ က အ​ေဆာင္​ထဲ ၀င္​ကာနီး ကြၽန္​​ေတာ္​့ရဲ႕
​ေျခလွမ္​း​ေတြကို ဦးတည္​ရာ​ေျပာင္​း​ေ​စၿပီးအ​ေနာက္​ဘက္​က​ေန တြန္​းလာရင္​း .......