Worth The Wait

Chapter 22

Julie woke up with a blooming face the next morning. Sobrang saya nya parin sa mga nangyari. She still couldn't believe na engaged na sila ni Elmo. Excited syang pumasok sa school dahil makikita nya na naman si Elmo. Nagmadali syang naligo at nagbihis. Pagkakababa'y dumiretso sa hapag-kainan at nag-breakfast. Habang kumakain..

Julie: (nakangiti at pinaglalaruan ang pagkain)

Julian: Hala! Ma, parang baliw pa rin si ate oh. (nang-aasar)

Marivic: Julian, ano ka ba. Inaasar mo na naman yang ate mo. Hayaan mo na yan at masaya lang yan sa mga nangyari kagabi. (tumingin kay Julie) Julie, anak, kumain kana.

Jonathan: Oo nga naman, Julian. Ang mabuti pa, kumain kana dyan at bilisan mo nang pumasok sa eskwela para di mabawasan ang baon mo. (nang-aasar) Hahaha!

Julian: Papa naman eh. (napakamot ng ulo)

Julie: (bumelat sa kapatid) Bleh!

Pagkatapos kumain ay naghanda na si Julie para pumasok.

Jonathan: O Julie, di ka ba susunduin ni Elmo ngayon?

Julie: Ah hindi raw po muna, Pa. May pinapadaan daw po kasi si Tita Pia kay kuya Frank sa Antipolo eh, kailangan nya ngayon.

Jonathan: Ah, pahatid ka nalang kay Mang Turing?

Julie: Ay, di na po Pa. Ako nalang po magda-drive.

Jonathan: Sure ka ba, anak?

Julie: Sayang naman po lisensya tsaka pinag-aralan ko kung di ko magagamit. (smile)

Jonathan: O sige anak, basta mag-iingat ka sa pagda-drive.

Julie: Sige po, Papa. (bumeso at lumabas na ng bahay)

Habang nasa byahe, panay ang ring ng cellphone ni Julie. Hindi nya ito masagot dahil nagda-drive sya. Kaya pagkarating sa school at pagkatapos nyang mag-park, agad nyang tinignan kung sino ang tumawag..

Julie POV: Hala! Lagot! Si Elmo pala yung tumawag. Tsk. Tawagan ko nalang. (called Elmo)

Elmo: (medyo nag-aaalala) Hello babe? Bakit di ka sumasagot sa calls ko?

Julie: Hi babe! Sorry ha, nagda-drive kasi ako kanina kaya di ko nasagot tawag mo. Bakit, may problema ba?

Elmo: Uhmm, wala naman. I just missed you.

Julie: Haha. Miss agad? Eh kagabi lang, magkasama tayo ah.

Elmo: Bakit, masama na bang mamiss ang fiancé ko?

Julie: Hindi naman. Teka, asan kana ba?

Elmo: Nasa school na, kani-kanina lang ako dumating. I'm waiting for you.

Julie: O sige, nasa school na'ko. (palabas ng kotse) Asan ka ba?

Elmo: Andito sa place kung saan mo'ko sinagot.

Julie: Okay, I'm on my way there na. See you babe.

Elmo: Okay babe, see you too. I love you! Take care. Bye.

Julie: I love you too. Bye.

-end of phone conversation-

Pagakarating ni Julie ay agad syang sinalubong ni Elmo ng halik sa labi. Habang naghihintay ng oras ng klase ang dalawa..

Elmo: Babe? (nakatitig lang kay Julie)

Julie: Mmm? (nakatuon pa rin ang pansin sa binabasang pocket book)

Elmo: Uhmm.. What's your dream wedding?

Julie: (nabigla sa tanong ni Elmo, isinara ang binabasang pocket book at itinuon ang atensyon sa nobyo) My dream wedding? Hmm.. (napaisip at napangiti) I want it to be with you. (super smile)

Elmo: (spechless smile) I know, but gusto ko i-describe mo magmula sa color motif hanggang sa bulaklak na gagamitin. 

Julie: Uhmm.. Gusto kong color motif, white with touches of lavender and baby pink. I wanna have purple and pink tulips and white roses sa bouquet. Gusto ko, habang naglalakad ako papunta sa altar at tinitignan kita, kinakanta ng choir ang favorite songs natin. I want it simple but romantic. I want it to be with you, Moe. (smile)

Elmo: (smile) After 5 years, I'll make your dream wedding come true, Japs.

Julie: Okay lang naman kahit hindi agad after five years, Moe. Ang importante, assured na tayo sa isa't isa, diba? Besides, kahit after 10 years pa bago tayo ikasal, ikaw parin naman gusto kong groom noh. Hihi..

Elmo: Ah basta, after 5 years, Mrs. Magalona ka na.

Julie: Sabi mo eh. (super smile)