İMKANSIZ AŞK -Reynmen

24. Bölüm

Saattin: Hoş geldin sözlüm. Bu meymenetsiz kim?

Yusuf daha fazla sinirlenmeye başlamıştı o sıra ve aniden bağırarak konuşmaya başladı.

Y: BİRİNCİSİ O SENİN SÖZLÜN FELAN DEĞİL. O BENİM GLECEKTE Kİ KARIM. İKİNCİSİ DE BENİMLE DÜZGÜN KONUŞ SENİ BURDA GEBERTİRİM. EMİN OL KİMSE SENİ ELİMDEN ALAMAZ!

S: Allah allah. Gel gebert bakalım.

Ben Yusuf'u tutmaya çalıştım ama başaramadım. Yusuf köy hıyarına bi güzel kafa attı. Ondan sonra yere yatırıp üstüne çıktı ve suratına yumruk atmaya başladı. Köy hıyarının annesiyle babası polisi aramışlardı galiba. Benim annemde "Yusuf dur oğlum bırak" diye bağırıyordu. Ben ve İpek'te onları ayırmakla uğraşıyorduk ama nafile. Yusuf'a söz geçirmek ne mümkün? Of Yusuf off. Hah bi de polisle uğraş. Of sikicem böyle işi. Ne oldu bilmiyorum ama birden bire bağırdım ve Yusuf durdu.

B: YETER YUSUF YETEEER! Bİ SALAK YÜZÜNDEN BAŞIN BELAYA GİRECEK! KENDİNİ DÜŞÜNMÜYORSAN BENİ DÜŞÜN!

Y: Tamam.

Yusuf çocuğun üstünden kalktı ve benim yanıma gelecekken tekrar köy hıyarına dönüp karnına bi tane tekme çaktı. Ah be sevgilim. Değer mi bi orospunun fırlattığı için? Of işte her neyse..
Polisler gelmişti, Yusuf'u alıp karakola götürdüler. Tabii bizde peşinden gittik. Karakola gelince arabadan inip polislerin ve Yusuf'un peşinden koştum. Sanırım Yusuf adam yaralamaktan dolayı bir süre içerde kalacaktı. Polisler ifade için tek tek hepimizi çağırdı. Polisler Yusuf'u durduk yere kavga ettiği için saçma sapan bi nedenden dolayı hapiste kalacaktı. Of ben nasıl dayanacam. Polisler Yusuf'u içeri götürdüler ve o pislik dört duvar arası demirliklerin içerisine soktular. Yusuf'la konuşmak istiyordum ama izin vermiyorlardı. Ah evet gözlerim doldu. Hazır mısınız geliyo. Evet göz yaşlarım tek tek dökülmeye başladı yanaklarımdan. Şimdi ne olacak? Ne yapacağım ben?
Polisler o köy hıyarından ifade almadılar. Köy hıyarı hastahaneden çıkınca ifade alınacakmış. Eğer şikayetçi olmazsa Yusuf burda kalmayacaktı. Ama eğer şikayetçi olursa, işte o zaman yıkılırım. Ona yalvarmam gerekiyordu, Yusuf'tan şikayetçi olmaması gerekiyor. Allah'ım sen yardım et. Ah evet sanırım kapıdan giren piç evladı bizim köy hıyarıydı. Hemen yanımıza geldi.

S: Nasılsın sözlüm?

İ: Ne sözlüsü lan? Siktir git. Uzaklaş kardeşimden.

B: Köy hıyar- ay aman Saattin, nolur şikayetçi olma, bak yalvarırım nolursun.

Derken arkadan bi ses geldi. Bu ses Yusuf'a aitti.

Y: Bırak meleğim, yalvarma şu ite.

B: Yusuf?

Hemen koşup Yusuf'a sarıldım.

B: Sen? Sen nasıl çıktın?

Y: Bilmem ben de anlamadım.

S: Sen üzülme diye şikayetçi olmadım sözlüm.

Y: Lan bak hâlâ 'sözlüm' diyo. Olum bak siktir git belân olurum!

S: Ay aman aman çok korktum.

Y: Yediğin dayak yetmediyse bi kaç porsiyon daha ayarlarım ben sana.

Dedi ve köy hıyarının yanına gitmeye çalıştı ama bu sefer onu durdurmayı başarmıştım.

B: Yusuf, lütfen.

^^^^^^^^^
Selam evladlarım bana biraz fikir verin bakayım.

sizi sevirem..💕