Closest Friends

Hoofdstuk 1: Het begin

Emily Howard was een jong meisje van net 15 toen het gebeurde. Een vreemde avontuur dat haar voor altijd zal veranderen. Op 30 December 1976 was het nog een gewone saaie dag in Zwolle. Ze was van haar huis in Berkum vertrokken om naar De Technische School te gaan niet als leerling maar als leraar. Emily was namelijk keigoed in elektronica. Als er een ding was waar Emily heel blij van wordt is het werken aan elektronica. Haar vader: Willem Howard had het haar ooit uitgelegd. "Emily het wordt eens tijd dat je leert hoe elektronica werkt." zei hij toen Emily bijna een maand oud was. "Hier dit is een telefoon, Ik zal je even laten zien hoe dit werkt." Hij drukte een paar toetsen in en toen ging er ineens een geluidje spelen. Emily was echt onder de indruk. Emily glimlachte bij de gedachte en liep vrolijk de klas in. "Hallo klas." Zei ze tevreden "Hebben jullie zin in vandaag? Ik in elk geval wel." "U heeft altijd zin in de les. Mogen we nu naar huis?" Riep de klas in koor. Emily werdt rood en begon te trillen want ze kon die klas eigenlijk niet echt heel goed aan. Want zijn was net 15 en dit waren MBO studenten van 16 tot 21. Een leerling: Fritz de Vries zorgde ervoor dat de klas wel naar haar luisterde. Fritz was ook de enige die Emily ook echt aardig vond. De andere hadden zeker geen zien om naar een 15 jarige te luisteren. Na de les kwamen er 2 andere meisjes binnen: Chloe de Beer en Jade de Leeuw 2 meisjes die Emily kent. "Howard kom je nog? We gaan lekker shoppen." Zei Chloe. Chloe de Beer had bruin krullend haar, een getinte huid een blauwe broek met een roze naveltrui. Zij was een van de meest populairste meisjes op school. Zij en Emily kennen elkaar van Theater klas toen zij Emily's rol voor haar neus wegpakte. Emily is dus niet heel erg bevriend met haar. Jade de Leeuw was een blond meisje met een bruine trui en een zwarte broek. Zij was een van Emily's beste vriendinnen.­­­­ Ze gingen even winkelen in de stad. Toen ze eruit kwamen was het alweer bijna avond.

Yvan Bisschop werdt wakker van raar geluid. Vermoeid deed hij de deksel van de container open. "Kan niemand zien dat ik hier probeer te slapen!! God zwervers worden ook gewoon echt niet geaccepteerd in deze maatschappij." Hij klom uit de container en haalde een foto uit zijn zak. Op de foto stond een vrouw, een man, een klein meisje en Yvan zelf. "Ja sorry voor het lawaai mam, ik weet ook niet wie het heeft gemaakt." Zei hij. "Ja pap ik heb de container goed afgesloten. En ja Sophie ik weet dat ik een beter leven kon leiden maar ja het is nu even niet anders." Hij stopte de foto gauw terug want er kwamen 3 meisjes langsgelopen. Emily zag Yvan en liep naar hem toe. Yvan keek heel verbaasd. "Wat is er?" vroeg hij. "Niks." Zei ze. "Oke" zei Yvan verbaasd. "Zou u mij alsjeblieft wat geld willen geven. Want ziet u ik ben helemaal alleen en met deze container ga ik het natuurlijk nooit redden." Emily greep naar haar beurs en wou hem iets gaan geven maar de Beer hield haar tegen. "Howard wat ben je aan het doen?" Roepte ze naar Emily die al met een briefje van 5 gulden klaarstond. "Je gaat toch serieus geen geld geven aan vieze zwervers zoals hij. Is het überhaupt wel een hij ik bedoel ik kan me niet herinneren dat een jongen zo lang haar heeft. Als jij dit doet en mijn school dit hoort verziek jij al je kansen om ooit een echtgenote te krijgen en dus ook je kansen om gelukkig te zijn." "Maar zie je niet dat hij dood ongelukkig is." Zei Emily terug. "Als ik het hem niet geef dat gaat hij misschien dood." Emily had namelijk een best groot hart en ze kon het eigenlijk niet aanzien hoe Yvan eruit zag. Hij had lang blond/bruin haar, hij had een gescheurde paarse hoodie aan met een zwarte joggingbroek en op zijn gezicht zat een klein beetje modder. Emily wou het hem gaan geven maar toen pakte Jade haar hand en rende weg met Emily die nog sorry roepte. Yvan pakte snel de foto. "Tja het is namelijk niet echt heel makkelijk om geld te krijgen en ik ben nog veel te jong om te werken. Geloof me mam ik heb het geprobeerd." Hij deed hem snel weer weg toen hij weer andere mensen zag.

"Was je serieus van plan hem dat briefje te geven?"Zei Chloe de Beer toen ze bij haar thuis waren. "Echt serieus jij wilt ook echtanders zijn dan de rest." "Het was maar 5 gulden." Zei Emily Howard boos. "Maar5 gulden wou ik hem geven meer niet. Zag jij serieus hoe hij eruit zag? Hij haddat geld echt nodig." "Hoe weet je dat nou?" Vroeg Chloe. "Hij zal datoverduidelijk gebruiken om drank mee te kopen. En dan als hij dat op heeft enhij je weer ziet zou hij je overduidelijk vragen om meer geld om meer drank tekopen. En dan drinkt hij zich nog in een coma." "5 gulden!! Hoe veel drank zalje in hemelsnaam kunnen kopen voor 5 gulden!? Volgens mij kan je amper een fleskopen voor 5 gulden. Een brood wel." Emily verliet boos het huis achter haarhoorde ze Chloe en Jade nog hartelijk giechelen. Toen ze thuis aankwam ging ze verdrietigop haar bed zitten. Toen kwam Emily's moeder haar kamer binnen. "Emily." Zij zetoen ze Emily half huilend op haar bed zag zitten. "Is er iets gebeurd? Je bentbijna aan het huilen." Ze ging bij Emily op bed zitten en sloeg een arm om haarheen. "Het is niet eerlijk." Zei Emily huilend. "5 gulden wou ik hem geven meerniet." Haar moeder drukte Emily dicht tegen haar aan en kuste haar zwarte haar."shhhhh stil maar mam is hier."