Worth The Wait

Chapter 42

Dalawang araw matapos ang panganganak ni Julie ay pinayagan na silang makauwi. Pagkarating sa bahay ay agad idineretso nina Julie at Elmo ang kambal sa kanilang nursery at inilapag sa kani-kanilang crib.

Julie: Moe, ang sarap nilang tignan. (naluluhang sabi ni Julie) Ganito pala yung feeling noh? Sobrang sarap.

Elmo: Oo nga babe, sobrang sarap. Kaya from now on, I'll work harder for you, for them, for us. At saka, iba na ngayon kasi mas marami na kayong reason ko to come home and work hard. You're my inspiration, kayo ng kambal. (kisses Julie's forehead)

Julie: Thank you, Moe. Kaya mahal na mahal kita eh. (hugs Elmo)

Elmo: Mas mahal naman kita. (smiles)

Julie: (kumalas sa pagkakayakap at ibinalik ang tingin sa kambal) Alam mo, kung hindi kita nakilala, hindi ko alam kung magiging ganito kasaya ba ang naging buhay ko kung hindi ikaw yung asawa ko.

Elmo: At hindi ako mag-aasawa kung hindi ikaw.

Julie: At hindi magiging ganito kaganda't kagwapo ang mga anak mo. Eh kung di ba naman ganito kaganda (sabay turo sa sarili) ang nanay nila, eh wag nalang. (natawa)

Elmo: Hahaha! Ikaw babe, namimihasa ka na sa kagandahan mo ha. Kaya patay na patay ako sa'yo eh. 'Lika nga dito. Sundan na kaya natin yung kambal? (pabirong sabi ni Elmo sabay taas-baba ng kilay)

Julie: Sapak? (sabay pakita ng kamao) Kakapanganak lang eh. Gusto mo bang malosyang ako?

Elmo: 'To naman, joke lang babe. Love you.

Julie: (natawa) Love you too. 'Lika na nga, kumain muna tayo. Nagugutom na ako eh.

Pagkababa'y agad nagluto si Elmo ng hapunan. May-maya pa'y biglang dumating ang mga magulang at kapatid ni Julie.

Marivic/Jonathan/Julian: Hiii!

Julie: (nasurpresa) Ma, Pa, Yan. Anong ginagawa nyo dito? (nagmano at bumeso)

Julian: Eh pa'no ate, namimiss na namin yung kambal eh.

Marivic: Oo nga anak, at saka, gusto kong bantayan yung mga apo ko eh.

Jonathan: Di parin ako makapaniwala na lolo na ako.

Julie: Bakit, Pa? Ayaw nyo pa po ba?

Jonathan: Eh ang bilis ng asawa mo eh, may magagawa pa ba 'ko? (natawa)

Elmo: Papa talaga oh. Haha! Food's ready, let's eat.

Julie: Okay! Tamang-tama po dating nyo, Pa. Dinner na po tayo. Kumain na po ba kayo?

Marivic: Hindi pa anak, galing pa kasi kami ng business meeting ng papa mo eh. Dinaanan lang namin si Julian sa school tapos dumiretso na kami dito. But we brought food.

Elmo: Ay, Ma, akin na po. (kunuha yung dalang pagkain at inabot kay manang) Manang, pakilipat nalang po sa plato ha? Tapos sabayan nyo na rin po kaming magdinner.

Manang: Opo, Sir.

Sabay-sabay naghapunan ang mag-anak. Habang kumakain, bigla namang dumating sina Maqui at ang pamilya ni Elmo.

Maqui/Frank/Arkin/Pia/Francis: Surpriiise!

Elmo: Mom, you're here. C'mon. Let's eat. Manang padagdag po ng plates.

Manang: Opo, Sir. (tumayo at kumuha ng extra plates)

Julie: Mom, sila ate Maxx po?

Pia: Mamaya pa siguro sila, hija. Nag-shopping pa sila ni Saab at Claws eh. Eh si Rocco, pupunta ba?

Julian: Baka mamaya pa po tita, nasa gym pa po eh.

Pia: Okay, tara kain na ulit. Haha sorry we're late.

Marivic: Naku mare, wala yun.

Pia: Mare, I can't believe we're lolas na talaga. I feel old already. Haha!

Francis: Ah basta kami ni pareng Jo, chill lang kami. We're gonna be the coolest grandpas in the world.

Julie: Naku, mukhang nafi-feel ko nang masi-spoil ang kambal sa inyo ni Papa, Pop ah. Hahaha!

Masayang nagkainan ang dalawang pamilya and everybody decided to sleep over sa bahay nina Julie at Elmo. Each of them took turns in taking care of the kids even if waking up in the middle of the night to change diapers. Lahat hindi iniinda ang puyat at pagod sa pag-aalaga because of the joy the twins are giving them.