İMKANSIZ AŞK -Reynmen

12. Bölüm

Y: Sevgilim?

B: Yusuf?

Y: Noldu? Niye ağlıyorsun?

B: Bir şey yok Yusuf. Beni yanlız bırak nolur.

Y: Ben senin yanına geliyordum nereye gideyim ki.

B: Yusuf yalvarırım yanlız bırak beni. Mümkünse seni de görmeyeyim olur mu? Uzun bir süre yanlız kalmam gerekiyor. Görüşürüz.

Dedim ve tam gidecektim ki Yusuf beni kolumdan tutup kendine çekti.

Y: Gel buraya gidemezsin.

B: YUSUF NOLURSUN BIRAK BENİ!

diye bağırdım ama Yusuf beni bırakmıyordu. Onun kollarından kurtulmaya çalıştım ama aşaramıyordum. Ne kadar 'bırak' desemde bırakmadı beni. Ben de artık pes ettim çünkü gücüm kalmamıştı. Gitme isteğimi bir yana bıraktım ve Yusuf'a sarıldım. Şu an gerçekten ihtiyacım olan şey buydu. Ona sarılmak ve onun kokusu. Ona sarılırken hıçkırarak ağlamak istedim ama yapamadım. Sadece Yusuf'a sarılıp ağladım. Bir kaç dakika öylece ağladım. Sonra Yusuf geri çekildi.

Y: Noldu bitanem? Niye ağlıyosun?

B: Boş ver Yusuf.

Y: Nasıl boş vereyim? Senin bir damla göz yaşın için tüm bu dünyayı sikerim!

B: Yusuf küfür etme.

Y: Hadi anlat bitanem noldu?

B: Yusuf gerçekten boşver.

Y: Tamam. Anlatma. Ben zaten kimim ki?

B: Yaa Yusuf deme öyle.

Y: Hadi söyle işte.

B: Gerçekten önemsiz bir şey.

Y: Eğer önemsiz bir şeyse neden bu güzel göz yaşlarını döküyorsun? Anlat işte.

B: Yusuf anla beni nolur. Anlatamam işte olmaz.

Y: Şimdi sen bana konuyu anlatmıyor musun.

B: Evet.

Y: O zaman sen anlatana kadar seni öperim.

B: Hayır Yusuf.

Y: Evet.

Ben tam oradan kaçacaktım ki Yusuf kolumdan tuttu ve beni kendine çekti. Bir eli ensemdeydi. Dudaklarını dudaklarıma bastırdı. Geri çekilmeye çalışıyordum ama Yusuf o kadar sıkı tutuyordu ki kaçmayı bırak yerimden kıpırdayamıyordum bile. Yusuf dudaklarını çekip konuşty.

Y: Anlatacak mısın?

B: Hayır.

Y: Öperim.

B: Yusuf ha-

Lafımı bitiremeden tekrar dudağıma yapıştı. Bu sefer kendimi çekmeyi başardım ve konuşmaya başladım.

B: Yusuf niye yapıyorsun bunu?

Y: Napıyorum?

B: Sürekli öpüyorsun Yusuf. Hemde sokak ortasında, insanlar bizi izlerken.

Y: Kimse benim seni öpmeme karışamaz.

B: Tamam Yusuf. Şöyle anlatayım, düşün ki tanıdık birisi bizi gördü. Gidip babama söyledi. O zaman nolacak biliyo musun? Bilmiyorsun. Ben söyliyeyim. Babam beni öldürecek ama ciddi anlamda öldürecek. Senide öldürecek. Sonra adım çıkacak.

Y: Mâdem öpmemi istemiyorsun öpmem Beyza. İstemediğin bir şeyi yapmam merak etme.

B: Ya neden anlamıyorsun. Ben öyle bir şey demedim sana. Sadece sokak ortasında herkes bizi izlerken yapma. Birinin görmeyeceği bir yer olursa tabii ki öp ama sokak ortasında yapma.

Y: Tamam Beyza.

B: Tamam hadi gel barışalım.

Yusuf tepki vermedi. Sanırım onu üzmüştüm.

B: Hadi Yusuf gel buraya. Şaka yaptım gel barışalım.

Yusuf hâla tepkisiz.

B: Yusuf tamam sende sus. Hepiniz susun zaten amına koyayım susus. Beyza'yı dinleyen yok zaten. Ben gidiyorum Yusuf görüşürüz.