SESSİZ HAYKIRIŞ (Sessiz serisi 2)

6.BÖLÜM: "Güven Çizgisi "

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum canlarım. Bol bol satır arası yorum yapın!

Bilgi, alıntı ve iletişim için Instagram hesabımdan da beni takip etmeyi unutmayın!

Instagram hesabım yusra.ergunn
Tiktok hesabım yusraergnkitapları

Bölüm şarkısı: Cem Adrian - Biz senle

Keyifli Okumalar 💚

Uzun saçlarımı sırtıma doğru dalgalandıran rüzgarı bu kadar net hissetmek damarlarıma garip bir huzur aşılıyordu. Bir annenin şefkati gibi kıyafetlerimden içeri sızarak tenimi şefkatiyle sarıyordu. Göğsümü şişiren uzun bir nefes çektim içime.

"Çok derin," dedim yanımdaki varlığının farkında olarak. En çok da kalbim farkındaydı ve ona tepki veriyordu. Kaburgalarıma indirdiği darbeleri sık ve şiddetliydi. Koluma sürtünen kolu ve rüzgarın üstüme savurduğu kokusu varlığını bir an olsun unutmamamı sağlıyordu.

"En az hislerim kadar." Mırıldandığı sözleri işittiğimde duraksadım ama duyduğumu belli etmedim, gözlerimi uçsuz bucaksız uçurumdan ayırmadım.

Bir adım atsam yer ayaklarımın altından çekilecek, hızlı bir düşüşe geçecektim. Muhtemelen parçalara ayrılmam kaçınılmaz olurdu. Aşağısı sert kayalıklarla doluydu. Korkutucu ama bir o kadar da hayranlık uyandıran bir görüntüye sahipti.

İleride bir köy vardı. Etrafındaki kuraklığın aksine köy yemyeşildi. Ekilen ağaçlar kocaman kahverengi arazinin içinde ender bir güzellik gibiydi. Bir yerlerden akan şelale sesini duyuyordum ama göremiyordum. Bu köyün yakınlarında bir şelale olduğunu duymuştum. İnsanların piknik ve serinleme alanıydı.

Güneş batıyordu, gün batımını izliyordum onunla, bu hayal ettiğim bir şey değildi. Benim açımdan öylesine gelişmiş ama onun için bir hayal veya planlı olabilirdi. Aklındaki düşünceleri bilmiyordum, kestirmekte zordu.

Her ne kadar zihnimi karşımdaki manzara ile meşgul etmeye çalışsam da az önce söylediği zihnime kapattığım odadan çıkıveriyor ve bana kendini hatırlatıyordu.

En az hislerim kadar.

Kurduğu cümle aklımda tek bir soru doğuruyordu.

Bana olan hisleri gerçek miydi?

Aptal bir kız değildim, en başından sergilediği hareketlerden ve söylediklerinden bana ilgisi olduğunu biliyordum ama bunun boyutunu ve tam olarak ne anlam taşıdığını bilmiyordum. Mesela benden hoşlanıyor muydu ya da bana aşık mıydı? Aşk olma ihtimaline inanmayan tarafım ağır basıyordu. Bu kadar kısa sürede aşık olunur muydu? Aşk öyle basite indirgenecek bir kavram değildi. Büyüktü ve güçlüydü.

Derin bir nefesle, "Bunu neden yapıyorsun?" dedim, artık açıkça konuşmak istiyordum.

Ben hâlâ dümdüz önüme bakarken onun başı yavaşça bana döndü.

Sakin bir sesle, "Neden olduğunu biliyorsun," dedi.

Anlaşılan o benim kadar açık olmak istemiyordu. Bana boşlukları olan bir yapboz veriyordu ve o boşlukları benim doldurmamı istiyordu.

Ellerimi arabanın kaputuna bastırıp gözlerimizi birleştirdim.

"Bak olmaz, tamam mı? Benim hayata dair başka planlarım var."

Dudağının köşesi yukarı kıvrıldı.

"Belli ki hayat planlarını bozmak istiyor." Fazla rahattı.