İMKANSIZ AŞK -Reynmen

21. Bölüm

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^Akşam...

İ: Al sevgilin arıyo

B: Ver.

Telefonu elime alıp yeşil tuşa bastım.

Y: Aşkım

B: Efendim?

Y: Hazır mısın?

B: Ne için?

Y: Babanın söylemesi gerekiyordu. Söylemedi mi?

B: Ha o şey. Tamam hazırım.

Y: O zaman dışarıda bekliyorum.

B: O zaman geliyorum.

Hemen ayakkabılarımı giydim ve dışarda beni bekleyen Yusuf'un yanına koştum. Sarıldım.

B: Nereye götüreceksin beni?

Y: Bilmem.

B: Ne demek bilmem?

Y: Bilmiyorum işte.

B: Tamam.

Y: Aslına bakarsan hiç bir yere gitmicez. Yani babandan dışarı çıkmak içinnizin aldım ama bir yere gitmicez. Sadece seninle vakit geçirmek istiyorum.

B: Yani bi yere gitmicez. Burda böylece durucaz, öyle mi?

Y: Şakaydı canım hadi gidelim.

Bu nasıl dengesizlik aga yaw. Sevgilim ne yaşıyor öyle. Onun kafasından istiyorum. Ah benim bebeyim. Beynini bana nakil et. Her neyse,

Y: Nereye gidelim bitanem?

B: Bilmem.

Y: Yemek yiyelim mi?

B: Farketmez.

Y: Tamam o zaman, pizza yer misin?

B: Olabilir.

Y: Tamam bebeğim.

Birlikte yürümeye başladık. Ah onunla olduğum her an çok mutluyum.

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^2 saat sonra...

Yemekleri çoktan yedik. Birlikte saçma sapan sokaklarda dolaşırken çok sakar olduğum için ayağım taşa takıldı ve yere yapıştım. Ama düşüsüm bir mükemmeldi ki görmeniz lazım. Yusuf hemen eğilip beni yerden kaldırdı.

Y: İyi misin bitanem?

B: İyiyim bir şey yok.

Y: Emin misin?

B: İyiyim sevgilim yok bir şey.

Y: Gerçekten iyisin değil mi? Hastaneye gidelim mi?

B: İyiyim Yusuf, gerçekten.

Y: Peki.

Yusuf'un elini sımsıkı tuttum ve yürümeye başladık, ah Yusuf'un yanından ayrılmak istemiyorum.
Yusuf'la olduğum her an çok mutluydum. Sanki o olmayınca nefes bile alasım gelmiyor. Garip, hemde çok.

B: Yusuf saat kaç?

Y: Dur bakayım.

Yusuf telefonunu cebinden çıkartıp saate baktı.

Y: 21:52

B: Tamam.

Yusuf telefonu tekrar cebine koyacakken telefon çaldı. Arayan kişinin kim olduğunu görmek için baktığımda arayanın İpek olduğunu gördüm. Yusuf hemen telefonu bana uzattı ve bende hemen telefonu açıp kulağıma götürdüm.

B: Efendim İpek?

İ: Beyza acil eve gelmen gerekiyo.

B: Noldu ki?

İ: Acil gel çok acil bâyâ acil.

B: Noldu be noldu? Korkutma beni salak.

İ: Beyza *************

^^^^^^^^^^^
Çok sıkıldım. Yazacak bi bok bulamıyorum. Hikaye zaten çok saçma. Allah'ım yardım et.