İMKANSIZ AŞK -Reynmen

6. Bölüm

2 saat sonra..

Annemler çoktan işe gitmişlerdi. Yaptığım salaklık yüzünden pişman oldum ve içimdeki birşeyler kalbimi kemiriyordu. Yusuf'u aradım ama açmadı. Yaa ben çok fazla gerizekalıyım hatta extra gold gerizekalıyım. Durduk yere niye böyle birşey yaptım ki. Ya off ben bi beyinsizim.
Kafamda bunları düşünürken İpek'in telefonu çaldı. Sanırım arayan kişi Yusuf'tu ama telefonu bana vermedi ve kendisi konuştu
Telefon konuşması..

İ: Alo? Efendim Yusuf?

Y: İpek, Beyza'nın neyi var? Neden bana öyle davrandı?

İ: Bilmiyorum Yusuf. O hep böyledir, kendi kendine sinirlenir ve sonrada birisine çatardı ama sana fazla bişey dememiş. Her zaman çoğunlukla bana çatar, bilmiyorum çocukluktan beri böyle.

Y: Tamam anladım. Peki şu an ne yapıyor?

İ: Sana öyle davrandığı için çok pişman bir hâlde kendi kendine takılıyor.

Y: Tamam. Neyse ben kapatayım sonra ararım.

İ: Beyza'yla konuşmayacak mısın?

Y: Şu an olmaz ama geleceğim.

İ: İyi tamam görüşürüz.

Y: Görüşürüz.

Konuşma bitince İpek bana döndü.

İ: Gelecekmiş.

B: Gerçekten mi?

İ: Yok canım kardeşim şakacıktan. Kızım mal mısın sen ya. Bu sıralar çok mal olmaya başladın gerizekalı

B: Sanırım haklısın Yusuf'u dün ilk defa gördüm ama 1 gün içinde bağılmlısı oldum. Daha önce hiç böyle aşık olmadım. Neyse ya, ne zaman gelecekmiş Yusuf beyimiz?

İ: Bilmiyorum.

B: Tamam dostum şimdi beni rahatsız etme çünkü kitap okumak istiyorum anlıyorsun değil mi dostum? Off amık ne diyorum ben ya.

İ: Gerizekalı.

B: Ablacım beni rahatsız etme lütfen. Kitap okumak istiyorum kardeşim sus artık.

İ: Salak mısın? 2 saattir boş boş konuşan sensin.

B: Taamaam doostuum bir,iki,üç

İ: Anayın amı

B: Malsın işte.

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
1 saat sonra..

Birden bire İpek'in telefonu çalmaya başladı, tabii ki arayan Yusuf'tu. Zaten başka kim olabilir ki. Aman her neyse, İpek telefonu bana uzattı. Ben telefonu alır almaz açıp telefonu kulağıma götürdüm.

B: Efendim Yusuf?

Y: Geldim. Dışarı çık.

B: Tamam.

Hemen telefonu kapatıp hızla odama koştum aynada kendime baktım. Zaten önceden hazırlanmıştım. Aynada kendime bakma merasimim bitince koşarak kapının önüne gittim ve ayakkabılarımı giydim. Sonra hemen kapıdan çıktım ardındanda apartman kapısından çıktım. Yusuf'u görür görmez mutluluk dolayısıyla içimde birşeyler oldu. Gözlerimin içi güldü onu görünce. Her neyse, Yusuf'un yanına gittim ve ona sarılmak istedim ama Yusuf izin vermedi. Elimden tuttuğu gibi beni dün bana çıkma teklifi ettiği yere götürdü ve gidene kadarda hiç sesini çıkarmadı. Sonunda gelmiştik, Yusuf bana biraz daha yaklaştı. Aramızda sadece 1 santim vardı. Yusuf kafasını eğip benim yüzüme baktı ve sonunda ilk defa konuştu.

Y: Özledim.

dedi ve lafı biter bitmez beni dudağımdan öptü.

Y: Biraz daha öpebilir miyim?

Ben evet dermişcesine kafamı salladım ve Yusuf'ta dudağımdan küçük küçük öpmeye başladı. Sonunda beni öpmeyi bırakmıştı, bende ona sarılıp kokusunu içime çektim. Daha dün tanışıp sevgili olduk ama sanki uzun bir süredir sevgiliymişiz gibiydi. 1 gün içinde ona çok bağlanmıştım. Her neyse;

B: Yusuf

Y: Efendim?

B: Özür dilerim, ben öyle demek istememiştim.

Y: Önemli değil bitanem, boşver.

Nabr gewçler💕