Hoofdstuk 9: De lange rit

1 0 0
                                    


Stephanie is nog even snel naar Lillian gehold om te vragen om ze mee mocht om te zoeken naar de map. Lillian twijfelde een beetje maar liet het uiteindelijk toe toen ze zei dat ze groot genoeg was om haar eigen keuzes te maken. Ze wist Jamie uiteindelijk om te kopen met zout. En toen besloot Emma ook maar mee te gaan. Emily zat in de bus toen Maurice ineens bij haar kwam zitten. "Hey jouw naam is dus Emily. Ken je mij nog. Ik ben Maurice Jonkers maar jij mag me Maurice noemen." Hij zag dat Emily's handen trilden en Maurice. De gladde glibber dat hij is. Legt zijn hand op haar hand. "Gaat alles ok? Je zit te bibberen. Oh ik zie het al je bent natuurlijk nog in schok van wat je gister heb gezien. Ja dat had je niet verwacht he." Emily knikte nerveus. Emma zag dat Emily een beetje bang was en ging ook naast Emily zitten. "Valt hij je lastig?" Vroeg ze bezorgd tegen Emily. Emily wist niet wat ze hierop moest reageren. Maurice viel haar niet echt perse lastig maar ze was ook niet echt blij dat hij naast haar zat. Maar Maurice is al opgestaan en in de stoel naast Yvan gaan zitten. "Dus waar gaan we heen?" Vroeg hij. Maar Yvan zei niks totdat Maurice hem aanstootte. Yvan draaide zich rustig om maar je kon duidelijk merken dat hij wel weer een beetje schrok en zei. "Wou je me iets vragen?" "Dat wil ik inderdaad. Waar gaan we heen?" Yvan overhandigde hem een kaart. "We zoeken een plek genaamd Sees. Zoek dat eens even op." Maurice begon op de kaart te zoeken.

Frans Jameson liep de kamer binnen toen hij zag dat Moriah en Hans in slaap waren gevallen. "Wakker worden idioten!!" Bulderde Frans. Hans schrok hard wakker en stootte per ongeluk de stapel ampexbanden omver die over Moriah heen vielen. Moriah schrok ervan wakker. "Wat is er? Worden we overvallen." "Nee waardeloze dienaren!" Schreeuwde Frans. "Ik ben waarschijnlijk in het nieuws vandaag, kom maar kijken naar de televisie." Moriah en Hans liepen met tegenzin achter Frans aan naar de televisie kamer. Het nieuws was op de televisie. "Goedemiddag." Zei de nieuwslezer. "Ik ben Gerrit Visser en welkom bij Het Land van Sus Nieuws Uur. Het is nu momenteel twaalf uur en drieënvijftig minuten en in het laatste nieuws. De Burgermeester van Beugelen: Stefan Carol is helemaal in paniek nadat zijn privé collectie van ampexbanden ineens spoorloos verdween." Frans keek zeer trots. "Onze verslaggever Geesje de Graaf staat nu in Beugelen op het punt Stefan Carol te interviewen, Geesje ben je daar?" Het beeld ging over naar een jonge vrouw die op het plein van Beugelen stond. "Ja Gerrit ik sta hier bij Stefan Carol. Burgermeester Carol is het waar dat u bent beroofd?" "Jazeker Geesje." Zei Stefan. "Ik was gewoon even pauze aan het houden en toen ik terug kwam was mijn map vol ampexbanden weg." "Ampexbanden?" Vroeg Geesje verbaast. "Wat stond er dan op die ampexbanden?" "Nou." Zei Stefan terwijl hij haar iets in het oor fluistert. "Maar ik dacht dat al die afleveringen allemaal verwijdert waren." "Ja dat zijn ze ook, maar ik heb ze opgenomen op video. Alle 45." "Ok." Zei Geesje. "Maar heeft u enig idee wie die map gestolen kan hebben?" "Ik zelf verdenk Frans Jameson uit Sees." "Frans Jameson uit Sees? Waarom denkt u dat?" "Nou, omdat Frans om de een of andere reden een soort van doodwens aan mij heeft, en hij zelf ook heel groot fan is van de serie." "Ok, hoe denkt u de banden terug te krijgen?" "Nou lieve Geesje, ik heb 2 mensen ingehuurd om ze terug te krijgen." Frans begon te schateren. "Hij heeft mensen ingehuurd hoor. Oh ja en wie mogen dat dan wel zijn?" Zei Frans lachend. "Moet ik nu bang zijn? Ha nee maar ik waardeer het dat hij het probeert en ik zal zorgen dat het faalt. Moriah!! Jij gaan op pad en gaat uitkijken op gespuis dat langs kan komen." "Ja meneer. Komt voor de bakker." Zei Moriah terwijl ze door de voordeur ging. "En wat moet ik doen?" Vroeg Hans. "Nou Hans voor jou heb ik een hele belangrijke taak." "Oh wat dan meneer?" Vroeg Hans enthousiast. "Jij ruimt de ampexbanden op en zorgt dat ze voor zonsondergang klaar zijn voor het kijken." Hans knikte en liep mopperend de ampexkamer in.

Bijna niemand in de bus was nog wakker. Jamie enStephanie lagen met de hoofdjes tegen elkaar, Emma lag op de vloer terwijlEmily vanaf de bank tegen haar aanlag. Alleen Yvan was nog wakker want iemandmoest op de weg letten. Hij was zelf ook best wel moe en is al 2 keer bijna inslaap gevallen, maar toen viel hij tegen de toeter aan waardoor hijwakkerschrok. De rest werdt er gek genoeg niet wakker van. En de 2ekeer viel Maurice tegen hem aan. Hij besloot de radio aan te zetten of er nogiets leuks op was. Maar er was heel veel geruis. Yvan deed hem gauw uit omniemand wakker te maken want hij vond de rust best wel fijn maar twee minutenlater hoorde hij gemompel van achter. "Zijn we er al bijna." Yvan draaide zichrustig om en zag Stephanie langzaam wakker worden. "Goedenavond schone slaper."Zei Yvan. Stephanie duwde Jamie van haar af en kroop naar Yvan toe. "Dus zijnwe er al bijna?" Yvan keek op de kaart. "Volgens Stefan moesten we naar Sees.En hier zijn we nu bij die grote cactussen." Dat klopte ze waren nu momenteelin een bos maar in plaats van bomen waren het gigantische cactussen van 10meter hoog. Emma had vanmiddag in de bus daar nog over gesproken. Blijkbaarwaren die cactussen daar neergezet rond 1200 toen een boer tegen de overheidopstond en tijdens zijn ondervragingen werdt hij tegen zo'n cactus vastgebondenen steeds dichter tegen die cactussen aan gedrukt als hij geen antwoord gaf ophun vragen. Maar die man gaf geen kik. Dat ging 2 dagen door totdat hijuiteindelijk stierf. Emily Howard is best een gevoelig persoon en viel dusflauw toen Emma bij de manier kwam hoe de man stierf. Yvan werdt er zelf ookeen beetje misselijk van. "Maar." Ging Yvan verder. "Volgens de kaart is hetnog 100 kilometer rijden naar Sees. Dus ik zou maar weer even gaan slapen alsik jou was. Ik denk dat ik hem zelf ook even aan de kant zet hoor." Yvan zettede wagen stil en maakte zich gemakkelijk in de autostoel maar toen hij lekkerlag voelde hij iets tegen hem aan vallen. Het was Stephanie die weer in slaapwas gevallen.

Closest FriendsWhere stories live. Discover now