0.5

5.1K 355 628
                                    

~Düzenlendi~

Yoğun bir haftanın sonunda, şükür kavuşturana. Sizi özledim fakat vote işini askıya alıyor gibisiniz.

Neyse bu hafta size kızmayacağım vote dolmasına rağmen bölümü geç atan bendim ama siz bana kızabilirsiniz 💞.

Attığınız satır arası yorumlar çok hoşuma gidiyor, zevkle okuyor ve cevaplıyorum. Lütfen daha çok atın 😋

Bu arada olay akışını değiştirdim, umarım beğenirsiniz. Sizi çoook seviyorum 😋😋❤

Keyifli Okumalar ❤

Gözlerimi açtığımda aynı şarkıyı duymam gerçek olamazdı değil mi? Onun burda olması imkânsızdı, gerçekten buraya gelmiş olamazdı.

Aniden oturup, karşıya baktım. Kucağımdaki  çerçeve bu kadar gerçekçi iken hâlâ rüya da olmamı düşünmem gereksiz derecede saçmaydı.

Şarkının sesi yükseldikçe, bugüne kadar gördüğüm bütün rüyalar, hayaller şiddetli baş ağrısıyla zihnimin içine doluyordu. Katlanamıyordum.

Hızla odadan çıkıp, sesin geldiği yönü takip etmeye başladım. Aşağıya indikçe müzik sesi artıyordu. Sesin kaynağına yaklaştıkça canım yanıyordu.

Mutfağın kapısına yetiştiğimde , onu yine mutfakta görüyordum. İçimdeki sinir sebepsizce yumuşarken, acılar artıyordu. Şarkıya öyle güzel eşlik ediyordu ki, kalbimin patlayacak derecede atmasını biraz daha hızlandırıyordu.

Başım dönmeye başladığında, sınıra yaklaştığımı hissediyordum. Kapının pervazına tutunup güçsüz sesimle konuştum.

"Yeter... "

Beni fark etmiş miydi idrak edemiyordum. Etraf her şey ile beraber kararıyordu.

"Sustur şu şarkıyı, ne olur sus dayanamıyorum! "

Kenidimi kontrol ederken dudaklarımdan düşen son cümleler bunlar oluyordu. Geriye kocaman, sesleri ayırt edemediğim, içine düştüğüm boşluk kalıyordu.

Gözlerimi yavaşça açıyorum. Hissedebildiğim sert rüzgâr, hareket etmemi sağlıyor. Nerde olduğumu bilmeden, ayağa kalkıyorum.

Karşıda, yaprakları dökülmüş, uzun dallarına bir çift ayakkabı asılmış ağaç dikkatimi çekiyor.

Bu derin sessizliğin içinde duyabildiğim tek ses, rüzgârın kuvvetli sesi oluyor, ürperiyorum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bu derin sessizliğin içinde duyabildiğim tek ses, rüzgârın kuvvetli sesi oluyor, ürperiyorum.

Senin varlığını hissediyorum. Ellerin bedenimi bulduğunda, bunun bir ilk olduğunu fark ediyorum. Vücudumu saran kolları, başlayan karın yağışına rağmen içimi iliklerime kadar ısıtıyor.

Yavaşça sana dönüyorum bana sarıldığın yerden bedenine sarılıyorum. Bu sıcaklığı daha önce de hissettiğimi biliyorum. Bunun son olacakmış hissi yeniden dolanıyor etrafıma.

TUTSAK~P|J|M~ (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin