Closest Friends

Hoofdstuk 14: Toch een vrolijk einde

Emma, Jamie, Stephanie en Emily keken allemaal naar wat er is overgebleven van Frans's landhuis. Eerst kwam de brandweer de brand blussen en even later kwam de politie samen met Stefan en Lillian er ook bij. De politie kwam even later terug met Frans en Hans. Die werden gearresteerd en in de politiewagen gestopt. "Hoe zit dat dan met die ampexbanden?" Vroeg Stefan. "Het spijt me meneer Carol." Zei een agent. "We hadden er maar 6 kunnen redden." Stefan keek sip maar besloot ook de positieve kant te bekijken iedereen leefde tenminste nog. Jamie, Stephanie, Emma en Emily. "Wacht eens." Zei Emily. "Wij zijn maar met zijn vieren waar zijn Yvan en Maur..." Ze keken naar het afgefikte huis van Frans. "Ikkke." Stotterde Jamie. "Ikkke denk da... dat ze te laat ware..." Hij barste in tranen uit. Iedereen begon nu te huilen. Toen huilden iedereen maar toen hoorde ze achter zich 2 stemmen. "Ah hier zijn jullie." Zei een harde stem. Het was die van Maurice Jonkers. Iedereen draaide zich om en daar stonden Maurice, Yvan en Moriah lag op de grond. "Maurice, Yvan." Zei Emma. "Gelukkig jullie leven nog." Yvan keek hun vragend aan. "Waarom bewegen jullie lippen zo raar? Maurice vindt jij ook niet dat hun lippen vreselijk raar bewegen?" "Zeker jullie lippen doen heel raar." Stephanie merkte op dat ze hun oren bedekt hadden. "Jongens jullie hebben jullie oren dicht." Yvan en Maurice voelde aan hun oren en haalde er 2 dopjes uit. Toen begon ze beide hard te schateren. "We konden jullie niet horen. Want we hadden watjes in onze oren." Lachte Yvan. "Ja." Zei Maurice. "Jij bent zelf ook wel een beetje een watje he. Maar ja jongens hier hebben we een van Frans's handlangers." "Waar is die man zelf zullen we hem gelijk ook even leren." "We hebben hem al gevangen samen met Hans." Zei Jamie. Yvan liep naar Stefan. "Hoe gaat het met die ampexbanden. Zijn ze ok?" "De brandweer heeft alleen maar aflevering 40 tot 45 kunnen redden, aflevering 1 tot 39 zijn helaas in de brandt opgegaan." "Nou ja we kunnen tenminste nog die afleveringen kijken." Zei Yvan. De Beugelaars keken nog even naar de overblijfsels van wat ooit Frans's landhuis was. Yvan en Maurice handige Moriah over aan de politie en werdt ook gearresteerd. Toen gingen ze de bus in en reden terug naar Beugelen. Toen ze daar aankwamen. Haalde Stefan van zolder zijn oude ampexafspeler. Het was een groot ding. Net zo groot als de camera's die je in de tv studio's ziet. Jamie nam wat zout mee. Stephanie nam maïs mee om zo popcorn te kunnen maken. En toen gingen ze allemaal rond de ampexafspeler zitten om de overgebleven 6 afleveringen te kijken van de legendarische serie. Yvan kon zijn enthousiasme bijna niet meer houden en keek de hele tijd met een dikke grijns op zijn gezicht. Stefan probeerde niet te grijnzen maar naar de intro was hij ook alleen maar aan het lachen. Toen ze de 6 afleveringen hebben afgekeken was het al 6 uur. Maar iedereen was al vol van de popcorn die Jamie en Stephanie hadden gemaakt. Dus ze gingen niet dineren. Daarna deed Lillian de muziek aan. Het werdt een groot feest die avond. Er werdt veel gedanst. Emma speelde wat gitaar. Emily liep naar buiten en keek naar de heldere sterrenhemel toen kwam Stephanie eraan lopen. "Emily. Maurice wil met je spreken." Emily volgde Stephanie naar Maurice en ze zag dat Stephanie bij Jamie op de bank ging zitten. "Dussss." Begon Maurice. "Heb je mooi gedaan zeg. Die ampexbanden terugbrengen." "Dank je wel." Zei Emily. Nadat Emma klaar was met haar liedje kwam Yvan ineens uit het niets oprennen en ging heel bagger accordeon spelen met zijn hoed. Stephanie maakte er even later accordeon geluiden bij. Toen Emily terug naar Maurice keek was hij al weg om Yvan weg te sleuren. Opnieuw keek ze weer naar de sterrenhemel en dacht ze aan van alles. Het grote avontuur, Nieuwe vrienden en Zwolle. Oh ja Zwolle iedereen vraagt zich nu af waar ze is. Haar moeder is nu zeker doodsongerust. Emma kwam nu bij haar staan. "Waar denk je aan." Vroeg ze. Emily keerde haar hoofd naar Emma. "Aan de plek waar ik vandaan kom. Zwolle. Mijn moeder is vast doodongerust. En ze gaan zeker merken dat ik de komende paar dagen niet op school ben geweest." "Ah ja." Zei Emma begrijpend. "Misschien kan ik je helpen." Emily legde alles uit aan Emma over waar ze vandaan kwam. Over hoe ze Yvan ontmoet heeft, de gevangenis en de deur waar uit op stond met de witte wand. Emma probeerde een oplossing te vinden maar het lukte niet echt. Emily mocht tot die tijd bij Emma in huis komen wonen en Yvan werdt ondanks Maurice's weigeringen bij hem in huis geplaatst. En zo bracht Emily Annie Howard de komende weken door. En momenteel leeft ze best blij in Beugelen.